El Eufrat jest to najdłuższa rzeka w Azji Południowo-Zachodniej, a zatem dłuższa niż Tygrys. Eufrat jest najdłuższą rzeką w Azji Południowo-Zachodniej, a zatem dłuższą niż Tygrys. Jego świeża woda jest niezbędna do picia, kąpieli, gotowania i innych podstawowych czynności, a także jest źródłem ryb.
W tym artykule powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o rzece Eufrat, jej charakterystyce i znaczeniu.
Główne cechy
Eufrat jest najdłuższą rzeką w Azji Południowo-Zachodniej, a zatem dłuższą niż Tygrys. Szacuje się, że ma około 2.800 kilometrów długości, od narodzin w Turcji do ukończenia w Iraku, przechodząc przez części Syrii. Jego dorzecze hydrologiczne ma powierzchnię około 500.000 2 kmXNUMX, obejmujący trzy kraje oraz obszary Kuwejtu i Arabii Saudyjskiej. Jego źródłem nie jest jezioro ani lodowiec, ale ujście rzeki Karasu i rzeki Murat na wysokości ponad 3.000 metrów.
Rzeka przesuwa się na południowy-wschód do Iraku, na północ od Basry, gdzie łączy się z Tygrysem, tworząc Szatt al-Arab, który ostatecznie wpada do Zatoki Perskiej. Niewiele rzek go zasila; w Syrii tylko Sajur, Balikh i Jabur są dopływami, przy czym ten ostatni jest najważniejszy w zapewnianiu maksymalnego wypływu cieczy. Będąc w Iraku, Eufrat nie ma innych dopływów.
Rzeka jest zasilana głównie wodą deszczową i topniejącym śniegiem, oprócz wyżej wymienionych rzek i niektórych małych strumieni. Większość przepływu wody pochodzi z opadów deszczu na Wyżynie Armeńskiej, przy czym największa ilość występuje zwykle między kwietniem a majem. Średnie przemieszczenie wynosi 356 m3/s, a maksymalne 2514 m3/s.
Powstanie Eufratu
Pochodzenie Eufratu nie jest znane. Już w kredzie powstało zagłębienie zwane rowem strukturalnym, w którym osadzała się woda i osady osadzały się w kolejnych warstwach. We wczesnym miocenie mała cieśnina łączyła obszar proto-śródziemnomorski z basenami oceanicznymi regionu Mezopotamii w północno-zachodniej Syrii i sąsiednich regionów dzisiejszej Turcji.
Na przestrzeni dziejów był znany jako błękitne złoto i od tysięcy lat jest źródłem życia. Na jej obrzeżach istniały cywilizacje, o których dziś niewielu pamięta. Od urodzenia w Turcji objętość rzeki zmniejszała się z roku na rok.
Wraz ze swoim głównym dopływem, rzeką Jabr, był miejscem miast muzułmańskich, chrześcijańskich, kurdyjskich, turkmeńskich i judeo-arabskich. Na tym obszarze znajdują się najstarsze dane cywilizacyjne.
Flora i fauna rzeki Eufrat
Eufrat, podobnie jak Tygrys, jest szczególnym zbiornikiem wodnym, ponieważ przepływa przez środek dużego, suchego regionu. Jednak ze względu na wody i ich wpływ w pośrednich strefach rzek powstała żyzna strefa będąca częścią historycznego regionu znanego jako „Żyzny Półksiężyc”, którego kształt półksiężyca rozciąga się od Tygrysu-Eufratu do części Nilu w Egipcie, przez Asyrię i na północ do pustyni syryjskiej i półwyspu Synaj.
Korzyści płynące z wody umożliwiają przetrwanie wielu roślinom i zwierzętom, z których niektóre są wyjątkowe. Na przykład żółw Eufrat zamieszkuje tylko dorzecze Tygrysu i Eufratu oraz kilka innych rzek na Bliskim Wschodzie; zadziwiająco brakuje mu płyt kostnych, które normalnie utwardzają skorupy żółwi. Najczęstszymi rybami w wodach są karpie, znane również jako karpie, takie jak Tenuolaaosa ilisha, Acanthobrama marmid, Alburnus caeruleus, Aspius vorax, Luciobarbus eocinus, Alburnus sellal, Barbus grypus i Barbus sharpeyi oraz inne taksony gatunków. Przykłady obejmują Glyptothorax cous, Nemacheilus hamwii i Turcinoemacheilus kosswigi. Mięczaki Melanopsis nodosa mogły rozprzestrzenić się w Iraku.
Dorzecze jest domem dla wodnych i niewodnych ptaków, ssaków, owadów i płazów.. Gajówka basrańska, wydra iracka, kormoran karłowaty, pisklę gęsie, mezopotamski myszoskoczek i wydra europejska wyróżniają się.
W większości górnego basenu rosną krzewy kserowe i niektóre rodzaje drzew, takie jak dęby, ale w pobliżu granicy syryjsko-irackiej krajobraz zmienia się w łąki, na które składają się niskie rośliny i krzewy, takie jak szałwia i trawa. Na brzegach rosną krzewy, szuwary i niektóre rodzaje roślin wodnych.
Gospodarcze znaczenie rzeki Eufrat
Eufrat był i nadal jest jeden z filarów wielu miast Bliskiego Wschodu. Jego wody użyźniają pobliską glebę dla rolnictwa, zapewniając żywność, zwłaszcza zboża, takie jak pszenica i jęczmień, oraz drzewa, takie jak drzewa figowe. Słodka woda jest potrzebna do picia, kąpieli, gotowania i innych podstawowych czynności, a także jest źródłem ryb. Z tych wszystkich powodów rzeka była wykorzystywana jako środek handlu od czasów starożytnych, chociaż jej wody nie są odpowiednie dla dużych statków. Obecnie jest żeglowna do miasta Hit w Iraku.
Budowa elektrowni wodnych jest bardzo ważnym czynnikiem w gospodarce regionu, ponieważ pomaga zaopatrywać w energię elektryczną miasta Iraku, Syrii i Turcji. Ogólnie, ponad 70 procent wody w dorzeczu Eufratu jest wykorzystywane do wytwarzania energii elektrycznej, nawadniać uprawy i dostarczać wodę pitną.
Zagrożenia
Liczne tamy i systemy irygacyjne wzdłuż rzeki, zwłaszcza w jej górnym biegu, spowodowały zmiany w przepływie i istnieje obawa, że woda opadnie na długo przed dotarciem do Iraku. Trwają spory o prawa wodne między Turcją, Syrią i Irakiem, a susza się nasila, zwłaszcza na ostatnich odcinkach rzeki. Co więcej, mokradła i bagna w pobliżu Basry zostały prawie całkowicie zniszczone od lat 1990., kiedy rządzący wówczas Saddam Husajn pozwolił im spłynąć, aby zmusić wielu Arabów do opuszczenia tego obszaru.
Innym problemem jest zanieczyszczenie rzek. Zrzuty ścieków z rolnictwa, przemysłu i domów wpływają na jakość wody, a zasolenie w irackich rzekach wzrasta, gdy rzeka płynie w dół rzeki.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom dowiesz się więcej o rzece Eufrat i jej charakterystyce.