Je hebt vast wel eens in je leven een grot bezocht. Grotten zijn prachtige, fascinerende en unieke omgevingen op aarde waar we een endemisch ecosysteem hebben. In de grotten kunnen we bepaalde natuurlijke formaties waarderen die behoorlijk indrukwekkend zijn vanwege hun schoonheid en uniciteit. Deze formaties worden genoemd stalactieten en stalagmieten. Veel mensen beschouwen deze geologische formaties als ware kunstwerken van de natuur. Het is de moeite waard om te weten als je het nog niet eerder hebt gezien, het zal je zeker verrassen.
Maar hoe verschillen stalactieten en stalagmieten? Hoe worden ze gevormd? We zullen al deze vragen in dit artikel beantwoorden.
Wat zijn stalactieten en stalagmieten
Hoewel het vergelijkbare namen heeft, zijn er behoorlijk opvallende verschillen tussen hen. De vorming en structuur is anders. Stalactieten en stalagmieten hebben één ding gemeen: het zijn speleotomen. Dit concept verwijst naar het feit dat het minerale afzettingen zijn die na hun vorming in grotten worden gevormd. De speleotomen ontstaan als gevolg van de chemische neerslag die ontstaat tijdens de vorming van vaste elementen uit een oplossing.
Zowel stalactieten als stalagmieten zijn afkomstig van afzettingen van calciumcarbonaat. Deze formaties komen voor in kalksteengrotten. Het betekent niet dat dit niet het geval is wanneer het zich kan vormen in sommige kunstmatige of antropische holtes cvan oorsprong in andere verschillende minerale afzettingen.
Het belangrijkste verschil tussen deze twee formaties is de locatie. Elk heeft een ander vormingsproces dan de ander en daarom verandert ook de locatie in een grot. We zullen dit in meer detail analyseren en beschrijven wat elk ervan is.
Stalactieten
We beginnen met de formaties die ontstaan vanaf het dak. De groei begint aan de bovenkant van de grot en gaat naar beneden. Het begin van een stalactiet is een druppel gemineraliseerd water. Als de druppels vallen, laten ze sporen van het calciet achter. Calciet is een mineraal dat is samengesteld uit calciumcarbonaat en daarom precipiteert het in contact met water. Door de jaren heen, na de val van opeenvolgende gemineraliseerde druppels, wordt steeds meer calciet afgezet en zich ophoopt.
Als dit druk is, zien we dat het steeds groter wordt en verschillende vormen aanneemt. De meest voorkomende vorm is de kegelvorm. De meest voorkomende is om een groot aantal calcietkegels te zien met water dat uit het plafond neerslaat. De grootte van de kegels hangt af van de hoeveelheid waterdruppels die in dat gebied circuleren en de tijd dat deze stroom druppels het calciet heeft meegesleurd.
Je zou kunnen zeggen dat stalactieten rotsformaties zijn die van boven naar beneden ontstaan. In het midden van de druipsteen bevindt zich een leiding waardoor mineraalwater blijft circuleren. Het is deze factor die ze onderscheidt van andere geologische formaties die er hetzelfde uitzien.
Stalagmieten
We gaan nu verder met het beschrijven van de stalagmieten. Aan de andere kant zijn het formaties die vanuit de grond ontstaan en zich naar boven ontwikkelen. Net als de vorige, stalagmieten beginnen zich te vormen door een druppel die gemineraliseerd is met calciet. Deze vallende druppels accumuleren opeenvolgend calcietafzettingen. De formaties hier kunnen meer variëren, omdat ze geen centrale leiding hebben zoals stalactieten waardoor waterdruppels circuleren als gevolg van de zwaartekracht.
Een verschil is dat ze massiever zijn dan stalactieten. Door het vormingsproces hebben stalagmieten een meer afgeronde vorm dan een kegelvorm. Het is ook gebruikelijker om sommige met onregelmatige formaties te zien. De meest voorkomende vormen zijn die rechte buisvormige vormen die macaroni worden genoemd. Andere veel voorkomende formaties zijn de conulitos (ze hebben een structuur als een verkalkte krater), parels (met een meer afgeronde vorm) en nog wat meer.
Stalactieten en stalagmieten staan normaal gesproken tegenover elkaar. Het is gebruikelijk om een stalactiet boven en loodrecht daarop een stalagmiet te zien. Dit komt door het feit dat de druppels die neerslaan uit de stalactiet sporen van calciet bevatten die op de grond worden afgezet om de stalagmiet te vormen.
Hoe stalactieten en stalagmieten worden gevormd
We gaan het vormingsproces van beide afzettingen analyseren. Zoals we eerder hebben vermeld, worden ze gevormd door een proces van chemische neerslag. Deze neergeslagen mineralen worden opgelost in water. Deze formaties ontstaan doordat de CO2 die in het regenwater wordt opgelost calciumcarbonaat vormt wanneer het in contact komt met het kalksteengesteente. Afhankelijk van het regenregime en de mate van waterinfiltratie zullen deze formaties vroeg of laat plaatsvinden.
Het is het regenwater dat door de grond sijpelt en de kalksteenrots oplost. Als gevolg, deze druppels geven vorm aan deze afzettingen. Calciumbicarbonaat is zeer goed oplosbaar in water en wordt gevormd na contact met de CO2 die regenwater met zich meebrengt. Dit bicarbonaat vormt een ontsluiting waar de CO2 ontsnapt, die bij reactie neerslaat in de vorm van calciumcarbonaat.
Het calciumcarbonaat begint bepaalde afzettingen te veroorzaken rond het punt waar de druppel valt. Dit komt alleen voor bij stalactieten, omdat de druppels vallen als gevolg van de zwaartekracht die ze op de grond dwingt. Dus, de druppels vallen op de grond.
Waar deze formaties te zien zijn
Je zult zeker gefascineerd zijn geweest als je deze formaties nog nooit eerder hebt gezien (wat niet de meest voorkomende is). We gaan je echter de plaatsen vertellen waar je de grootste druipsteen- en stalagmietformaties kunt vinden.
Omdat het een erg langzame formatie is, voordat ze maar een centimeter lang worden, duurt het ongeveer 2,5 tot 4.000 jaar. De grootste druipsteen ter wereld is te vinden in de grotten van Nerja, gelegen in de provincie Malaga. Het heeft een lengte van 60 meter hoog en 18 meter in doorsnee. Het duurde 450.000 jaar om zich volledig te vormen.
Aan de andere kant is de grootste stalagmiet ter wereld 67 meter hoog en we kunnen hem vinden in de Martín Infierno-grot, in Cuba.
Ik hoop dat deze informatie uw nieuwsgierigheid naar stalactieten en stalagmieten heeft gewekt.