Krijt-tijdperk

Gedurende het tijdperk van Mesozoïcum we vinden 3 periodes: de Trias, Jura- en Krijt. Vandaag gaan we ons concentreren op het praten over het Krijt. Het is een verdeling van de tijdschaal die overeenkomt met de geologische tijd zijnde de derde en laatste periode van het Mesozoïcum. Het begon ongeveer 145 miljoen jaar geleden en eindigde ongeveer 65 miljoen jaar geleden. Deze periode is verdeeld in twee helften die bekend staan ​​als het Onder Krijt en het Boven Krijt. Dit is een van de langste periodes binnen het Phanerozoïcum.

In dit artikel gaan we je alles vertellen wat je moet weten over het Krijt.

hoofdkenmerken 

Deze periode heeft zijn naam afkomstig van het Latijn in eta wat krijt betekent. Deze naam is gebaseerd op de lagen die zich in het Parijse bekken in Frankrijk bevinden. In deze periode verscheen het leven in de zeeën en op het land als een mengeling van hele moderne vormen en archaïsche vormen. Het duurt ongeveer 80 miljoen jaar ongeveer, zijnde de langste periode van de Phanerozoïsche aion.

Zoals in de meeste geologische tijdperken die we hebben bestudeerd, is het begin van deze periode vrij onzeker met een paar miljoen jaar meer of minder. Alle begin en einde van geologische perioden worden bepaald door een belangrijke wereldwijde gebeurtenis, hetzij door veranderingen in klimaat, flora, fauna of geologie. De datering van het einde van deze periode is relatief nauwkeurig ten opzichte van het begin. Dit komt omdat als je een van de geologische lagen combineert die een sterke aanwezigheid van iridium heeft en die lijkt overeen te komen de val van een meteoriet in wat nu overeenkomt met het schiereiland Yucatan en de Golf van Mexico.

Dit is de beroemde meteoriet die uiteindelijk een massa-uitsterving zou kunnen veroorzaken die plaatsvond aan het einde van deze periode waarin veel van alle fauna verdween, inclusief dinosauriërs. Dit is de belangrijkste gebeurtenis die het einde van het Mesozoïcum aankondigt. Het is na de Jurassic en vóór de Paleoceen.

Krijt geologie

In het midden van het Krijt werd meer dan de helft van de huidige oliereserves in de wereld gevormd. De meeste van de bekendste concentraties bevinden zich rond de Perzische Golf en in de regio tussen de Golf van Mexico en de kust van Venezuela.

Gedurende deze periode bleef de zeespiegel constant stijgen als gevolg van de stijging van de temperatuur op aarde. Deze groei bracht het zeeniveau naar de hoogste niveaus die ooit in de geschiedenis van onze planeet zijn opgetekend. Veel gebieden die voorheen woestijn waren, werden overstroomde vlaktes. Het zeeniveau bereikte zo'n punt dat slechts 18% van het aardoppervlak bevond zich boven het waterniveau. Vandaag hebben we 29% van het opgekomen landoppervlak.

Het supercontinent dat bekend staat als Pangaea, verdeelde zich door het hele Mesozoïcum om de continenten te doen ontstaan ​​die we vandaag kennen. De posities die ze toen bekleedden, waren wezenlijk verschillend. Aan het begin van het Krijt waren er al twee supercontinenten bekend als Laurasia en Gondwana. Deze twee grote landmassa's werden gescheiden door de Zee van Thetis. Aan het einde van deze periode begonnen de continenten de vormen te krijgen die het meest op de huidige lijken. De geleidelijke scheiding van de continenten werd veroorzaakt door de werking van de Continentale afdrijving en vergezeld van de vorming van brede platforms en riffen.

Het foutensysteem dat bestond in het binnenste Jura had Europa, Afrika en het Noord-Amerikaanse continent gescheiden. Deze landmassa's bleven echter dicht bij elkaar. India en Madagaskar trokken weg van de Oost-Afrikaanse kust. Een van de belangrijkste episodes van massaal vulkanisme vond plaats tussen het einde van het Krijt en het begin van het Paleoceen in India. Aan de andere kant waren Antarctica en Australië nog steeds samen en trokken ze weg van Zuid-Amerika en dreef naar het oosten.

Al deze bewegingen hebben nieuwe zeeroutes gecreëerd, zoals ook de primitieve Noord- en Zuid-Atlantische Oceaan, de Caribische Zee en de Indische Oceaan. Terwijl de Atlantische Oceaan zich uitbreidde, gingen de orogenieën die zich tijdens het Jura hadden gevormd voort vanuit de Noord-Amerikaanse bergketen, terwijl de gebergtevorming van Nevada werd gevolgd door andere orogenieën zoals de Laramide.

Krijt klimaat

De temperaturen in deze periode liepen ongeveer 100 miljoen jaar geleden op tot hun maximum. Op dat moment was er praktisch geen ijs op de polen. De sedimenten die uit deze periode zijn gevonden laten zien dat de temperaturen aan het oppervlak van de tropische oceaan tussen de 9 en 12 graden zouden moeten liggen, wat warmer is dan nu. De temperaturen in de diepe oceaan moeten zelfs 15 en 20 graden hoger zijn geweest.

De planeet had niet veel warmer mogen zijn dan tijdens het Trias of Jura, maar het is waar dat de temperatuurgradiënt tussen de polen en de evenaar zachter had moeten zijn. Deze zachtere temperatuurgradiënt zorgde ervoor dat de luchtstromingen van de planeet afnamen en droeg bij aan het verminderen van de oceaanstromingen. Om deze reden waren er veel oceanen die meer stagneerden dan nu.

Na het einde van het Krijt begonnen de gemiddelde temperaturen een langzame afdaling die geleidelijk versnelde en in de afgelopen miljoenen jaren is het jaargemiddelde gedaald van 20 graden naar 10 graden.

flora en fauna

Het effect dat ervoor zorgde dat de aarde zich opsplitste in 12 of meer geïsoleerde landmassa's bevorderde de ontwikkeling van endemische fauna en flora. In deze populaties vormden ze hun eigen isolement op de eilandcontinenten van het Boven-Krijt en evolueerden ze om een ​​groot deel van de biodiversiteit van zowel land- als zeeleven te genereren die we vandaag kennen.

Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over het Krijt.