Een van de beroemdste zeeën ter wereld vanwege zijn bijzonderheid is de Dode Zee. Het is beroemd om verschillende redenen. De eerste is de grote hoeveelheid zout. Dit betekent dat het leven in zijn wateren zich niet kan ontwikkelen en geeft de voorkeur aan het feit dat de rest van de objecten erin kan drijven. Het is ook vaak bekend omdat het in verschillende passages in de Bijbel wordt genoemd. Hoewel het naar de naam van de zee wordt genoemd, is het een endorisch meer dat geen enkele uitlaatklep heeft.
In dit artikel gaan we je alle kenmerken, geologie en curiositeiten van de Dode Zee vertellen.
hoofdkenmerken
De Dode Zee is een endorisch meer dat volledig is omgeven door land zonder enige vorm van uitgang van het water naar een open ruimte. Het is te zeggen, Het is een hypersaline meer met een hoge concentratie aan zouten die groter is dan die van elk type zee of oceaan. Het is gelegen op de grens van Jordanië, Israël en de Westelijke Jordaanoever. Het bevindt zich op een diepte van ongeveer 400 meter onder zeeniveau. Dit kan een van de redenen zijn waarom het zo'n hoge zoutconcentratie heeft.
Als we het vanuit het perspectief bekijken, kunnen we zien dat de Dode Zee een van de laagste punten op aarde is. Dat wil zeggen, het is de laagste watermassa van allemaal. Het is verdeeld in twee bassins die worden gescheiden door een landbrug. Als geheel zitten ze op een depressie die is ontstaan door een scheur of fout die bekend staat als de Jordaanvallei. Dit is gelegen tussen de heuvels van Judea en het Transjordanië Plateau
Het noordelijke deel van de Dode Zee is het grootste en diepste. THet heeft een lengte van ongeveer 50 kilometer en reikt tot 400 meter diep. Het zuidelijke bekken is daarentegen slechts 11 kilometer lang en slechts 4 meter diep. De enige rivier die uitmondt in dit meer is de Jordaan. Het is de enige aaneengesloten waterzijrivier die deze zee heeft. Het loost meestal een grote hoeveelheid zoet water, vooral in het noordelijke bekken.
In het zuidelijke deel wordt het meestal gevoed met water uit verschillende beken. Maar het is geen significante bijdrage. Dit betekent dat het niveau van de Dode Zee niet het hele jaar door fluctueert. De grote hoeveelheid zout die ze hebben, komt neer op waarden van 340 gram per liter. Een van de factoren die de grote hoeveelheid zout bevordert, is dat de hoeveelheid zoet water die het ontvangt minder is dan de hoeveelheid water die verdampt.
In dit geval hebben we een zeer hoge verdamping van het zeewater. Dit komt door het feit dat het zich in een gebied met hoge temperaturen en weinig regenval bevindt. De zouten die in dit water worden aangetroffen zijn natriumchloride, magnesiumchloor, calciumchloride, kaliumchloride en magnesiumbromide. Men kan zeggen dat ongeveer 27% van het water in deze zee uit vaste stoffen bestaat.
Vorming van de dode zee
Zoals we al eerder zeiden, ligt de Dode Zee in een kloofvallei. Dat wil zeggen, het is een depressie die wordt begrensd door fouten parallel aan elkaar. Deze fout strekt zich uit over de hele Afrikaanse en Arabische tektonische plaat. Voordat deze put wordt gemaakt, de Middellandse Zee was uitgebreider dan nu. Het kwam om alle wegen en Palestina te bezetten tijdens de jura periode en krijt. In de Mioceen- de Arabische plaat kwam in botsing met het noordelijke deel van de Euraziatische plaat. Dit is hoe de aarde begon te stijgen en de centrale bergketen van Palestina werd gevormd. Beetje bij beetje werd in de loop van de jaren geleidelijk de kloofvallei gevormd en gevuld met zeewater.
Al in het Pleistoceen was er een grote hoeveelheid land tussen de Middellandse Zee en de vallei die werd gevormd door de scheur tussen de tektonische platen. Het was mogelijk om enkele meters te verhogen totdat het zeewater werd onttrokken. Hierdoor raakten de put en de wateren geïsoleerd. De Golf van Aqaba was ook geïsoleerd.
Biodiversiteit van de Dode Zee
Zoals we eerder hebben vermeld, is het zoutgehalte van de Dode Zee erg hoog. Het wordt ongeveer 10 keer het zoutgehalte van de oceaan. Dit maakt het praktisch een zeewoestijn waarin slechts enkele levende wezens het kunnen bewonen. De enige levende wezens die in deze extreme omstandigheden kunnen overleven, zijn bacteriën, protozoa en eencellige algen.
De meeste van deze algen behoren tot het geslacht Dunaliella. Langs de hele kustlijn van de Dode Zee kunnen we echter enkele halofytenplanten vinden. Deze planten zijn planten die zijn aangepast aan bodems met hoge concentraties zoutgehalte of alkaliteit. Integendeel, we kunnen geen enkel type vis, reptielen, amfibieën en veel minder zoogdieren vinden. In sommige gevallen worden sommige vissen meegesleurd in de stroming van de rivier en sterven ze zonder enige mogelijkheid om te overleven.
Om deze reden kan er niet van biodiversiteit worden gesproken als we het hebben over de Dode Zee. Dit betekent echter niet dat deze zee geen waardevolle bronnen bezit. Dankzij het grote zoutgehalte, zijn zouten kunnen worden gewonnen voor therapeutische doeleinden. U kunt de modder die zich in de zeebodem bevindt ook op het lichaam aanbrengen, omdat het met zijn mineralen zeer gunstige eigenschappen heeft.
bedreigingen
Hoewel deze zee geen last heeft van overbevissing van de visserij, is de omvang en het volume de laatste decennia afgenomen. Dit komt vooral doordat het water wordt omgeleid en er zijn grote verzakkingen waardoor sommige gebieden in de omgeving instorten. Sinds 1960 is er een afname van het totale watervolume. Dit begon te gebeuren toen Israël een pompstation oprichtte aan de oevers van het Meer van Galilea. Dit gemaal zorgde ervoor dat het water van de Jordaan werd omgeleid naar andere landen die het gebruikten om gewassen te kunnen leveren en irrigeren.
Door een grote hoeveelheid water af te leiden van de belangrijkste zijrivier en een grote hoeveelheid verdamping te hebben, zorgt dit ervoor dat het watervolume in deze zee steeds kleiner wordt. Het water wordt met ongeveer 1 meter per jaar verminderd.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de Dode Zee.