Binnen wat we noemen karst reliëf we hebben een aantal interessante formaties om te weten. Vandaag gaan we erover praten polje. Het is een groot zinkgat dat meestal de vorm heeft van een langwerpige vallei en onregelmatige contouren heeft. De basis van het massief wordt gevormd door karstrots.
In dit artikel gaan we je alle kenmerken van de poljé vertellen en het belang dat deze heeft voor de geomorfologie van het terrein.
Wat is een poljé
Deze poljé is een enorme bodemdaling die de vallei vormt en waarvan de bodem vlak is. Het is gemaakt van karstgesteente en heeft steile randen waar kalksteen vaak ontsluit. Om het water dat zich ophoopt door neerslag te kunnen evacueren, de poljé heeft meestal een carter. Het water stroomt meestal door een beek die door deze put verdwijnt en grondwater oplevert. Dankzij deze stroming van water in een ondergrondse richting kunnen formaties zoals de stalactieten en stalagmieten.
Deze formatie kan tijdelijk of permanent onder water komen te staan, afhankelijk van het regenregime. Als het permanent onder water staat, kan het een meer worden omdat het opgehoopte water de afvoercapaciteit van de gootsteen en de voeding van de kalkstenen rotsen overschrijdt. Dit is wanneer het waterpeil stijgt tot het punt van vorming van een meer.
De onderkant van de poljé is vlak en bestaat uit klei die afkomstig is van de ontkalking van kalksteen. Deze klei staat bekend onder de naam terra rossa. Dankzij de vorming van deze kleisoort kan worden gezegd dat de valleien gevormd door het instorten van de poljé zeer vruchtbaar zijn. Deze bodems krijgen allerlei sedimenten die zich op een gegeven moment verzamelen dankzij de depressie.
Belang van sedimenten in de poljé
Sedimentatie is het proces waarbij vaste stoffen worden getransporteerd door water- of luchtstromen en worden afgezet op de bodem van een reservoir, rivier of kunstmatig kanaal. Normaal gesproken slaan deze sedimenten neer onder invloed van de zwaartekracht. Afhankelijk van de grootte kunnen ze worden gesuspendeerd of verdund in water. De zwaarste kan maar worden getrokken ze hebben sterkere waterstromen of een constante wind nodig.
In het geval van sedimenten die over land worden vervoerd, kunnen we zeggen dat er drie soorten transport zijn. Kruipen Het is het type transport waarmee de grootste sedimenten zich voortbewogen. Dan hebben we de saltation. Het is het transportproces waarbij het sediment kleine sprongen maakt door de kracht van de stroming van lucht of water. Voor kleinere sedimenten zijn suspensie in zowel water als lucht en oplossen in alleen water. We vinden ook flotatie in die sedimenten die minder dicht zijn dan water. Een stuk boomstam of tak kan bijvoorbeeld op het water van een rivier drijven en helemaal naar de monding worden gedragen.
Vrijwel elke waterstroom, ongeacht zijn stroomsnelheid, snelheid en vorm, heeft de mogelijkheid om de suspensie van vast materiaal te transporteren. Dit materiaal, dat in suspensie is, slaat geleidelijk neer dankzij de zwaartekracht tot het de bodem bereikt. Als het waterkanaal snel is, kan dit bijdragen aan erosie op de oevers van de rivier of op de bodem van het kanaal. Wanneer het waterpeil daalt, komen alle sedimenten die naar de bodem zijn gegaan en die een grote vruchtbaarheid hebben, naar de oppervlakte. Dus, de bodems van de poljé hebben meestal een grote capaciteit om te cultiveren.
De meeste sedimentatieverschijnselen worden veroorzaakt door het effect van de zwaartekracht. Hoewel erosieve verschijnselen de overhand hebben in de hoogste delen van onze planeet, zoals bergen, zijn er in de meest depressieve gebieden een groter aantal sedimentatieverschijnselen. Deze ruimtes van de lithosfeer waar sedimenten zich in grote hoeveelheden ophopen, worden sedimentaire bekkens genoemd.
De poljé van Zafarraya
Een van de poljé die we het dichtst hebben en waar we alles kunnen verifiëren wat we hebben opgemerkt, is in de poljé de Zafarraya. Het is gelegen in een van de belangrijkste endorheïsche depressies van karstoorsprong op het Iberisch schiereiland. Het klimaat waar deze polje zich heeft gevormd is de gematigde continentale Middellandse Zee. In deze gebieden valt jaarlijks ongeveer 1000 mm regen. Soms geeft het aanleiding tot overstromingen, afhankelijk van de intensiteit ervan. De bodems zijn van het kalkhoudende fluvisol-type en er is een grote geïrrigeerde landbouwactiviteit.
De enorme capaciteit die het heeft om deze gebieden te bewerken, is te wijten aan het slepen en ophopen van sedimenten veroorzaakt door de depressie en de waterloop. De grenzen van de poljé de Zafarraya zijn Sierra Tejeda en Sierra Gorda. In deze stad is er de lijn die de provincies Malaga en Granada scheidt die grenzen aan de regio Axarquia. Dankzij de vruchtbaarheid van de bodems die door de poljé worden gevormd, kan ook de veehouderij als belangrijkste hulpbron worden gebruikt.
In dit gebied vinden we de Zafarraya-vlaktes, bekend als een uitgestrekte vallei van zo'n tien kilometer. Zowel het regenwater als het water dat door de rivieren wordt opgevangen, behoren tot het natuurpark Almijara, Tejeda en Alhama. De natuurlijke afvoer van het water bevindt zich in een van de bekendste grote zinkgaten in de landen Loja en Marchamonas. Wanneer het water deze gootsteen bereikt, gaat het ondergronds verloren. Aangenomen wordt dat hierdoor de overvloed aan bronnen en fonteinen die in de gemeente Loja worden waargenomen, te danken is.
Zonder dit ondergrondse zinkgat zou het hele gebied onder water blijven en een groot meer vormen. In sommige gevallen, wanneer de regen de capaciteit van putten om water af te geven overschrijdt, vormen zich kleine vijvers. Deze ophoping van water en vochtigheid was een groot positief aspect voor de vorming van ideale bodems voor landbouw. Door de hausse in de landbouw in deze gebieden raakt de grondwaterspiegel uitgeput door het overmatig gebruik van waterbronnen.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten komt over wat een poljé is en hoe belangrijk hij is.