Wiatr to ruch masy powietrza wytworzony przez różnicę ciśnień między dwoma sąsiednimi obszarami, przemieszczający się z obszaru o wysokim ciśnieniu (antycyklon) do obszaru o niskim ciśnieniu (burza lub depresja). Jest ich wiele śródziemnomorskie wiatry ten cios to Półwysep Iberyjski i ma unikalne cechy.
W tym artykule powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o śródziemnomorskich wiatrach, ich charakterystyce i typach.
śródziemnomorskie wiatry
Powiedzieliśmy, że wiatr to ruch masy powietrza, wytworzony przez różnicę ciśnień panującą między dwoma sąsiednimi obszarami. Ruch ten jest teoretycznie liniowy i ma na niego wpływ ruch obrotowy Ziemi, znany jako efekt Coriolisa, co oznacza, że na półkuli północnej wiatr porusza izobary pod kątem około 25° do 30° w stosunku do Ziemi: do wewnątrz podczas burzy, na zewnątrz w antycyklonie.
Rodzaje śródziemnomorskich wiatrów
Tramontana: północ
Oznacza to, że pochodzi z gór i jest charakterystyczna dla wybrzeża Katalonii i północy Balearów. Oprócz, Główne pasmo górskie Majorki nazywa się Tramontana. To północny wiatr, który może trwać przez wiele dni z bardzo silnymi podmuchami.
Schodzi z północnej części Pirenejów i przecina południowo-zachodnią część masywu centralnego, gdzie przyspiesza w kierunku północnego regionu Katalonii i Balearów. Na Cap de Creus podmuchy wiatru mogą przekraczać 40 węzłów (75 km/h).
Gregal: Północny wschód
To wiatr, który wydaje się być ewolucją Tramuntana lub Levante. Swoją nazwę wzięła od marynarzy Katalonii i Aragonii. To jest wiatr, którego używają podczas podróży do Grecji. Jest to zwykle suche powietrze, a będąc z pasa kontynentalnego zwykle nie powoduje zachmurzenia ani opadów. Jest to wiatr, który nie przekracza 20 węzłów i charakteryzuje się chłodem.
Winda: Wschód
Wizja ta nosi nazwę południowo-wschodniego regionu Półwyspu Iberyjskiego, ale nie odpowiada żadnemu podziałowi terytorialnemu ani wspólnocie autonomicznej. Jest to wiatr wschodni, który pojawia się podczas antycyklonu w Niemczech lub Francji.
Pochodzi z oceanu jest bogaty w wilgoć i wytwarza dużo opadów, jeśli spełnione są szereg warunków. Wiatry Levante to jedno z najdziwniejszych i najniebezpieczniejszych zjawisk na Morzu Śródziemnym. Kiedy mocno wieje barometrycznymi przypływami, może wdzierać się na wybrzeże w taki sposób, że może spowodować wiele szkód.
Sirocco lub Xaloc: południowy wschód
RAE ich nie zbiera, ale według Wordreference: to wiatr południowo-wschodni, suchy i ciepły. Poza przykładem Levante, jasny przykład tego, jak wiatr i jego wpływ na codzienne życie przenika kulturę w ogóle. Sirocco wieje zwykle jesienią i wiosną, rzadko przekraczając 35 węzłów. Pochodzi z Sahary, więc jest to gorący i wilgotny wiatr, który powoduje bardzo wysokie temperatury. Mogą przekraczać 40 stopni.
Czasami ten wiatr może unosić drobny piasek lub kurz z pustyni, wypełniając powietrze cząsteczkami i zmniejszając widoczność. Zjawisko to znane jest również jako smog.
Migjorn: południowy wiatr
Migjorn lub wiatr południowy, jak się go nazywa, to dlatego, że osiąga maksymalną intensywność, gdy słońce znajduje się w najwyższym punkcie. Zjawisko występuje, gdy burza w Portugalii tworzy się symetrycznie z antycyklonem we Włoszech, wytwarzając wiatry południowe.
Ponieważ wiatr pochodzi z Afryki, wieje gorąco i sucho, powodując nagrzewanie się półwyspu. Często miesza się go z Siroco i Garbí, w zależności od masy powietrza lub topografii wybrzeża.
Garbi: południowy zachód
To był pierwszy wiatr, którego nauczyłem się, kiedy zacząłem lekko pływać. Jest to typ, który zwykle wieje w Barcelonie po południu i pochodzi z południowego zachodu. Ale bądź ostrożny, wiele razy ten wiatr jest mylony z ciepłymi wiatrami południowo-zachodnimi, które występują wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego.
Gorące wiatry są tworzone przez różnice temperatur między powierzchniami lądu i oceanu. W przeciwieństwie do wiatrów, które omawiamy w tym artykule, są one tworzone przez ruch dużych objętości powietrza. Garbí jest właściwie tworzone przez burzę przemieszczającą się z zachodu na wschód w południowej części Morza Śródziemnego.
Garbí czasami wytwarza mgłę, którą można zobaczyć na horyzoncie, patrząc na południe. Ponadto wiatry te tworzą depresje, które powodują burze i deszcz.
Zachód: Zachód
Są rzadkością na Morzu Śródziemnym. Są to wiatry zachodnie pochodzące z lądu, więc powodują cieplejsze i bardziej suche temperatury. Są uważane za najlepszą opcję do rekreacyjnej żeglugi na wybrzeżach półwyspu, ponieważ oferują słoneczne dni bez fal.
Jeśli odejdziemy za daleko od wybrzeża, będziemy musieli uważać, bo morze może być wzburzone poza ochroną wybrzeża. Ponadto powrót z wiatrem może być droższy, zwłaszcza w przypadku łodzi żaglowych. Dlatego wywołują fale na wyspie.
Cierzo: północny zachód
Znany również jako Mistral lub Mestral, To zimny, suchy i gwałtowny wiatr. Wieje z północnego zachodu w kierunku rzeki Ebro i morza Genui. Jest on wytwarzany przez nocne ochłodzenie gleb na obszarach przybrzeżnych i jest wzmacniany przez wzrost ciśnienia w północno-zachodniej Europie. Ponadto zwiększa prędkość, gdy krąży między górami (Pireneje, Alpy...), przecina wąskie doliny.
Mistral
Wiatr północno-zachodni to silny, zimny, suchy wiatr wiejący z północnego zachodu. Zwykle jest to podmuch wiatru, który nasila się w ciągu dnia i zwykle słabnie wraz z nadejściem nocy. Jeśli temperatura jest znacznie niższa niż w oceanie, wpływ na wybrzeże jest spotęgowany. Zwykle trwa od trzech do sześciu dni, często pozostawiając po sobie mocno błękitne niebo, gdy za nim zamiatane są chmury.
Wiatry północno-zachodnie mogą wystąpić o każdej porze roku, ale od początku listopada do końca kwietnia wiatry są najsilniejsze, łatwo osiągają 50 węzłów, a w porywach czasami dochodzą do 90 węzłów i będziemy mieć większą szansę na spotykając się z tym wiosną.
Wiatr północno-zachodni to wiatr północno-zachodni stworzony przez opozycję antycyklonu Azorów i burza przemieszczająca się na północny wschód od Europy, tworząc zimny front zmierzający w kierunku Alp. Góry zatrzymują wiatr, ochładzając go i kierując go w stronę doliny Rodanu, gdzie prędkość zwiększa się dzięki efektowi tunelu, a na koniec wpada do morza przez Zatokę León. Wiatry wiejące przez góry tworzą również niewielką depresję nad Zatoką Genueńską lub Morzem Tyrreńskim. Północno-zachodnie wiatry uderzały w południowe wybrzeże Francji, stwarzając trudne warunki żeglarskie w Zatoce Lwiej, czasami sięgając aż do Minorki i Korsyki.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom można dowiedzieć się więcej o śródziemnomorskich wiatrach i ich charakterystyce.