Na górze Agung znajdziesz Wulkan Bali i może być na skraju poważnej erupcji. Zrobiono jej zdjęcia i udało im się również wyjaśnić historię tego, co dzieje się w środku.
Chcesz dowiedzieć się więcej o wulkanie Bali i jego historii?
Wulkan Bali
Mount Agung doświadcza wyższa sejsmiczność w ciągu ostatnich dwóch miesięcy. Chociaż nie w z góry określony sposób, wzrost sejsmiczności obszaru wulkanicznego odpowiada jego możliwej erupcji. Odkrył największe pęknięcie skał wewnątrz wulkanu, jakie kiedykolwiek widziano, ponieważ magma, będąca lotną mieszaniną stopionych skał, płynów i gazów, stopniowo przemieszczała się z głębi ziemi na szczyt, pękanie ścian.
W ostatnich tygodniach można było to zaobserwować gęste smugi pary i popiołu wznoszący się ze szczytu wulkanu i lawy na powierzchni krateru. Ponadto odkryto małe rzeki zimnego błota, które przepływały przez doliny.
Na pierwszych zdjęciach wykonanych kilka miesięcy temu nikt nie mógł być pewien, że wulkan jest przygotowywany do wybuchu. Jednak wzrost sejsmiczności i wstrząsów, które wstrząsnęły obszarem, ostrzegał ludność o nieuchronnej erupcji.
Charakterystyka wulkanu
Najbardziej zaobserwowano w tym wulkanie wzrost pary wodnej spowodowany po prostu nagrzaniem się wody wewnątrz wulkanu i wypłynięciem na powierzchnię. Mieszanka popiołu wulkanicznego i lawy w górach przypomina gąbkę, aw deszczowej Indonezji woda nasiąka i pozostaje tam, aż się ogrzeje.
Od tego czasu wulkan pozostawał spokojny i stabilny, aż w ten wtorek wulkan zaczął wyrzucać gęsty popiół i parę, rozpoczęcie erupcji od ponad 50 lat. To była erupcja freatyczna. Oznacza to, że wydostaje się para pod ciśnieniem z wnętrza wulkanu, ponieważ magma w nim ogrzewa wodę. Może to prowadzić do wzrostu ciśnienia powodującego eksplozję, w wyniku której skały i kawałki krateru zostaną wysadzone w małe kawałki popiołu.
Magma porusza się od wewnątrz i w miarę postępu rozbija skały. Woda wewnątrz wulkanu staje się coraz cieplejsza, a para wodna zwiększa ciśnienie, docierając do punktu, w którym znajduje się skała nie może już go zawierać i pęka. Oto, co teraz widzimy. Magma przesunęła się tak wysoko w wulkanie, że nie było wystarczająco dużo skał, aby ją pomieścić, więc zamienia się w małe kawałki popiołu i rozprzestrzenia się.
Badanie sytuacji wulkanu
Badane są reakcje wulkanu i jego ewolucja. W tym celu analizuje się charakterystykę kolumn erupcyjnych lub pióropuszy popiołu. Jeśli te podnoszą się niezależnie od wiatru, oznacza to, że mają dużą prędkość. W wulkanie ilość popiołu i prędkość, z jaką się wydostaje, decyduje o tym, jak wysoko może się wznieść pióropusz, a tym samym być w stanie ocenić możliwe szkody z zasięgu wulkanu.
Podczas erupcji góry Agung w 1963 roku erupcje sięgały 26 km (16 mil) nad poziomem morza. W wulkanach, takich jak Agung, magma może wydostać się na powierzchnię z głębi ziemi na 5-15 km, co prowadzi do erupcji.
Jednym z powodów, dla których władze podniosły poziom alarmu do czterech, jest to, że magma jest coraz wyższa. Najnowsze zdjęcia z Bali wskazują na nowy rozwój, jakim są wulkaniczne błota lub lahary. Popiół i skały, które osiadają wokół wulkanu w połączeniu z deszczem, mogą tworzyć niebezpieczne, szybko płynące rzeki o konsystencji wody do mokrego betonu i mogą się poruszać i wytrącać.