Jednym z wielkich fizyków, którzy przeszli przez historię świata nauki, jest Paul Dirac. Jego pełne imię to Paul Adrien Maurice Dirac i urodził się 8 sierpnia 1902 roku. Zmarł 20 października 1984 roku i był jednym z fizyków wyróżniających się umiejętnościami matematycznymi.
W tym artykule opowiemy ci biografię Paula Diraca i jakie są jego wyczyny.
Biografia Paula Dirac
Urodził się w Bristolu w Anglii. Jego ojciec jest francuskim nauczycielem państwowym, ale ma szwajcarskie pochodzenie. Paul wstąpił do szkoły, w której uczył jego ojciec i zawsze był znany ze swoich zdolności matematycznych. Kiedy skończył liceum, jego przeznaczenie było jasne. Studiował elektrotechnikę na Uniwersytecie w Bristolu i od początku skupiał się szczególnie na naleganiu na wykorzystanie matematycznych przybliżeń w inżynierii do rozwiązywania różnych problemów. Po ukończeniu studiów licencjackich zainteresował się teorią względności Einsteina i rozpoczął studia matematyczne na Uniwersytecie Cambridge.
W trakcie swojej kariery uniwersyteckiej zaczął rozwijać kwantową teorię ruchu elektronów, która dojrzała w 1928 roku, proponując istnienie cząstek identycznych z elektronami pod każdym względem poza ładunkiem elektrycznym: elektrony naładowane ujemnie i ta hipotetycznie naładowana cząstka dodatnia.
Naukowcy tacy jak Max Born czy Pascual Jordan przeprowadziła te same badania prawie jednocześnie, choć różnica polega na logicznej prostocie rozumowania stosowanego przez Diraca. W końcu ta teoria została wyraźnie potwierdzona w 1932 roku, kiedy amerykański fizyk Carl Anderson odkrył rodzaj cząstki zwanej pozytonem poprzez eksperyment cząstek zderzających się z promieniami kosmicznymi i wykrył ślad cząstki.
Diracowi udało się również włączyć teorię względności do matematycznego opisu mechaniki atomu wodoru. Odbywa się to za pomocą równania Diraca elektronu, które oprócz wyjaśnienia linii widmowej, opisuje również elektron w sposób, który rozwiązuje dylemat spinowy. Jednak społeczność naukowa ma pewne wątpliwości co do tej śmiałej hipotezy.
Niektóre wyczyny Paula Dirac
W niektórych przypadkach, chociaż dobrze znany w środowisku naukowym, miał trudności ze znalezieniem pracy, co doprowadziło go do nauczania w St. John's College w Cambridge. Szkoła ta, kierowana przez RH Fowlera, przyczyniła się do pionierskiej pracy Nielsa Bohra w dziedzinie fizyki atomowej, pozwalając Diracowi nadążać za postępem w fizyce. Podczas swojej kadencji jako nauczyciela napisał „Zasady mechaniki kwantowej” (1930).
Dirac był również chwalony za wkład w mechanikę statystyczną Fermi-Diraca. Te postępy naukowe przyniosły mu w 1933 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki, którą dzielił z Erwinem Schrödingerem. Później został członkiem Towarzystwa Królewskiego.
Od tego czasu jego nazwisko stało się powszechnie znane, został mianowany profesorem matematyki na Uniwersytecie w Cambridge, a później profesorem fizyki na Uniwersytecie Stanowym Florydy. Także Był członkiem Amerykańskiego Towarzystwa Fizycznego Edukacji Zaawansowanej.
Dirac postawił hipotezę, że zachowanie elektronów można opisać czterema funkcjami falowymi, które spełniają jednocześnie cztery równania różniczkowe. Z tych równań wynika, że elektrony muszą obracać się wokół własnej osi, krótko mówiąc, znajdują się w stanie energii ujemnej, która nie odpowiada rzeczywistości fizycznej. Podsumowując, Dirac uważa, że niewystarczająca energia elektronu w tym stanie jest równoważna krótkotrwałej cząstce naładowanej dodatnio.
Życie rodzinne
Dirac przeniósł się do St. John's College na Uniwersytecie Cambridge, aby prowadzić badania w dziedzinie fizyki teoretycznej pod kierunkiem Ralpha Fowlera. Kilka lat później Dirac zakończył pracę. W tej chwili jego wpływ na świat fizyki jest przytłaczający. Wiele z jego wkładów uważa się za decydujące dla rozwoju mechaniki kwantowej. Jeśli chodzi o atomizm, można powiedzieć, że jest jednym z naukowców, który najbardziej przyczynił się do jego postępu.
Teraz jego małżeństwo z Margit Balasz jest okazją do postępu w dziedzinie nauki, ponieważ jest ona siostrą węgierskiego fizyka Eugene'a Wignera i dała mu ogromne wsparcie dla jego badań i rozwoju. Poza tym Margit zawsze bardzo mnie wspiera. Dirac opublikował kilka publikacji, takich jak Quantum Singularities in Electromagnetic Fields (1931), przeprowadzenie tych badań opiera się na równaniach Maxwella.
Dwa lata później opublikował swoje wyniki dotyczące integralnej teorii drogi, a Richard Feynman opracował kilka teorii na podstawie tej pracy. Prowadził również badania pokrewne dotyczące funkcji delta.
Paul Dirac ukończył pracę naukową w Cambridge w 1969 roku, a kilka lat później zdecydował się przejść na emeryturę i odpocząć ze względu na zaawansowany wiek i przeniósł się na Florida State University w Stanach Zjednoczonych. On i jego żona przeprowadzili się do Tallahassee na Florydzie. Wreszcie 20 października 1984 r. Dirac zmarł. Po jego śmierci ludzie oddali hołd i uznanie dla jego pracy naukowej. Chociaż w wielu przypadkach jest krytykowany przez niektóre sektory społeczeństwa, ponieważ jest bezpośrednio związany ze współpracą przy produkcji bomb atomowych.
Koniec jego dni
Te i inne wybitne osiągnięcia, takie jak kwantowa teoria promieniowania czy mechanika statystyczna Fermi-Diraca, przyniosły mu w 1933 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki, a rok wcześniej, wraz z Erwinem Schrödingerem, katedrę matematyki Lucasa. Do 1968. Ostatecznie przeniósł się do Stanów Zjednoczonych i został mianowany profesorem emerytowanym na Uniwersytecie Tallahassee w 1971 roku.
W 1933 otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki z Erwinem Schrödingerem i m.inW 1939 został członkiem Towarzystwa Królewskiego. Od 1932 do 1968 był profesorem matematyki na Uniwersytecie w Cambridge, od 1971 do śmierci był profesorem fizyki na Uniwersytecie Stanowym Florydy, a od 1934 do 1959 był członkiem Advanced Institute. Paul Dirac zmarł 20 października 1984 r. w Tallahassee na Florydzie w USA.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom możesz dowiedzieć się więcej o Paulu Diracu i jego biografii.