Możliwe, że obszar, w którym mieszkasz, może mieć nieprzyjemne zapachy pochodzące z kanałów ściekowych. Ten zapach jest generowany przez siarkowodór. Znany jest również pod nazwą kanalizacji i zwykle pachnie jak zgniłe jajka. Powstaje w oczyszczalniach ścieków oraz w kanalizacji. Zwykle jest bardzo toksyczny dla ludzi.
Dlatego poświęcimy ten artykuł, aby powiedzieć Ci wszystko, co musisz wiedzieć o siarkowodorze, jego pochodzeniu i właściwościach.
Co to jest siarkowodór
Jeśli otrzymasz skargę dotyczącą zapachów w swoim otoczeniu, prawdopodobnie jest to siarkowodór lub bardziej znany „gaz ściekowy”. Jeśli czujesz zgniłe jajka w pobliżu lub w domu, najprawdopodobniej siarkowodór (H2S). H2S powstaje w oczyszczalniach ścieków i systemach kanalizacyjnych. Znany również jako „gaz ściekowy”, jest bardzo toksyczny dla ludzi.
Obecność siarkowodoru w kanałach jest zwykle wykrywana na podstawie skarg bliskich sąsiadów, którzy mają problemy z zapachem. Siarkowodór powstaje w wyniku reakcji biologicznych w systemach kanalizacyjnych lub oczyszczalniach ścieków. H2S powstaje w wyniku beztlenowej (beztlenowej) fermentacji materii organicznej zawartej w ściekach.
W rurociągu, jeśli nie będzie tlenu, mikroorganizmy będą zjadać i wytwarzać siarkowodór o typowym zapachu zgniłych jaj. Nazywa się to sepsą i jest przyczyną siarkowodoru i towarzyszącego mu smrodu.
Czy jest szkodliwy dla ludzi?
Siarkowodór to bezbarwny, szkodliwy gaz, który występuje w drenach i kanałach, gdzie w pewnych warunkach (tzw. warunki beztlenowe lub korozyjne) nie ma tlenu. Niekorzystnie wpływa na zdrowie. Działa bardzo drażniąco na błony śluzowe oczu i dróg oddechowych.
Powyżej pewnego stężenia siarkowodór będzie znieczulał nerw węchowy, przez co „znika” i jest całkowicie niewykrywalny. H2S może więc stać się problemem, gdy najmniej się tego spodziewasz. U dorosłych 300 ppm (części na milion) jest śmiertelne. W pewnych warunkach, w ograniczonej przestrzeni, siarkowodór może być natychmiastowo śmiertelny.
Przy stężeniu bliskim 150 ppm węch szybko się męczy, a charakterystyczny zapach zamienia się w łagodną słodycz, a następnie zanika całkowicie. W stanie czystym siarkowodór może łatwo spalić się, tworząc jasnoniebieski płomień. Innymi słowy, każdy wyciek może spowodować pożar.
Jeśli nie jest czysty, ale zmieszany z powietrzem (w normalnych warunkach powodujący szkody w środowisku), stanie się substancją wybuchową. Mieszaniny wybuchowe mogą powstawać w szerokim zakresie stężeń (4,5% do 45,5% w powietrzu). Temperatura samozapłonu, czyli temperatura, w której gaz może się palić nawet bez zewnętrznego źródła, wynosi 250°C.
Siarkowodór znajduje się w wodzie, oleju, smarach i węglowodorach (ropa, benzyna itp.). Należy pamiętać, że rozpuszczalność gazu w dowolnym rozpuszczalniku wzrasta wraz z ciśnieniem.
Niebezpieczeństwa siarkowodoru
Oprócz wydzielania wyjątkowego nieprzyjemnego zapachu, duża ilość H2S działa drażniąco i jest szczególnie toksyczna, gdy stężenie jest bardzo wysokie w ograniczonej przestrzeni. Personel zakładów uzdatniania wody pracujący w przestrzeniach zamkniętych jest szczególnie narażony na to poważne zagrożenie. Obowiązkiem najwyższego kierownictwa jest ochrona pracowników przed zagrożeniami związanymi z siarkowodorem.
Przeanalizujmy, jakie są różne poziomy niebezpieczeństwa siarkowodoru:
- To toksyczny gaz: Trucizna siarkowodoru ma szerokie spektrum. Atakuje i paraliżuje układ nerwowy oraz blokuje oddychanie komórkowe. W wysokich stężeniach pojedyncza inhalacja może być śmiertelna.
- Jest to gaz wybuchowy: jest bardzo łatwopalny. Z powietrzem tworzy mieszaniny wybuchowe. Kontakt z produktami utleniającymi może spowodować pożary i wybuchy.
- To nieprzewidywalne: jest szkodliwym gazem i jest cięższy od powietrza. Dlatego może gromadzić się w dolnych partiach budynków i przepompowni czy oczyszczalni. Tworzą kieszenie w stojących ściekach i uwalniają śmiertelne ilości gazu, gdy takie ścieki są przemieszczane z powodu przepływu rur. Porażenie węchowe uniemożliwia przeprowadzenie naturalnej ochrony organizmu przed gazami.
Jak walczyć z tym gazem
Jedną z cech charakterystycznych siarkowodoru jest to, że powoduje korozję konstrukcji kanalizacyjnych i oczyszczalni ścieków. W gorącym, wilgotnym środowisku kanalizacji H2S utlenia się do kwasu siarkowego. Ten kwas siarkowy jest żrący i powoduje korozję ścieków i oczyszczalni ścieków.
Erozja może występować na betonie, miedzi, stali i srebrze w zbiornikach procesowych, budynkach i sprzęcie elektrycznym. Jeśli nie zostaną podjęte żadne środki ostrożności, rury, które są ostatecznie narażone na tę korozję, mogą pękać. Korozja szczególnie dotyka zatopione części rur drenażowych lub konstrukcji w oczyszczalniach ścieków.
Szybkość korozji zależy od ilości wytworzonego H2S i poziomu obróbki zapobiegawczej. Teraz można uniknąć typowego zapachu zgniłego jajka w oczyszczalniach ścieków lub kanalizacji naszych miast i gmin.
Yara stworzyła YaraNutriox™, proces zapobiegający zanieczyszczeniom spowodowanym brakiem tlenu w rurach kanalizacyjnych lub oczyszczalniach ścieków. YaraNutriox™ to unikalna mieszanka azotanów firmy Yara, która została przetestowana pod kątem działania siarkowodoru w setkach miejsc na całym świecie. Miasta takie jak Nowy Jork, Paryż, Kolonia i Montreal mają YaraNutriox™ do przetwarzania gazu.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom możesz dowiedzieć się więcej o siarkowodorze i dlaczego może on być niebezpieczny dla ludzi.