Cirrus

Będziemy mówić o jednej z najwyższych chmur par excellence, o cirrus lub cirrus. Są to oddzielne chmury w postaci delikatnych białych włókien lub wąskich, białych lub prawie białych brzegów lub pasm. Chmury te mają wygląd włóknisty, podobny do włosów człowieka lub jedwabisty połysk lub mają obie cechy jednocześnie.

Składają się z malutkich Kryształy lodu, ponieważ powstają na dużej wysokości (8-12 km.). Na tych poziomach temperatura waha się od -40º do -60ºC, tak więc masa powietrza o dużej zawartości pary wodnej, które jest chłodzone do nasycenia, zamiast kropelek wody wytwarza kryształki lodu. Powstawanie tego typu chmur wynika z faktu, że kryształy te, napędzane silnymi wiatrami, które przeważają na wysokich poziomach, tworzą charakterystyczne strzępy, z którymi pojawiają się na niebie. Musisz uważać, aby nie pomylić ich z Cirrostratusem. Te ostatnie zawsze powodują zjawisko aureoli.

Jeśli chodzi o stan pogody, z którą są związane, można powiedzieć, że gdy pojawiają się odizolowane, są oznaką dobrej pogody, ale jeśli posuwają się zorganizowane i stopniowo zwiększają się w kierunku horyzontu (jak na zdjęciu), wskazują na nieuchronny zmiana czasu, jakiś front lub szkwał. Poprzecznie do wiatru wskazują wysokość strumienia strumieniowego.

Podamy kilka wskazówek na wypadek, gdyby ktoś chciał sfotografować tego typu chmurę. Musisz wiedzieć, że dają one najlepsze światło pod kątem 90º do słońca. Posługiwać się filtr polaryzacyjny aby podkreślić biel Cirrusa i przyciemnić błękit nieba. Uwzględnij odniesienia do ziemi. O zachodzie słońca promienie słońca poniżej horyzontu powodują załamanie się, że Cirrus najpierw żółknie, potem pomarańczowo, potem czerwono i różowo, by w końcu stać się szarym. Ta kolejność jest dokładnie odwrotna o wschodzie słońca.

W Cirrus są rozróżniane 4 gatunków (Fibratus, Uncinus, Spissatus i Floccus) i 4 odmiany (Intortus, Radiatus, Vertebratus i Duplicatus).

źródło: AEMET