دریای آرال

یکی از مشهورترین بلایای زیست محیطی در جهان کاهش حجم آب در این کشور بوده است دریای آرال. دریایی است که طی 90 سال گذشته 50٪ از کل حجم آب خود را از دست داده است. غم انگیزترین چیز این است که این دریا به چهارمین دریاچه بزرگ آندوره در جهان تبدیل شده و تقریباً به هیچ چیز تقلیل یافته است.

در این مقاله قصد داریم هر آنچه در مورد دریای آرال و علل از بین رفتن آب آن می دانید را برای شما بیان کنیم.

ویژگی های کلیدی

اگرچه با نام دریای آرال شناخته می شود ، اما این دریاچه یک دریاچه داخلی است که با هیچ دریا و اقیانوس ارتباط ندارد. این در شمال غربی کویر قزل کوم بین ازبکستان کنونی و قزاقستان واقع شده است. مشکل این است که این مکان در مکانی با اراضی خشک زیاد در آسیای مرکزی واقع شده است که در آن دما در تابستان بسیار بالا است. این دما معمولاً در حدود 40 درجه سانتیگراد است.

از آنجا که سطح آب و حجم کلی این دریا هر ساله در نوسان است ، محاسبه میزان اشغال آن تا حدودی پیچیده است. در سال 1960 مساحت آن 68.000 کیلومتر مربع بود در حالی که در سال 2005 تنها 3.500 کیلومتر مربع مساحت داشت. گرچه از کل حوضه هیدروگرافی آن به 1.76 میلیون کیلومتر مربع می رسد و قسمت زیادی از کل آسیای میانه را اشغال می کند.

تا دهه 1960 کل رودهای آرال به وفور از رودخانه های مختلف تغذیه می شد. این رودها آمو داریا در قسمت جنوبی و سر داریا در قسمت شمال شرقی بودند. تفاوت اصلی بین 50 سال پیش و اکنون این است که تخلیه آب شیرین حداقل است. با تأمین آب شیرین کمتر ، شوری دریا باید افزایش یابد. شوری اقیانوس معمولاً حدود 33 گرم در لیتر است ، آب دریای آرال بیش از 110 گرم در لیتر است.

شکل گیری و تنوع زیستی دریای آرال

این دریا در طی یک رکود بزرگ در طول سال ایجاد شده است دوره نئوژن از دوران سنوزوئیک. در آن زمان کل قاره هند در مرحله برخورد با آسیا بود. این روند برخورد سطح دریای پاراتتیس را کمرنگ کرد و سرانجام آن را خاموش کرد.. علاوه بر این ، باعث چین خوردگی پوسته زمین شد که باعث ظهور کوههای قفقاز و کوههای البرز شد. فرورفتگی ایجاد شده از زمان ایجاد برخی از چشمه ها مانند رودخانه سیل داریا شروع به پر شدن از آب کرد.

سالها پس از تشکیل آن ، دریای آرال در بیشتر قسمتها خشک شد تا آن زمان پلیستوسن و هولوسن، برگشت تا پر شود.

در مورد تنوع زیستی ، طی چند دهه کاملاً کم بوده است. با خشک شدن دریا ، گونه های گیاهی و جانوری ساکن این رودخانه کاهش یافته اند. علاوه بر این ، نه تنها به دلیل از دست دادن حجم آب نتیجه کم بودن گونه های زنده بلکه شوری بالای آب بود.

در عهد قدیم، دلتای رودخانه کاملاً حاصلخیز بود و گونه های زیادی از حیوانات و گیاهان وجود داشت که در شرایط خوبی زندگی می کردند. این دریا خانه های مستعار و گونه های مختلف ماهی و همچنین موجودات دیگر بود. ماهی هایی که بیشتر از همه برجسته بودند ماهی های خاویاری ، هالتر آرال ، کپور و روتیل بودند. کم و بیش تخمین زده شد که حدود 100 گونه ماهی ، 200 گونه پستاندار و 500 گونه پرنده وجود داشته باشد. امروزه ، اثر برخی از گونه های ماهی که هنوز حفظ شده اند ، بیشتر آنها از بین رفته اند.

تهدیدات دریای آرال

بحران تبخیر آب از این دریا به عهده انسان است. در سال 1960 ، اتحاد جماهیر شوروی طرحی را برای تبدیل تمام دشتهای خشک آن منطقه از آسیا به منطقه ای با ظرفیت زیاد برای تولید پنبه ایجاد کرد. پنبه به آب زیادی احتیاج دارد ، بنابراین آنها آب رودخانه ها را منحرف کردند تا بتوانند محصولات را آبیاری کنند. برای این کار ساختارهای مختلفی ایجاد شد که باعث می شد حجم آب ورودی به دریای آرال کمتر و کمتر شود.

با صنعت پنبه می توان سود زیادی بدست آورد ، اما این امر برای دریای آرال بسیار گران است. حجم آب دریا با سرعت نسبتاً كوچكی در حال كاهش بود. این امر باعث شروع بستر در برخی مناطق دریا شد و جزایر را به شبه جزیره یا بخشی از خشکی مداوم تبدیل کرد. با کاهش حجم آب ، شوری دریا بیشتر و بیشتر می شود. کاهش حجم آب نه تنها بر دریای آرال تأثیر گذاشت ، بلکه باعث افزایش آلودگی و همچنین شوری شد.

همه این تغییرات در شرایط محیطی باعث ایجاد مشکلات جدی برای سازگاری گیاهان و جانوران شده است. از این رو ماهی ها شروع به ناپدید شدن کردند زیرا آنها نتوانستند این شرایط جدید را تحمل کنند. صنایع ماهیگیری و دریایی کاهش یافت و بسیاری از افراد وابسته به دریا مجبور به عقب نشینی شدند.

بعدها ، در دهه 90 ، جزیره Vozrozhdenya در حال حاضر یک شبه جزیره بود. این شبه جزیره باعث نگرانی شد ، زیرا برای آزمایش سلاح های بیولوژیکی در طول جنگ سرد مورد استفاده قرار گرفت. غلظت زیادی از هاگ سیاه در این مناطق ثبت شد. در حال حاضر در آغاز سال 2000 است که کل منطقه بیش از حد تمیز شد تا از آلودگی میکروارگانیسم های مضر برای انسان خلاص شود.

کل منطقه دریای آرال به شدت تحت تأثیر قرار گرفته و این برای سلامتی مردم مضر است. اگرچه این پاکسازی به روشی افراطی انجام شده است ، اما هنوز هم وجود دارد ، گرد و غباری که توسط باد ایجاد می شود دارای مقدار زیادی مواد سمی است که قادر به ایجاد برخی بیماری های خطرناک است. در این لکه های گرد و غبار ذرات کودها و آفت کش ها وجود دارد.

اگرچه تلاش های بی شماری برای نجات این دریا انجام شده است ، اما جای آب بسیار دشوار است. در سال 2005 ، قزاقستان سدی ساخت که می تواند آبهای قسمت شمالی و جنوبی را از هم جدا کند. این آبگیر که باعث افزایش ناچیز حجم دریا تا به امروز در قسمت شمالی شده است.

امیدوارم با این اطلاعات بتوانید اطلاعات بیشتری در مورد دریای آرال کسب کنید.