Een van de lagen van de aarde gevonden onder de lithosfeer is de asthenosfeer. Het is een laag die voornamelijk bestaat uit vast gesteente dat aan zoveel druk en hitte wordt blootgesteld dat het zich plastisch kan gedragen en kan stromen. Het wordt een vormbare laag genoemd vanwege zijn textuur en samenstelling. Deze laag heeft tal van praktische toepassingen in de kennis van onze planeet en op het gebied van geologie.
In dit artikel gaan we je alles vertellen wat je moet weten over de asthenosfeer.
hoofdkenmerken
Rotsen die zo in de asthenosfeer liggen, hebben een lagere dichtheid dan die in de aardkorst. Hierdoor kunnen de tektonische platen van de lithosfeer over het aardoppervlak bewegen alsof ze zweven. Ze doen deze beweging door de klimrotsen en ze doen het heel langzaam.
Een manier om de asthenosfeer te noemen is de bovenmantel. We herinneren ons dat de aardlagen zijn verdeeld in 3: korst, mantel en kern. Die gebieden van de hele planeet waar we de asthenosfeer dichter bij het aardoppervlak kunnen vinden, bevinden zich onder de oceanen. Dit is waar er een aantal gebieden zijn waar de lithosfeer erg laag is. Dankzij deze gebieden kan de samenstelling en structuur van de asthenosfeer diepgaand worden onderzocht.
De totale dikte van deze laag van de aarde varieert van 62 tot 217 mijl. De temperatuur kan niet direct worden gemeten, maar kan worden gekend door indirect onderzoek. Er wordt aangenomen dat het kan variëren tussen 300 en 500 graden Celsius. Door deze intense hitte wordt het een volledig ductiele laag. Dat wil zeggen, het heeft een textuur die kan worden gevormd alsof we te maken hebben met iets dat lijkt op stopverf.
Zoals eerder vermeld, hebben de rotsen een lagere dichtheid en zijn ze gedeeltelijk gesmolten. Dit komt door het mengen van de hoge temperaturen en de hoge druk die ze ondergaan.
Convectiestromen in de asthenosfeer
U heeft vast wel eens gehoord van de convectiestromen van de aardmantel. Deze convectiestromen zijn te danken aan het feit dat warmte van de ene plaats naar de andere wordt overgebracht door de beweging van een vloeistof zoals gesmolten gesteente. De warmteoverdrachtsfunctie van convectiestromen zijn die die de oceaanstromingen, het atmosferische klimaat en de geologie van de aarde aandrijven.
Dankzij de beweging van interne temperaturen en gesmolten gesteenten kunnen tektonische platen bewegen. Dit is de belangrijkste reden waarom de continenten niet op één plaats vastliggen, maar zich elk jaar verplaatsen, ook al zijn het minimaal herkenbare afstanden. In ongeveer 10.000 jaar hebben de continenten zich slechts één kilometer verplaatst. Als we dit echter analyseren op een schaal van geologische tijd We kunnen bevestigen dat het in de toekomst over miljoenen jaren mogelijk is dat de tektonische platen opnieuw zullen vormen wat ooit bekend stond als het supercontinent genaamd Pangaea.
Convectie verschilt van geleiding, aangezien de laatste een overdracht van warmte is tussen stoffen die in direct contact staan. Wat de convectiestromen van de mantel veroorzaakt, zijn gesmolten rotsen in de diepten die circuleren als gevolg van temperatuurveranderingen. Deze rotsen bevinden zich in een semi-vloeibare toestand, zodat ze zich kunnen gedragen als andere vloeistoffen. Ze stijgen op vanaf de onderkant van de mantel en worden heter en minder dicht door de hitte van de kern van de aarde.
Naarmate het gesteente warmte verliest en de aardkorst binnendringt, wordt het relatief kouder en dus dichter. Op deze manier zakt het weer naar de kern. Aangenomen wordt dat deze constante circulatie van gesmolten gesteente direct bijdraagt aan de vorming van vulkanen, aardbevingen en de verplaatsing van de continenten.
Snelheid van convectiestromen en belang van de asthenosfeer
De snelheid waarmee de convectiestromen van de mantel gaan is meestal ongeveer 20 mm / jaar, dus het kan nauwelijks als een merkbare waarde worden beschouwd. Deze convectie is hoger in de bovenmantel dan de convectie nabij de kern. Slechts één convectiecyclus in de asthenosfeer kan ongeveer 50 miljoen jaar duren. Daarom hebben we eerder het belang genoemd van het analyseren van al deze processen in de geologische tijd. De diepste convectiecyclus in de mantel kan ongeveer 200 miljoen jaar duren.
Met betrekking tot het belang van de asthenosfeer kunnen we zeggen dat deze de atmosfeer beïnvloedt door de bewegingen van de oceaan en de continentale platen. Tegelijkertijd verandert de positie van de continenten en oceaanbekkens ook de manier waarop lucht en klimaat zich over de planeet verplaatsen. Als deze convectiestromen er niet waren geweest, zou de beweging die we hebben genoemd als continentale drift niet bestaan. Het is verantwoordelijk voor de vorming van bergen, de uitbarsting van vulkanen en aardbevingen.
Hoewel deze gebeurtenissen op korte termijn als verwoestend kunnen worden beschouwd, zijn er tal van voordelen op geologische tijdschaal, zoals de vorming van nieuw plantaardig leven, het creëren van nieuwe natuurlijke habitats en het stimuleren van de aanpassing van levende wezens. De verschillende effecten die de asthenosfeer op de aarde heeft, zorgen ervoor dat leven in grotere diversiteit kan plaatsvinden.
Bovendien is de asthenosfeer ook verantwoordelijk voor het ontstaan van de nieuwe aardkorst. Deze gebieden bevinden zich op de oceanische ruggen waar convectie deze asthenosfeer naar de oppervlakte doet stijgen. Terwijl het gedeeltelijk gesmolten materiaal ontspruit, koelt het af, waardoor een nieuwe korst ontstaat.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de asthenosfeer.