Ludzkość zawsze chciała porównać swoją sytuację osobistą z sytuacją innych, aby podjąć niezbędne kroki w celu uniknięcia problemów. Robimy teraz coś podobnego w odniesieniu do zmian klimatycznych. Chcemy wiedzieć, jak starożytne kultury przystosowały się do różnych zmian, jakie zaszły w klimacie, aby wiedzieć, co i jak musimy robić.
Także. Kultura doliny Indusu, cywilizacja żyjąca od 3000 do 1300 pne w północno-zachodnich dzisiejszych Indiach, Opierał się zmianom klimatu, dostosowując się najlepiej, jak potrafił i znał nowe okoliczności, które zostały mu przedstawione.
Dawniej osady ludzkie znajdowały się w pobliżu źródeł wody; nie na próżno ten cenny płyn jest bardzo potrzebny, nie tylko do nawodnienia, ale także do kultywacji. Tak więc we wczesnym holocenie cywilizacja Indusu znajdowała się w pobliżu Kotla Dahar, głębokiego jeziora, które pozwalało na regularny i stały dopływ opadów, które ze względu na swoje położenie byłyby przede wszystkim monsunowe.
W okresie 2200-2000 a. DO., poziom wód Kotla Dahar stopniowo obniżał się w wyniku osłabienia monsunu jak pokazują zapisy nacieków (złóż minerałów w jaskiniach) w Omanie i północno-wschodnich Indiach. Jednak kontynuowali tam.
Dr Cameron Petrie z Wydziału Archeologii Uniwersytetu w Cambridge powiedział:
Zamiast być zmuszanym do intensyfikacji lub zróżnicowania praktyk życiowych w odpowiedzi na zmiany klimatyczne, mamy dowody na stosowanie prosa, ryżu i tropikalnych roślin strączkowych w przedmiejskich i miejskich fazach cywilizacji Indusu. Dowody te sugerują, że lokalne populacje były już dobrze przystosowane do życia w zróżnicowanych i zmiennych warunkach środowiskowych przed rozwojem ośrodków miejskich i że adaptacje te były korzystne w obliczu zmian w środowisku lokalnym.
Aby uzyskać więcej informacji, kliknij tutaj.