Geografia ma wiele ważnych gałęzi, które badają różne aspekty naszej planety. Jedną z takich gałęzi jest kartografia. Kartografia pomaga nam generować mapy, do których jesteśmy przyzwyczajeni, aby zwizualizować obszary. Jednak wiele osób nie wie co to jest kartografia ani za co odpowiada ta dyscyplina.
Dlatego poświęcimy ten artykuł, aby powiedzieć Ci wszystko, co musisz wiedzieć o tym, czym jest kartografia i jakie są jej cechy.
Co to jest kartografia
Kartografia jest gałęzią geografii zajmującą się graficznym przedstawieniem obszarów geograficznych, zazwyczaj w dwóch wymiarach iw sposób konwencjonalny. Innymi słowy, kartografia to sztuka i nauka tworzenia, analizowania, studiowania i rozumienia wszelkiego rodzaju map. Przez rozszerzenie, to także istniejący zbiór map i podobnych dokumentów.
Kartografia jest nauką starożytną i współczesną. Próbuje spełnić ludzkie pragnienie wizualnego przedstawienia powierzchni ziemi, co jest stosunkowo trudne, ponieważ jest to geoida.
Aby to zrobić, nauka wykorzystała system projekcji, który miał działać jako odpowiednik kuli i płaszczyzny. Zbudował więc wizualny odpowiednik konturów geograficznych Ziemi, jej pofałdowań, kątów, a wszystko to podporządkowane pewnym proporcjom i apriorycznym kryteriom wyboru, które rzeczy są ważne, a które nie.
Znaczenie mapowania
Kartografia jest dziś niezbędna. Jest to konieczne dla wszystkich działań związanych z globalizacją, takich jak handel międzynarodowy i masowe podróże międzykontynentalne, ponieważ wymagają minimalnej wiedzy o tym, gdzie są rzeczy na świecie.
Ponieważ wymiary Ziemi są tak duże, że nie sposób rozpatrywać jej jako całości, kartografia jest nauką pozwalającą na uzyskanie możliwie największego przybliżenia.
gałęzie kartografii
Kartografia obejmuje dwa działy: kartografię ogólną i kartografię tematyczną.
- Kartografia ogólna. Są to reprezentacje światów o szerokim charakterze, to znaczy dla wszystkich odbiorców iw celach informacyjnych. Mapy świata, mapy krajów, to wszystko dzieła tego właśnie działu.
- Kartografia tematyczna. Z drugiej strony gałąź ta koncentruje swoją reprezentację geograficzną na określonych aspektach, tematach lub określonych regulacjach, takich jak elementy gospodarcze, rolne, militarne itp. Na przykład światowa mapa rozwoju sorgo mieści się w tej gałęzi kartografii.
Jak powiedzieliśmy na początku, kartografia ma wielką funkcję: szczegółowo opisywać naszą planetę z różnym stopniem precyzji, w różnej skali i na różne sposoby. Oznacza to również badanie, porównanie i krytykę tych map i przedstawień w celu przedyskutowania ich mocnych i słabych stron, zastrzeżeń i możliwych ulepszeń.
W końcu w mapie nie ma nic naturalnego: jest przedmiotem technologicznego i kulturowego wyjaśnienia, abstrakcja rozwoju człowieka, która częściowo wynika ze sposobu, w jaki wyobrażamy sobie naszą planetę.
elementy kartograficzne
Mówiąc najogólniej, kartografia opiera swoją pracę reprezentacyjną na zbiorze elementów i koncepcji, które pozwalają jej dokładnie organizować różne treści mapy zgodnie z określoną perspektywą i skalą. Te elementy kartograficzne to:
- Skala: Ponieważ świat jest bardzo duży, aby przedstawić go wizualnie, musimy zmniejszyć rzeczy w konwencjonalny sposób, aby zachować proporcje. W zależności od zastosowanej skali odległości zwykle mierzone w kilometrach będą mierzone w centymetrach lub milimetrach, ustanawiając równoważny standard.
- podobieństwa: Ziemia jest odwzorowana na dwa zestawy linii, z których pierwszy to linie równoległe. Jeśli Ziemia jest podzielona na dwie półkule, zaczynając od równika, to równoleżnik jest linią równoległą do wyimaginowanej osi poziomej, która dzieli Ziemię na strefy klimatyczne, zaczynając od dwóch innych linii zwanych tropikami (Rak i Koziorożec).
- Meridiany: Drugi zestaw linii, które umownie dzielą kulę ziemską, południki prostopadłe do równoleżników, to „oś” lub południk centralny przechodzący przez Królewskie Obserwatorium w Greenwich (znany jako „południk zerowy” lub „południk Greenwich”).), Londyn, teoretycznie pokrywa się z osią obrotu Ziemi. Od tego czasu świat podzielił się na dwie połowy, podzielone co 30° południkiem, dzielącym kulę ziemską na szereg segmentów.
- Współrzędne: Łącząc szerokości geograficzne i południki, otrzymujesz siatkę i układ współrzędnych, który pozwala przypisać szerokość geograficzną (określoną przez szerokości geograficzne) i długość geograficzną (określoną przez południki) do dowolnego punktu na ziemi. Zastosowanie tej teorii polega na tym, jak działa GPS.
- symbole kartograficzne: Mapy te mają swój własny język i mogą identyfikować interesujące obiekty zgodnie z określonymi konwencjami. I tak na przykład niektóre symbole są przypisane do miast, inne do stolic, inne do portów i lotnisk itp.
Cyfrowa kartografia
Od czasu nadejścia rewolucji cyfrowej pod koniec XX wieku niewiele nauk uniknęło konieczności korzystania z komputerów. W tym przypadku, kartografia cyfrowa to wykorzystanie satelitów i reprezentacji cyfrowych podczas tworzenia map.
Tak więc stara technika rysowania i drukowania na papierze jest teraz problemem kolekcjonerskim i vintage. Nawet najprostszy dziś telefon komórkowy ma dostęp do Internetu, a tym samym do map cyfrowych. Istnieje duża ilość możliwych do odzyskania informacji, które można wprowadzić, a także mogą one działać interaktywnie.
kartografia społeczna
Mapowanie społeczne to zbiorowa metoda mapowania partycypacyjnego. Stara się przełamać normatywne i kulturowe uprzedzenia towarzyszące tradycyjnej kartografii opartej na subiektywnych kryteriach dotyczących światowego centrum, znaczenie regionalne i inne podobne kryteria polityczne.
Tak więc mapowanie społeczne wyrosło z idei, że nie może istnieć żadne działanie związane z mapowaniem bez społeczności i że mapowanie powinno odbywać się tak horyzontalnie, jak to tylko możliwe.
Historia kartografii
Kartografia narodziła się z ludzkiego pragnienia odkrywania i podejmowania ryzyka, co wydarzyło się bardzo wcześnie w historii: pierwsze mapy w historii pochodzą z 6000 pne. c., w tym freski ze starożytnego anatolijskiego miasta Çatal Hüyük. Potrzeba mapowania wynikała prawdopodobnie z ustanowienia szlaków handlowych i wojskowych planów podboju, ponieważ żaden kraj nie miał wówczas terytorium.
Pierwsza mapa świata, czyli pierwsza mapa całego świata znana zachodniemu społeczeństwu od II wieku naszej ery, jest dziełem rzymskiego Klaudiusza Ptolemeusza, być może w celu zaspokojenia pragnienia dumnego Cesarstwa Rzymskiego, by wytyczyć swoje rozległe granice.
Z drugiej strony w średniowieczu Kartografia arabska była najbardziej rozwinięta na świecie, a Chiny również zaczęły się od V wieku naszej ery Szacuje się, że ze średniowiecza zachowało się około 1.100 map świata.
Prawdziwa eksplozja zachodniej kartografii nastąpiła wraz z ekspansją pierwszych imperiów europejskich między XV a XVII wiekiem. Początkowo europejscy kartografowie kopiowali stare mapy i używali ich jako podstawy do własnych, dopóki wynalezienie kompasu, teleskopu i geodezji nie sprawiło, że zatęsknili za większą precyzją.
Tak więc najstarszy ziemski globus, najstarsza zachowana trójwymiarowa wizualna reprezentacja współczesnego świata, datowany na 1492 r., jest dziełem Martína Behaima. Stany Zjednoczone (pod tą nazwą) zostały włączone do Stanów Zjednoczonych w 1507 roku, a pierwsza mapa ze stopniowanym równikiem pojawiła się w 1527 roku.
Po drodze rodzaj pliku kartograficznego bardzo się zmienił. Mapy na pierwszym piętrze zostały sporządzone ręcznie do celów nawigacji, wykorzystując gwiazdy jako punkt odniesienia.
Ale szybko zostały wyprzedzone przez pojawienie się nowych technologii graficznych, takich jak druk i litografia. Niedawno, pojawienie się elektroniki i informatyki na zawsze zmieniło sposób tworzenia map. Satelitarne i globalne systemy pozycjonowania dostarczają teraz dokładniejszych obrazów Ziemi niż kiedykolwiek wcześniej.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom dowiesz się więcej o tym, czym jest kartografia i jakie są jej cechy.