Warstwy Ziemi

Teraz, gdy wiemy, że warstwy atmosfery, to kolej na warstwy Ziemi. Od czasów starożytnych zawsze chcieliśmy wyjaśnić, co mamy poniżej skorupa Ziemska. Skąd pochodzą minerały? Ile jest rodzajów skał? Jakie warstwy ma nasza planeta? Istnieje wiele niewiadomych, które powstały na przestrzeni dziejów i które chcemy wiedzieć.

Część Geologii, która bada strukturę i różne warstwy Ziemi, to Geodynamika wewnętrzna. Nasza planeta składa się z różnego rodzaju elementów, które umożliwiają życie na Ziemi. Te trzy elementy to: Ciała stałe, ciecze i gazy. Te pierwiastki znajdują się w różnych warstwach Ziemi.

Istnieje wiele sposobów klasyfikowania warstw Ziemi. W jednym typie klasyfikacji nazywane są sferami. Wśród nich jest atmosfera, hydrosfera i geosfera. To geosfera gromadzi całą strukturę i różne wewnętrzne warstwy naszej planety. Warstwy są podzielone na dwie: Zewnętrzne i wewnętrzne. W naszym przypadku skupimy się na wewnętrznych warstwach Ziemi, to znaczy powierzchnia Ziemi będzie początkiem.

Warstwy ziemi

Aby zacząć opisywać warstwy Ziemi, musimy dokonać dwóch rozróżnień. Najpierw ustala się kryterium składu chemicznego różnych warstw Ziemi. Biorąc pod uwagę skład chemiczny, znajdujemy Skorupa, płaszcz i rdzeń Ziemi. To jest wezwanie Model statyczny. Drugim kryterium jest uwzględnienie właściwości fizycznych wspomnianych warstw lub nazywany również modelem zachowania mechanicznego. Wśród nich znajdujemy litosfera, astenosfera, mezosfera i endosfera.

Ale skąd wiemy, gdzie zaczyna się lub kończy warstwa? Naukowcy odkryli różne metody ustalania rodzaju materiału i jego właściwości różnicowanie warstw przez nieciągłości. Te nieciągłości to obszary wewnętrznych warstw Ziemi, w których gwałtownie zmienia się rodzaj materiału, z którego składa się warstwa, czyli jego skład chemiczny lub stan, w którym znajdują się pierwiastki (ze stałego na ciekły).

Najpierw zaczniemy klasyfikować warstwy ziemi na podstawie modelu chemicznego, to znaczy warstwy Ziemi będą: skorupa, płaszcz i rdzeń.

skorupa Ziemska

Skorupa ziemska jest najbardziej powierzchowną warstwą Ziemi. Ma średnią gęstość 3 gr / cm³ i zawiera tylko 1,6% całej powierzchni ziemi. Skorupa ziemska jest podzielona na dwa duże, dobrze zróżnicowane obszary: Skorupa kontynentalna i oceaniczna.

Skorupa kontynentalna

Skorupa kontynentalna jest grubsza i ma bardziej złożoną strukturę. Jest to również najstarsza kora. Stanowi 40% powierzchni Ziemi. Tworzy go cienka warstwa skał osadowych, wśród których wyróżniają się gliny, piaskowce i wapienie. Mają też bogate w krzemionkę plutoniczne skały magmowe, podobne do granitu. Ciekawostką jest to, że w skałach skorupy kontynentalnej zarejestrowano dużą część wydarzeń geologicznych, które miały miejsce w całej historii Ziemi. Można to wiedzieć, ponieważ skały przeszły w historii wiele zmian fizycznych i chemicznych. Na przykład jest to widoczne w pasmach górskich, gdzie możemy znaleźć skały o wielkiej starożytności, które mogą sięgać nawet l3.500 milionów lat.

Skorupa oceaniczna

Z drugiej strony mamy skorupę oceaniczną. Ma mniejszą grubość i prostszą konstrukcję. Składa się z dwóch warstw: bardzo cienkiej warstwy osadów i drugiej warstwy bazaltowej (są to skały magmowe wulkaniczne). Ta skorupa jest młodsza, ponieważ wykazano, że bazalty są nieustannie formowane i niszczone, więc skały skorupy oceanicznej są starsze niż nie przekraczają 200 milionów lat.

Na końcu skorupy ziemskiej jest nieciągłość Mohorovicic (pleśń). Ta nieciągłość jest tym, co oddziela skorupę ziemską od płaszcza. Znajduje się na głębokości około 50 km.

Płaszcz Ziemi

Płaszcz Ziemi jest jedną z części Ziemi, która rozciąga się od podstawy skorupy do zewnętrznego jądra. Zaczyna się zaraz po nieciągłości Moho i jest największa warstwa na Ziemi. To 82% całej objętości Ziemi i 69% całej jej masy. W płaszczu można z kolei rozróżnić dwie warstwy oddzielone Wtórna nieciągłość Repettiego. Ta nieciągłość ma głębokość około 800 km i jest tym, co oddziela płaszcz górny od dolnego.

W górnym płaszczu znajdujemy „Warstwa D”. Warstwa ta znajduje się mniej więcej 200 km na głębokości i charakteryzuje się 5% lub 10% jest częściowo stopione. To powoduje wzrost ciepła z jądra ziemi wzdłuż płaszcza. Wraz ze wzrostem ciepła skały płaszcza osiągają wyższą temperaturę i czasami mogą wypływać na powierzchnię i tworzyć wulkany. Te są nazywane „Popularne miejsca”

Skład płaszcza można poznać za pomocą tych testów:

• Meteoryty dwojakiego rodzaju: pierwsze są utworzone przez perydotyty i żelazo.
• Skały występujące na powierzchni ziemi z płaszcza, które są usuwane na zewnątrz w wyniku ruchów tektonicznych.
• Kominy wulkaniczne: Są to okrągłe otwory o dużej głębokości, przez które magma podniosła się i je odsłoniła. Może mieć 200 km długości.
• Testy, które skracają fale sejsmiczne, gdy przechodzą przez płaszcz, co pokazuje, że następuje zmiana faz. Zmiana fazowa polega na modyfikacjach struktury minerałów.

Na końcu płaszcza ziemi znajdujemy Nieciągłość Gutenberga. Ta nieciągłość oddziela płaszcz od jądra Ziemi i znajduje się na głębokości około 2.900 km.

Jądro Ziemi

Rdzeń Ziemi to najgłębszy obszar Ziemi. Rozciąga się od nieciągłości Gutenberga do środka Ziemi. Jest to kula o promieniu 3.486 km, więc ma objętość 16% całości Ziemi. Jego masa stanowi 31% całkowitej masy Ziemi, ponieważ składa się z bardzo gęstych materiałów.

W rdzeniu ziemskie pole magnetyczne jest generowane przez prądy konwekcyjne zewnętrznego jądra, które jest topione wokół wewnętrznego jądra, które jest stałe. Ma bardzo wysokie temperatury w pobliżu 5000-6000 stopni Celsjusza i ciśnienia równoważne jeden do trzech milionów atmosfery.

Jądro Ziemi jest podzielone na rdzeń wewnętrzny i zewnętrzny, a różnica jest podana przez wtórna nieciągłość Wiecherta. Zewnętrzny rdzeń ma głębokość od 2.900 km do 5.100 km i jest w stanie stopionym. Z drugiej strony wewnętrzny rdzeń rozciąga się od głębokość 5.100 6.000 km do centrum Ziemi na wysokości około XNUMX XNUMX km i jest trwała.

Rdzeń Ziemi składa się głównie z żelaza, zawierającego 5–10% niklu i mniejszą zawartość siarki, krzemu i tlenu. Testy, które pomagają poznać wiedzę o składzie jądra to:

• Na przykład bardzo gęste materiały. Ze względu na dużą gęstość pozostają w wewnętrznym jądrze Ziemi.
• Żelazne meteoryty.
• Niedobór żelaza na zewnątrz skorupy ziemskiej mówi nam, że żelazo musi być skoncentrowane wewnątrz.
• Gdy żelazo znajduje się w jądrze, powstaje pole magnetyczne Ziemi.

Klasyfikacja ta pochodzi z modelu uwzględniającego skład chemiczny różnych części Ziemi oraz pierwiastków tworzących warstwy Ziemi. Teraz poznamy podział warstw Ziemi od modelować punkt widzenia jego mechanicznego zachowaniaczyli z właściwości fizycznych materiałów, z których się składa.

Części ziemi według modelu mechanicznego

W tym modelu warstwy Ziemi są podzielone na: Litosfera, astenosfera, mezosfera i endosfera.

litosfera

Jest to sztywna warstwa około 100 km grubości który składa się ze skorupy i największej warstwy górnego płaszcza. Ta sztywna warstwa do warstwy litosfery, która otacza Ziemię.

astenosfera

Jest to warstwa plastiku, która odpowiada większości górnego płaszcza. W nim istnieje prądy konwekcyjne i jest w ciągłym ruchu. Ma duże znaczenie w tektonice. Ruch ten jest spowodowany konwekcją, czyli zmianami gęstości materiałów.

Mezosfera

Znajduje się na głębokości 660 km i 2.900 km. Jest częścią niższego płaszcza i częścią zewnętrznego jądra Ziemi. Jego koniec daje wtórna nieciągłość Wiecherta.

Endosphere

Obejmuje wewnętrzne jądro Ziemi opisane powyżej.

Jak widać, naukowcy badali wnętrze Ziemi za pomocą różnych testów i dowodów, aby móc coraz więcej dowiedzieć się o planecie, na której żyjemy. Aby porównać, jak niewiele wiemy o wnętrzu naszej planety, wystarczy wizualizować Ziemię tak, jakby była jabłkiem. Cóż, biorąc pod uwagę wszystko, co osiągnęliśmy technologicznie, najgłębsze badanie, jakie udało się osiągnąć około 12 km głębokości. Porównując planetę do jabłka, to tak, jakbyśmy właśnie obierali ostateczna skórka całego jabłka, gdzie nasiona w środku byłyby równoważne z ziemskim jądrem.

Podobne artykuł:

Struktura Ziemi