Johann Wolfgang von Goethe Był niemieckim pisarzem, poetą i naukowcem urodzonym w 1749 roku. Uważany jest za jednego z najważniejszych autorów literatury niemieckiej i światowej. Napisał także esej o meteorologii i jest znany z tworzenia „gry w chmurze”.
W tym artykule opowiemy o biografii i wyczynach Johanna Wolfganga von Goethego.
Biografia Johanna Wolfganga von Goethego
Jego ojciec, Johann Caspar Goethe, światły prawnik, wycofał się z życia publicznego i samotnie wychowywał dzieci. Jego matka, Catharina Elizabeth Textor, była córką byłego burmistrza Frankfurtu, co łączyło go z arystokratyczną frankfurcką burżuazją. Wszystkie dzieci pary zmarły młodo, z wyjątkiem Goethego i jego siostry Cornelii Friedrich. Krystyna, urodzona w 1750 r.
Goethe był niemal wszechwładny: reżyser teatralny, krytyk, dziennikarz, polityk, dyplomata, malarz, pedagog, filozof, historyk, pisarz operowy, nie tylko parał się nauką, ale ostatecznie został powieściopisarzem, pamiętnikiem, dramaturgiem, pisarzem i poetą. Dzięki niezwykłemu intelektowi i wzorowemu opanowaniu umysłu, osiągniętemu dzięki surowej dyscyplinie, był przykładem pewnego europejskiego ideału opartego na kulturowej i uniwersalnej ciekawości.
Studiował prawo na Uniwersytecie w Lipsku, tam zainteresował się literaturą i malarstwem. Studiował również okultyzm, astrologię i alchemię. Przyjaciółka matki, Katharina von Klettenberg, wprowadziła go w mistycyzm religijny.
Po powrocie do Weimaru w 1788 roku napotkał sprzeciw wobec swoich nowych zasad literackich i wrogość w niektórych kręgach dworskich z powodu współżycia z młodą Christiane Vulpius, który w grudniu 1789 miał syna. Została jego żoną w 1806 r., z którą mieli pięcioro dzieci, choć tylko najstarszy, Juliusz August, osiągnął pełnoletność. Sam Goethe chciał zostać sławnym naukowcem.
wyczyny z nauką
Biologia od dawna jest mu dłużna, zwłaszcza koncepcja morfologii, która jest podstawą teorii ewolucji. Rozważ jego najważniejsze dzieło Zur Farbenlehre z 1810 r., pt Teoria kolorów Goethego w którym próbował zdyskredytować naukę Newtona. Od 1791 do 1813 kierował Teatrem Książęcym.
Zaprzyjaźnił się z niemieckim dramatopisarzem Friedrichem von Schillerem. Ten związek, który trwał od 1794 r. do śmierci Schillera w 1805 r., miał dla Goethego ogromne znaczenie. Główne prace to wkład do czasopisma Schillera The Hours , w tym Roman Elegies (1795), seria prac inspirowanych jego współpracą z Christiane Vulpius ) w czułych wierszach miłosnych inspirowanych jego związkiem z latami 1980.; powieść The Apprentice Years Williama Meistera (1796) oraz epicka sielanka Hermann i Dorothea (1798). Schiller zachęcił także Goethego do przepisania Fausta, którego pierwsza część ukazała się w 1808 roku. Okres od 1805 roku do jego śmierci w Weimarze był owocny.
Teoria kolorów i gra w chmury autorstwa Johana Wolfganga von Goethego
Teoria kolorów opracowana przez Johanna Wolfganga von Goethego utrzymuje, że kolorów nie dzieli się na składowe podstawowe i drugorzędne, ale są zjawiskami psychologicznymi, które występują w ludzkim wzroku podczas postrzegania światła. W swojej pracy „Teoria koloru” Goethe opisuje, w jaki sposób kolory można postrzegać jako ciągłe widmo i jak różne kombinacje kolorów mogą dawać różne efekty wizualne.
Jeśli chodzi o grę w chmury, to szczegółowa i przemyślana obserwacja chmur i zjawisk atmosferycznych. Goethe uważał, że chmury są naturalną formą sztuki i można je badać z takim samym rygorem, jak każdy inny obiekt w przyrodzie. Dzięki grze w chmury rozwinął głębsze zrozumienie natury i wniósł ważny wkład w ówczesną naukę meteorologiczną.
Aby Goethe mógł zatrzymać się i spojrzeć w chmury, w jego życiu musiała zajść wielka zmiana. Poeta szybko zyskał sławę dzięki powieści, która zainspirowała niezliczone samobójstwa, Nieszczęścia młodego Wertera, ale jego początkowy przedromantyczny entuzjazm szybko opadł. Podróż do Włoch doprowadziła go do wielu różnych zainteresowań artystycznych, aż stał się najbardziej wpływową postacią niemieckiego klasycyzmu.
Po raz pierwszy zainteresował się kształtem chmur. Wiadomo o tym dzięki zbiorowi notatek, które Goethe założył w swoim dzienniku, znany jako chronologia Dziejów Niebiańskich. Notatki narracyjne, bliższe opisowi niż analizie, mają wielką intensywność literacką i są podzielone na cztery części - Strate, Cumulus, Cirrus i Nimbus - poprzedzone wierszem.
Po powrocie z Włoch poeta zapewnił sobie spokojne życie na dworze weimarskim. Spadkobierczyni tradycji filozofii hellenistycznej, uprawiała liczne dyscypliny oparte na wartościach równowagi i harmonii. Poezja i teatr wyniosły go, ale jego renesansowy charakter doprowadził go do nauki. Goethe badał zjawisko koloru w teorii kolorów na podstawie założeń optycznych, które były sprzeczne z założeniami Izaaka Newtona.
Oprócz dzieł Fernando Vicente, Gra w chmury zawiera również ilustracje ponad 3.000 zachowanych rysunków eklektycznego twórcy. Niektórzy chcieli pokazać kształt, jaki przybrało niebo „według pomiarów dokonanych w moich pierwszych notatkach”, jak wskazywała jedna z notatek. Dopiero w drugiej części widzimy poetę w całej okazałości. Esej o meteorologii przywołuje z jego pracy nad temperaturą dwa wymiary, które czynią Goethego postacią kompletną: naukowy i literacki. Ta książka łączy w sobie wszystkie Twoje artystyczne zainteresowania.
Śmierć Johanna Wolfganga von Goethego
Johann Wolfgang von Goethe Zmarł 22 marca 1832 roku w Weimarze, w wieku 82 lat. Przyczyną jego śmierci była choroba serca. Goethe pozostawił trwałe dziedzictwo nie tylko w literaturze i kulturze, ale także w nauce, filozofii i polityce. Jego prace są nadal czytane i studiowane na całym świecie, a jego wpływ wykracza daleko poza czas i miejsce jego urodzenia.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom możesz dowiedzieć się więcej o biografii i wyczynach Johana Wolfganga von Goethego.