Jednym z matematyków i astronomów, którzy odcisnęli piętno na swoich odkryciach, był Arystarch z Samos. Opowiada o naukowcu, który w swoim czasie opracował rewolucyjną hipotezę. I to jest to, że w starożytności niebezpieczne było sprzeciwianie się temu, co zostało określone. Jednak ten człowiek twierdził, że to Słońce, a nie Ziemia, jest stałym centrum Wszechświata. Twierdził również, że Ziemia wraz z innymi planetami kręci się wokół Słońca. Oczywiście wywołało to poruszenie wśród ludzi, którzy wierzyli, że Ziemia jest centrum wszechświata poprzez teoria geocentryczna.
W tym artykule zamierzamy opowiedzieć o wyczynach i konsekwencjach, jakie Aristarco de Samos miał w historii matematyki i astronomii.
Informacje osobiste
Autorem pracy naukowej był Aristarco de Samos „O wielkości i odległości Słońca i Księżyca”. W tej książce wyjaśnił i pokazał jedno z najdokładniejszych obliczeń, że w tym czasie istniała możliwa odległość między naszą planetą a Słońcem. W jednym ze swoich stwierdzeń powiedział, że gwiazdy są większe, niż się wydaje. Że chociaż można je było zobaczyć jako punkty na niebie, były słońcami większymi niż nasze. Rozmiary wszechświata były znacznie większe niż twierdzili naukowcy w tamtym czasie.
Urodził się w 310 rpne, więc możesz sobie wyobrazić podstawową wiedzę, która istniała w tym czasie. Mimo to Arystarch z Samos był w stanie opracować teorie całkiem pewne jak na swoje czasy. Zmarł w roku 230 pne. C w Aleksandrii w Grecji. Jest pierwszym człowiekiem, który potrafił dość dokładnie zbadać odległość od naszej planety do Słońca. Studiował także i podał, jaka jest odległość między Ziemią a Księżycem. Stworzył teorię heliocentryczną, twierdząc, że to Słońce jest centrum Wszechświata, a nie Ziemia.
Dzięki wkładowi tego naukowca w XVII wieku Mikołaj Kopernik był w stanie w bardziej szczegółowy sposób opracować teoria heliocentryczna. Będąc człowiekiem, który żył tak dawno temu, niewiele jest informacji o jego życiu. Wiadomo, że urodził się w Grecji i był astronomem i matematykiem. Całe życie spędził w Aleksandrii. Miał wpływ Egiptu, który spowodował rozwój matematyki Greków wieki wcześniej. Babilon zachęcił go także do rozwoju astronomii.
Z drugiej strony otwarcie Wschodu z Aleksandrem Wielkim pomogło w wymianie pomysłów, które w znacznym stopniu przyczyniły się do powstania ówczesnych pojęć. W tym kontekście Arystarch z Samos rozwijał teorię heliocentryczną.
Główne zasługi Aristarco de Samos
Jednym z najważniejszych osiągnięć jest to, że udało mu się odkryć, że planety to te, które krążą wokół Słońca, w tym Ziemię. Aby dojść do tego odkrycia, użył logiki. Dalej, Był w stanie oszacować rozmiar Księżyca i Ziemi i zobaczyć, jak bardzo są od siebie oddalone.
Był w stanie odkryć, że chociaż gwiazdy z nieba wyglądają na bardzo małe, były jak słońca o ogromnych rozmiarach, ale z bardzo dużych odległości. Wszystkie te wyjaśnienia stanowiły spuściznę teorii heliocentrycznej zastosowanej przez Mikołaja Kopernika.
W starożytności istniało wiele teorii na temat wszechświata. Wyobraź sobie, że istnieją legendy, historie i fałszywe przekonania. Wiele z tych teorii zawierało wiele fantazji Bogów, opowieści itp. Teoria heliocentryczna zrewolucjonizowała wszystko, co mieliśmy w tamtym czasie. Został oparty na następujących zasadach:
- Wszystkie ciała niebieskie nie obracają się w jednym punkcie.
- Środek Ziemi to środek kuli księżyca. Oznacza to, że orbita Księżyca znajduje się wokół naszej planety.
- Wszystkie kule we wszechświecie (znane jako planety) obracają się wokół Słońca, a Słońce jest stałą gwiazdą w centrum wszechświata.
- Odległość między Ziemią a Słońcem to tylko pomijalny ułamek w porównaniu z odległością między innymi gwiazdami.
- Ziemia to nic innego jak kula, która obraca się wokół Słońca i ma więcej niż jeden ruch.
- Gwiazdy są nieruchome i nie można ich przenosić. Obrót Ziemi sprawia, że wydaje się, że się poruszają.
- Ruch orbity Ziemi wokół Słońca sprawia, że inne planety wydają się oddalać.
Znaczenie
Ze wszystkich ustalonych punktów teorii heliocentrycznej można było zebrać pewne dane w celu uzyskania bardziej rozwiniętej i szczegółowej pracy w roku 1532. W tym roku nosiło ono nazwę „W obrotach sfer niebieskich”. W tej pracy zestawiono 7 głównych argumentów teorii, w sposób bardziej szczegółowy, z obliczeniami demonstrującymi każdy argument.
Aristarco de Samos ma inne prace znane jako „O rozmiarach i odległościach słońca i księżyca” oraz inne „Obroty sfer niebieskich”. Chociaż nie jest osobą, której frazesy przechodzą do historii, ma takie, które jest znane w starożytnych księgach i mówi, co następuje: „Bycie jest, bycie nie”.
Znaczenie tego człowieka polega na tym, że jako pierwszy sformułował teorię heliocentryczną, coś zbyt zaawansowanego jak na jego czasy. Zrozumiał, że Ziemia dokonała całkowitej rewolucji wokół Słońca i że trwało to rok. Ponadto udało mu się zlokalizować naszą planetę między Wenus a Marsem. Twierdził, że gwiazdy znajdują się prawie w nieskończonej odległości od Słońca i że są ustalone.
Ze wszystkich tych odkryć można było odziedziczyć ideę, że Ziemia nie jest centrum wszechświata, ale że jest Słońcem. Co więcej, pomogło to również wiedzieć, że Ziemia nie tylko obraca się wokół Słońca, ale oś.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom możesz dowiedzieć się więcej o Aristarco de Samos.