La mineralogia To nauka wywodząca się z geologii skupia się na badaniu i charakteryzowaniu minerałów. Minerał to nic innego jak jednorodne ciało stałe o określonym, nieutrwalonym składzie chemicznym. Ma również uporządkowaną strukturę atomową i generalnie został utworzony w wyniku naturalnych procesów nieorganicznych.
W tym artykule pokażemy, jakie badania mineralogiczne mają i jakie mają znaczenie na poziomie naukowym.
Minerały
Z biegiem czasu występowały różne klasyfikacje minerałów, jednak od połowy XIX wieku skład chemiczny był głównym kryterium ich klasyfikacji. Minerały są klasyfikowane według płaszczyzny lub grup anionowych, które dominują w ich składzie chemicznym. W ten sposób nie znajdujemy określonych klas minerałów, które mają podobne cechy wspólne. Na przykład jedną z cech, które mogą przypominać jedną lub więcej grup minerałów, jest fakt, że występują one w złożach tego samego typu.
Główne klasy widoczne w mineralogii to:
- Elementy rodzime
- Siarczki i sulfosole
- Tlenki i wodorotlenki
- Halogenki
- Węglany
- Azotany
- Siarczany
- Krzemiany
- Borany
- Fosforany
W mineralogii zajmuje się głównie rozpoznawaniem minerałów. Rozpoznawanie minerałów odbywa się w trybie wizualizacji. Chodzi o rozpoznanie minerałów w próbce dłoni. Jest to całkiem przydatne narzędzie w pracy terenowej geologa, ponieważ pozwala na pierwsze przybliżenie typu obserwowanych materiałów geologicznych. Nie zapominajmy, że skała składa się z grupy minerałów.
Mineralogia stosowana
Niezbędnym materiałem używanym w mineralogii visu do identyfikacji minerałów jest szkło powiększające, mała metalowa żyletka lub pilnik, magnes i prowadnica minerałów. Właściwości minerałów to takie, które można rozpoznać po prostej obserwacji lub kilku prostych testach.
Pierwszą rzeczą, na którą zwracasz uwagę w przypadku minerału, jest jego kształt. Widzimy rozwój krystalograficznych ścian minerału. Jeśli przyjrzymy się dobrze skrystalizowanemu minerałowi, zobaczymy, że jego forma zewnętrzna charakteryzuje się zbiorem ścian, które tworzą pewien wielościan. W zależności od tego typu wielościanu i charakterystycznego zestawu ścian możemy wybrać gatunki minerałów, które będziemy mieć. To dość ważne kryterium Twojej identyfikacji. Podajmy przykład: kiedy widzimy piryt i galena możemy obserwować graniastosłupy o sześciokątnej podstawie w aragonicie, romboedry w kalcycie itp. Jednak jest dość powszechne, że minerały nie mogą mieć dobrych twarzy ze względu na warunki ich wzrostu. W takich przypadkach kryształy nazywane są alotriomorfami.
Drugą rzeczą analizowaną w mineralogii visu jest nawyk. Jest to względny rozwój zestawu ścian kryształu. Dotyczy to zarówno pojedynczych kryształów, jak i agregatów kryształów. Wspomaganie tego czy innego nawyku zależy całkowicie od warunków wzrostu minerału. Jeśli mamy minerał, który uformował się ze względną szybkością stygnięcia, jak to może się zdarzyć w przypadku skał wulkanicznych, możemy zobaczyć kryształy utworzone w całości. Z drugiej strony, jeśli mamy skały, których chłodzenie było znacznie bardziej postępowe, możemy znaleźć mniejsze agregaty krystaliczne.
Zmienne w mineralogii
Kolor
Kolor minerału może być bardzo zróżnicowany. Przyczyną tego lub innego koloru mogą być różne przyczyny, chociaż najczęściej jest to spowodowane obecnością niektórych pierwiastków zwanych chromoforami, takich jak żelazo, chrom, kobalt, miedź itp. Jest to jedna z najważniejszych zmiennych przy określaniu rodzaju minerału. W mineralogii do określenia tych minerałów stosuje się różne kolory.
Należy wziąć pod uwagę, że niejednokrotnie powierzchnie minerałów są zmieniane przez obecność pewnych zanieczyszczeń i nie prezentują pierwotnego koloru.
Raya
Pasek to zmienna, którą bada się tak, jakby był kolorem paska. Odnosi się do koloru, który przyjmuje minerał po sproszkowaniu. Określenie smugi wykonuje się przez zarysowanie minerałem na nielakierowanej zeszklonej płytce porcelanowej. Po wykonaniu tej czynności obserwuje się kolor tej linii. Paski, które mają określony kolor i są intensywne, będą typowe dla minerałów metalicznych, takich jak siarczki.
Z drugiej strony minerały niemetaliczne, takie jak krzemiany lub węglany, zawsze będą miały białą lub bardzo jasną linię.
jasność
Połysk to wygląd powierzchni minerału pod wpływem światła. Ten połysk może być zarówno metaliczny, submetaliczny, jak i niemetaliczny. Metaliczny połysk występuje częściej w minerałach, które są nieprzezroczyste i mają współczynnik załamania światła mniejszy niż 3. Na przykład mamy piryt, galenę, złoto lub srebro. Z drugiej strony mamy niemetaliczny połysk, który jest bardziej typowy dla przezroczystych minerałów, które mają współczynnik załamania światła poniżej 2.6.
Tutaj możemy zobaczyć różne rodzaje jasności: diamentowy połysk, szklisty, żywiczny połysk, oleisty połysk, perłowy połysk, jedwabisty itp.
Dokładna waga
Ciężar właściwy można również zmierzyć jako gęstość względną minerału i jest to związek, który istnieje między masą a masą objętości równej 4 stopniom wody. Aby to zrozumieć, podamy przykład. Jeśli napój o ciężarze właściwym równym 2, możemy powiedzieć, że dana próbka tego minerału waży dwa razy tyle, ile ważyłaby taka sama objętość wody.
Ta masa właściwa zależy od składu i jest stała. Dlatego staje się zmienną bardzo przydatną do identyfikacji. Nie zapominajmy, że w przypadku mineralogii, w rozpoznaniu visu, nie dokonuje się określenia ciężaru właściwego minerału, ale można oszacować jego gęstość względną.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom możesz dowiedzieć się więcej o mineralogii.