W wiosenne i wczesnoletnie noce każdy obserwator na północnej półkuli Ziemi zauważy jasną gwiazdę na niebie, wysoko w górze: wyraźny pomarańczowy, często mylony z Marsem. Jest Arcturus, najjaśniejsza gwiazda w konstelacji Wolarza. Wiadomo, że jest najjaśniejszą gwiazdą na całej niebiańskiej północy.
Dlatego poświęcimy ten artykuł, aby powiedzieć Ci wszystko, co musisz wiedzieć o Arcturusie, jego cechach charakterystycznych i ciekawostkach.
Arcturus, najjaśniejsza gwiazda na całej niebiańskiej północy
Szacują, że Arcturus jest gigantyczną gwiazdą, która ostrzega przed tym, co stanie się ze Słońcem za około 5 miliardów lat. Ogromne rozmiary Arkturusa są wynikiem wewnętrznej rotacji gwiazdy, która jest wynikiem jej zaawansowanego wieku. 90% gwiazd, które widzimy na niebie, musi się martwić tylko o jedną rzecz: przekształcić wodór w hel. Kiedy gwiazdy to robią, astronomowie mówią, że znajdują się w „strefie ciągu głównego”. Słońce właśnie to robi. Chociaż temperatura powierzchni słońca jest mniej niż 6.000 stopni Celsjusza (lub 5.770 kelwinów, aby być precyzyjnym), jego temperatura rdzenia sięga 40 milionów stopni, co jest spowodowane reakcją syntezy jądrowej. Jądro stopniowo rośnie, gromadząc w nim hel.
Jeśli poczekamy 5 miliardów lat, wewnętrzny obszar Słońca, najgorętszy region, powiększy się na tyle, by rozszerzyć zewnętrzną warstwę jak balon na gorące powietrze. Gorące powietrze lub gaz zajmą większą objętość, a Słońce zmieni się w czerwonego olbrzyma. Biorąc pod uwagę swoją masę, Arcturus zajmuje ogromną objętość. Jego gęstość jest mniejsza niż 0,0005 gęstości Słońca.
Zmiana koloru rozszerzającej się gwiazdy wynika z faktu, że jądro jest teraz zmuszone do ogrzania większej powierzchni, co przypomina kometę, która próbuje ogrzać się sto razy tym samym palnikiem. Dlatego temperatura powierzchni spada, a gwiazdy stają się czerwone. Czerwone światło odpowiada spadkowi temperatury powierzchni o około 4000 kelwinów lub mniej. Dokładniej, temperatura powierzchni Arcturusa wynosi 4.290 stopni Kelvina. Widmo Arktura różni się od Słońca, ale jest bardzo podobne do widma plamy słonecznej. Plamy słoneczne to „zimne” obszary Słońca, co potwierdza, że Arktur jest stosunkowo chłodną gwiazdą.
Funkcje Arcturusa
Kiedy gwiazda rozszerza się bardzo szybko, nacisk ściskania jądra trochę ustąpi, a następnie środek gwiazdy chwilowo się „zamknie”. Jednak światło z Arcturus było jaśniejsze niż oczekiwano. Niektórzy zakładają, że oznacza to, że jądro jest teraz również „reaktywowane” poprzez fuzję helu w węgiel. Cóż, dzięki temu precedensowi wiemy już, dlaczego Arcturus jest tak rozdęty: ciepło go nadyma. Arcturus jest prawie 30 razy większy od Słońca i, co dziwne, jego masa jest prawie taka sama jak Astro Rey. Inni szacują, że ich jakość wzrosła tylko o 50%.
Teoretycznie gwiazda, która wytwarza węgiel z helu w reakcji fuzji jądrowej, z trudem wykaże aktywność magnetyczną jak Słońce, ale Arcturus będzie emitować miękkie promieniowanie rentgenowskie. wskazując, że ma subtelną koronę napędzaną magnetyzmem.
Obca gwiazda
Arcturus należy do halo Drogi Mlecznej. Gwiazdy w halo nie poruszają się w płaszczyźnie Drogi Mlecznej jak Słońce, ale ich orbity przebiegają po bardzo nachylonej płaszczyźnie o chaotycznych trajektoriach. To może wyjaśniać jego szybki ruch na niebie. Słońce podąża za ruchem Drogi Mlecznej, podczas gdy Arcturus nie. Ktoś zwrócił uwagę, że Arktur mógł pochodzić z innej galaktyki i zderzyć się z Drogą Mleczną ponad 5 miliardów lat temu. Co najmniej 52 inne gwiazdy wydają się znajdować na orbitach podobnych do Arkturusa. Znani są jako „grupa Arcturus”.
Każdego dnia Arcturus zbliża się do naszego Układu Słonecznego, ale wcale się nie zbliża. Obecnie zbliża się do około 5 kilometrów na sekundę. Pół miliona lat temu była to gwiazda szóstej wielkości, która teraz była prawie niewidoczna porusza się w kierunku Panny z prędkością ponad 120 kilometrów na sekundę.
Bootes, El Boyero, jest łatwym do znalezienia północnym gwiazdozbiorem, prowadzonym przez najjaśniejszą gwiazdę w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy. Prawie każdy może rozpoznać kształt patelni narysowany między grzbietem a ogonem Wielkiego Wozu. Uchwyt tej patelni wskazuje w kierunku Arcturusa. To najjaśniejsza gwiazda w tym kierunku. Niektórzy fanatycy „nowej ery” wierzą, że istnieją Arkturianie, zaawansowana technologicznie rasa obcych. Gdyby jednak istniał układ planetarny krążący wokół tej gwiazdy, zostałby odkryty dawno temu.
Trochę historii
Arcturus ogrzewa ziemię jak płomień świecy w odległości 8 kilometrów. Ale nie zapominajmy, że jest od nas prawie 40 lat świetlnych. Jeśli zastąpimy słońce Arcturusem, nasze oczy zobaczą je 113 razy jaśniej, a nasza skóra szybko się nagrzeje. Jeśli robimy to za pomocą promieniowania podczerwonego, widzimy, że jest ono 215 razy jaśniejsze niż słońce. Porównując jego całkowitą jasność z pozorną jasnością (magnituda), szacuje się, że znajduje się ona 37 lat świetlnych od Ziemi. Jeśli temperatura powierzchni jest powiązana z ilością generowanego przez nią globalnego promieniowania, szacuje się, że średnica musi wynosić 36 milionów kilometrów, czyli 26 razy więcej niż Słońce.
Arcturus to pierwsza gwiazda zlokalizowana w ciągu dnia za pomocą teleskopu. Odnoszącym sukcesy astronomem był Jean-Baptiste Morin, który używał małego teleskopu refrakcyjnego w 1635 roku. Możemy powtórzyć eksperyment bardzo ostrożnie, unikając za wszelką cenę skierowania teleskopu blisko słońca. Podana data próby wykonania tej operacji to październik.
Jeśli chodzi o gwiazdy tła, ruch Arcturusa jest niezwykły – łuk 2,29 cala rocznie. Wśród najjaśniejszych gwiazd tylko Alpha Centauri porusza się szybciej. Pierwszym, który zauważył ruch Arkturusa, był Edmond Halley w 1718 roku. Istnieją dwie rzeczy, które powodują, że gwiazda wykazuje znaczny ruch własny: jej prawdziwa duża prędkość względem otoczenia oraz jej bliskość do naszego Układu Słonecznego. Arcturus spełnia oba te warunki.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom możesz dowiedzieć się więcej o Arcturusie i jego cechach.