Kondensacja, zamrażanie i sublimacja

Gdy wilgotne powietrze jest schładzane poniżej punktu rosy, następuje kondensacja pary wodnej jądra kondensacji zawarte w powietrzu. Jądra te mają czasami szczególne powinowactwo do wody i wtedy nazywa się je higroskopijnymi. Cząsteczki soli z mgieł morskich należą do tej kategorii i mogą powodować kondensację, zanim wilgotność względna osiągnie 100 procent.

W atmosferze niektóre zawieszone cząstki mogą pełnić rolę jądra w procesie zamrażania. Cząstka, która powoduje wzrost kryształu lodu wokół siebie poprzez zamrożenie roztopionej wody w zamrozić rdzeń.

Para wodna może również przekształcić się bezpośrednio w kryształki lodu bez przechodzenia w stan ciekły. Jest to sublimacja, termin, który jest również stosowany do określenia odwrotnej transformacji, czyli od lodu do pary wodnej. Każda cząstka, na której można utworzyć kryształ lodu przez sublimację, jest rdzeń sublimacyjny. Mimo licznych doświadczeń nie udało się wykazać, że w atmosferze istnieją inne jądra sublimacji niż jądra zamarzające.

Cienka warstwa wody najpierw tworzy się na powierzchni jądra, a następnie zamarza. Ten film jest tak cienki, że bardzo trudno jest zdać sobie sprawę z istnienia kropli wody, dlatego wydaje się, że wszystko dzieje się tak, jakby kryształ lodu powstał bezpośrednio z pary wodnej. Dlatego też ogólny termin „zamarzający rdzeń” jest powszechnie stosowany w meteorologii w odniesieniu do wszystkich jąder powodujących tworzenie się lodu.

Mayoría de los zamrażanie rdzeni prawdopodobnie pochodzą z ziemi, z której wiatr wyciąga określone rodzaje cząstek. Wydaje się, że pewne cząstki gliny odgrywają ważną rolę i jest prawdopodobne, że burzliwa mieszanina może nadać im dość równomierny rozkład na duże wysokości.