Zlodowacenia

Zmiany klimatyczne podają wiele wątpliwości co do odkryć naukowych zlodowacenia. I to dlatego, że w 2004 roku mieliśmy dość mroźną zimę, z niewielkimi opadami deszczu i pożarami lasów, które rozprzestrzeniły się po całym świecie. Fakty te wywołały debatę naukową na temat cykli atmosferycznych i możliwych zagrożeń związanych z tą zmianą klimatu. Są tacy, którzy opowiadają się za tym, że globalne ocieplenie nie jest czymś, co powoduje ludzie, ale raczej odpowiada jednemu z cykli ostatecznego zlodowacenia, które od czasu do czasu ma nasza planeta.

W tym artykule powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o zlodowaceniach i ich związku ze zmianami klimatu.

Oscylacje temperatur

Wiadomo, że w ostatnim stuleciu klimat planety doświadczył wzrostu jej średnich temperatur. Wynika to ze wzrostu stężenie dwutlenku węgla i innych gazów cieplarnianych ze zdolnością do zatrzymywania ciepła w atmosferze. Problem w tym, że są ludzie, którzy mówią, że na naszej planecie występują cykle zlodowacenia. Prawdą jest, że w trakcie ewolucji naszej planety następowały cykle zlodowacenia i okresy międzylodowcowe. Jednak problem zaczyna się, gdy jako zmienną przyjmiemy analizę szybkości tych zlodowacenia i poprzedzającego je globalnego ocieplenia.

Jak widać z chronologii zlodowacenia, którą zobaczymy później, czas między jednym a drugim zlodowaceniem jest wystarczająco długi, aby wszystkie gatunki zwierząt i roślin oraz morfologia ekosystemów dostosowały się do zmian w środowisku. W tym przypadku mówimy o wzrost średnich globalnych temperatur w zbyt krótkim okresie. Tak krótki okres i gatunek nie ma czasu na adaptację i zaczyna redukować swoje populacje. Taki jest spadek populacji, że wiele z nich wymarło.

Aby rozwiać wszelkie wątpliwości, zamierzamy przedstawić pewne pewniki dotyczące przeszłości i odkrytych odkryć naukowych. Odkrycia te łączą wszystkie naturalne mechanizmy, które wydają się wpływać na ewolucję klimatu planety. Należy wziąć pod uwagę, że niezależnie od wpływu działalności człowieka naukowcy za główne naturalne przyczyny wahań klimatycznych uznają wielkie zlodowacenia z chybotanie się osi obrotu Ziemi. Do tego doszły również zmiany orbity Ziemi wokół Słońca. Dzieje się tak, ponieważ cały zestaw ruchów modyfikuje dystrybucję energii, którą nasza planeta otrzymuje od słońca.

Epoki lodowcowe i zmiany orbity Ziemi

Aby poznać okresy zlodowacenia i międzylodowce, konieczne jest oszacowanie średniej rocznej temperatury z perspektywy geologicznej. Teoria Milankovitcha jest tą, która uzasadnia zmiany klimatu planety po okresowym pojawieniu się zlodowacenia. To tutaj pojawiły się wielkie epoki lodowcowe i małe okresy międzylodowcowe. Obecnie znajdujemy się w okresie międzylodowcowym.

Te okresy zlodowacenia występują z powodu kombinacja 3 kosmicznych cykli, w których orbita Ziemi zmienia się z kołowej na eliptyczną i odwrotnie. Istnieje zapis, że jeden z pierwszych cykli kosmicznych miał miejsce między 90.000 100.000 a 26.000 41.000 lat temu. Wtedy Ziemia zmieniła swoją orbitę z kołowej na eliptyczną i odwrotnie. Kolejny cykl kosmiczny miał miejsce około 22.5 24.5 lat i określił chybotanie osi obrotu Ziemi. Wreszcie nastąpił kolejny cykl kosmiczny trwający XNUMX XNUMX lat, w którym nachylenie osi Ziemi w stosunku do płaszczyzny orbity oscyluje między XNUMX a XNUMX stopnia.

Cykle kosmiczne

Wszystkie te zmiany w ruchach i osi ziemi są głównymi producentami zlodowacenia. Należy wziąć pod uwagę, że fazy, w których orbita Ziemi jest okrągła, gdy tylko zachodzą zmiany w ciągu roku. Jednakże, gdy orbita jest eliptyczna, w niektórych porach roku występuje większa bliskość. Obecnie wiemy, że orbita Ziemi w stosunku do Słońca jest eliptyczna, chociaż nie jest to jej maksimum inne niż ekscentryczność. Kiedy Ziemia przechodzi przez peryhelium, które jest najbliżej Słońca punktem orbity, następuje to na początku stycznia. To wtedy na półkuli północnej panuje zima. Z drugiej strony, gdy znajduje się na aphelium, na półkuli północnej panuje lato, mimo że znajduje się najdalej.

Kiedy cykle kosmiczne połączą te zmiany aranżacyjne, w pewnym okresie w peryhelium zachodzi ona w czasie z zimą australijską, a nie borealną. Dlatego wiadomo, że klucz do wpływu tych zmian orbitalnych na pojawienie się zlodowacenia pokrywa się z modelem Milankovitcha. I jest tak, że wszystko wydaje się być związane z okresem, w którym orbita jest kołowa, a odległość od Ziemi prawie się nie zmienia. W tej sytuacji gorące lata, takie jak obecne, nie występują. Z drugiej strony na etapach, w których orbita jest eliptyczna i ma maksymalną ekscentryczność, występują gorące lata, takie jak obecne.

Kiedy orbita jest bardziej kołowa Zapobiega topnieniu śniegu i stopniowo gromadzi się rok po roku. To kieruje Ziemię na nową epokę lodowcową. Z powyższego wynika, że ​​o zlodowaceniach decydują nie najostrzejsze zimy, ale najchłodniejsze lata. Z tego wyciąga się informacje, że ze względu na chłodniejsze lata lodowa powierzchnia nie będzie pochodzić i co roku polarne czapy lodowe zwiększają swoją grubość aż do końca epoki lodowcowej.

Znane epoki lodowcowe na Ziemi

Oto różne zlodowacenia, które znały naszą planetę w całej historii:

• Pierwsze zlodowacenie znane jest jako Huronian. Miało to miejsce około 2.400 miliarda lat temu. Trwał około 300 milionów lat i był najdłuższy ze wszystkich.
• Drugie zlodowacenie znane jest jako Kriogeniczne. Jest to prawdopodobnie najpoważniejsze i miało miejsce około 850 milionów lat temu. Był odpowiedzialny za późniejszą eksplozję kambru.
• Trzecie zlodowacenie znane jest jako Andyjsko-Saharyjska. Miało to miejsce około 460 milionów lat temu.
• Imię czwartego zlodowacenia Karoo a wydarzyło się to około 350 milionów lat temu.
• W obecnym zlodowaceniu tzw Zlodowacenie czwartorzędowe, Widział okresy zlodowacenia trwające około 40.000 XNUMX lat.

Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom dowiesz się więcej o zlodowaceniach.