W obrębie przodków człowieka mamy Homo ergaster. Chodzi o hominida, który pojawił się na kontynencie afrykańskim około 2 milionów lat temu. Odkąd odkryto szczątki tych ludzi, eksperci wywołali wielkie kontrowersje. Niektórzy uważają, że ten gatunek wraz z Homo erectus są to ten sam gatunek, podczas gdy inni eksperci twierdzą, że są to różne gatunki.
W tym artykule przedstawimy wszystkie cechy, pochodzenie i ciekawostki związane z Homo ergaster.
Główne cechy
Dominująca dziś teoria głosi, że ten gatunek człowieka był bezpośrednim przodkiem Homo erectus. Uważa się, że pierwszy hominid, który mógł opuścić kontynent afrykański. Anatomia tego gatunku stanowi ewolucyjny skok w stosunku do innych poprzednich gatunków. W ten sposób podkreślamy wysokość, która może sięgać około 1.8 metra. Podobnie jak w przypadku innych gatunków, ten wyróżnia się szczególnie dużą pojemnością czaszki. Miał tę zdolność daleko poza zdolnościami swoich przodków. Z tego powodu wielu autorów uważa, że większe spożycie mięsa wyjaśnia wzrost tej pojemności czaszki.
Przetłumaczony, Homo ergaster oznacza człowieka pracującego. Gatunek ten przyniósł ze sobą duże usprawnienie w obróbce narzędzi, a jego przybory zaczęły być bardziej złożone. Mając lepszą jakość tych przyborów, można było faworyzować technikę łowiecką i resztę innych zajęć towarzyskich.
Badania przeprowadzone na tym hominidzie sprawiają, że eksperci mogą go również uznać za następcę Homo habilis. Z drugiej strony, niektórzy autorzy nie w pełni się z tym zgadzają i nie ma absolutnego konsensusu. Jest wielu paleoantropologów, którzy uważają, że mógł to być jeden gatunek. Najwcześniejsze pozostałości kilku prawdopodobnie żeńskich czaszek są datowane na około 1.75 miliona lat.
Jednym z najważniejszych odkryć jest odkrycie z 1984 roku. Odkopano szkielet 11-letniego chłopca i pozwolono na zbadanie jego anatomii. Wśród cech, które wyróżniały się najbardziej, był jego wzrost. W dniu śmierci miał około 1.6 metra wzrostu, więc mógł osiągnąć 1.8 metra. Pojemność czaszki wynosiła około 880 centymetrów sześciennych, a jej ciało miało budowę wszystkich kości bardzo podobną do struktury obecnego człowieka.
Datowanie i zasięg geograficzny Homo ergaster
Ten zwyczaj hominidów podczas epoka środkowego plejstocenu około 1.9 miliona lat temu. Odkryte złoża wskazują, że ich naturalne środowisko, w którym rozwijało się dzień i życie, znajdowało się w Etiopii, Tanzanii, Kenii i Erytrei. Na całym tym obszarze panował bardzo suchy klimat, a susza trwała około 100.000 XNUMX lat.
Niektórzy eksperci zgadzają się, że Homo ergaster był to pierwszy hominid, który mógł opuścić kontynent afrykański. Dzięki tej migracji był w stanie dostosować się do innych obszarów planety, w których dominowały inne cechy klimatyczne, roślinność i fauna. Przed opuszczeniem kontynentu afrykańskiego rozszerzył się na resztę tego terytorium, dokonując skoku do Azji Środkowo-Wschodniej między około 1.8 a 1.4 miliona lat temu. Wiadomo, że zajął tereny Kaukazu. Niektóre szczątki znaleziono w Hiszpanii i we Włoszech około 1.4 miliona lat temu.
Jest wielu ekspertów naukowych, którzy twierdzą, że szybko ustąpiła Homo erectus jako poprzednik. Niektórzy naukowcy twierdzą, że są to ten sam gatunek, który różni się pod względem zasięgu geograficznego. W dziedzinie genetyki znajdujemy różnorodność genów w zależności od środowiska. Jeśli gatunek rozwija się w innym środowisku jest bardzo prawdopodobne, że rozwinie inne różne cechy ewolucyjne. Nie oznacza to jednak, że gatunek jest inny, ale ewoluuje w wyniku kolejnej serii adaptacji.
Fizyczne cechy Homo ergaster
Zobaczymy, jakie są fizyczne cechy tej istoty ludzkiej. Jego czaszka miała wizjer nadoczodołowy. Obszar brwi był znacznie mniejszy niż u przodków, choć nieco większy niż u obecnego człowieka. Masa, która oscylowała, wynosiła od 52 do 68 kg i były one całkowicie dwunożne. Nogi miał wydłużone i nie ma dowodów na wyraźny dymorfizm płciowy. To wyjaśnia, że nie było anatomicznych różnic między mężczyznami i kobietami. Między nimi mogli wykonywać prawie te same zadania bez względu na płeć.
Wygląd twarzy charakteryzował się bardziej wystającym nosem, a szczęką i zębami mniejszymi niż u Homo habilis. Wzrost mózgu był napędzany zmianami w diecie, jego klatka piersiowa zwężała się w kierunku ramion, podczas gdy kości udowe były wydłużone.
Inne fizyczne aspekty, które spowodowały ważną zmianę w sposobie regulacji temperatury wewnętrznej. I to dlatego, że mógł się pocić i spowodować utratę włosów na ciele w średnim i długim okresie. Włosy na głowie pojawiły się w płucach i rozwinęły się dalej. Należy pamiętać, że ten człowiek był w coraz większym stopniu odpowiedzialny za wykonywanie bardziej złożonych działań, więc potrzebował więcej energii i tlenu, aby móc je przeprowadzić.
Oddychanie przestało być wyłącznie ustne, a także zaczęło oddychać przez nos. W ten sposób udało im się przetrwać na otwartej sawannie, gdzie zwiększona mobilność była niezbędna, aby uciec przed drapieżnikami i polować na ich zdobycz.
comportamiento
Wielu ekspertów twierdzi, że wśród zachowań Homo ergaster nie ma już drzew do poruszania się. W ten sposób udało mu się całkowicie porzucić nadrzewny stan wielu swoich przodków i żył tylko na ziemi. Są bardziej stylizowanymi hominidami, a ich anatomia dostosowała się do środowiska, w którym żyli. Żyjąc na sawannie, poruszanie się między drzewami nie było zbyt wydajne. Poruszali się w sposób podobny do obecnego człowieka.
Jeśli przejdziemy do aspektu społecznego, ustanowili złożone relacje w społecznościach. Pojawił się język ustny, chociaż nie wszyscy naukowcy się z tym zgadzają.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom dowiesz się więcej o Homo ergaster i ich cechy.