Τα δύο φεγγάρια του Άρη είναι ο Φόβος και ο Δείμος. Αυτά τα φεγγάρια του Άρη είναι πιθανώς αστεροειδείς από την κύρια ζώνη αστεροειδών που βρίσκεται μεταξύ του Άρη και του Δία. Φοβός Είναι το μεγαλύτερο από τα δύο φεγγάρια του Άρη, με 13,4 χιλιόμετρα στη μεγαλύτερη πλευρά του, 11,2 χιλιόμετρα πλάτος και 9,2 χιλιόμετρα διάμετρο. Κάνει μία περιστροφή 9380 χιλιόμετρα από το κέντρο του Άρη, ή λιγότερο από 6000 χιλιόμετρα από την επιφάνεια, κάθε 7,5 ώρες. Ο δορυφόρος ανακαλύφθηκε στις 18 Αυγούστου 1877 από τον Αμερικανό αστρονόμο Asaph Hall (1829-1907).
Σε αυτό το άρθρο θα σας πούμε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τον δορυφόρο Phobos, τα χαρακτηριστικά, την ανακάλυψη και τη σημασία του.
Κύρια χαρακτηριστικά
Ο Φόβος, το όνομα του οποίου σημαίνει «φόβος» στα ελληνικά, Ανακαλύφθηκε το 1877 από τον Αμερικανό αστρονόμο Asaph Hall. Είναι ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Άρη, αλλά εξακολουθεί να είναι αρκετά μικρός σε σύγκριση με άλλους δορυφόρους του ηλιακού μας συστήματος, με διάμετρο περίπου 22 χιλιομέτρων.
Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του Φόβου είναι το ακανόνιστο και επίμηκες σχήμα του. Η επιφάνειά του καλύπτεται από κρατήρες, υποδηλώνοντας ένα βίαιο παρελθόν και μια ενδιαφέρουσα γεωλογική ιστορία. Επιπλέον, δείχνει αυλακώσεις και κορυφογραμμές, υποδηλώνοντας ότι θα μπορούσε να έχει υποστεί διεργασίες θραύσης λόγω των παλιρροϊκών δυνάμεων που δημιουργούνται από την αρειανή βαρύτητα.
Η τροχιά του είναι εξαιρετικά κοντά στον Άρη. Βρίσκεται σε απόσταση μόλις 6,000 χιλιομέτρων από την επιφάνεια του πλανήτη, κάτι που είναι αρκετά ασυνήθιστο για έναν φυσικό δορυφόρο. Αυτό σημαίνει ότι Ο Φόβος ολοκληρώνει μια τροχιά γύρω από τον Άρη σε περίπου 7 ώρες και 39 λεπτά, πολύ πιο γρήγορα από τον χρόνο που χρειάζεται για να περιστραφεί ο Άρης γύρω από τον άξονά του.
Λόγω της εγγύτητάς του στον Άρη, αυτός ο δορυφόρος υφίσταται μια διαδικασία τροχιακής υποβάθμισης. Με την πάροδο του χρόνου, η βαρύτητα του Άρη ασκεί παλιρροϊκές δυνάμεις που αναγκάζουν τον Φόβο να κινηθεί όλο και πιο κοντά στον πλανήτη. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι, σε μερικά εκατομμύρια χρόνια, ο δορυφόρος τελικά θα διαλυθεί λόγω παλιρροϊκών δυνάμεων και θα γίνει δακτύλιος γύρω από τον Άρη.
Η ρωσική διαστημική αποστολή, που ονομάζεται Phobos-Grunt, είχε σκοπό να προσγειωθεί στον Φόβο, να συλλέξει δείγματα και να τα φέρει πίσω στη Γη. Ωστόσο, η αποστολή υπέστη τεχνική βλάβη και δεν μπόρεσε να επιτύχει τον στόχο της.
Κρατήρας Φόβος Στίκνεϋ
Αυτός ο δορυφόρος είναι γεμάτος κρατήρες πρόσκρουσης, όπως όλα τα επίγεια αντικείμενα στο ηλιακό σύστημα. Με διάμετρο 9 km, ο κρατήρας Stickney είναι ο μεγαλύτερος κρατήρας σε ένα φεγγάρι του Άρη και έχει σχεδόν τη μισή διάμετρο από τον Φόβο.
Ο κρατήρας μεταφέρει Ονομάστηκε από την Chloe Angelina Stickney Hall, μια μαθηματική και αστρονόμο και σύζυγο του Asaph Hall. Παρά τη χαμηλή βαρύτητα (0,005 m/s²), μπορεί να υποτεθεί ότι το υλικό από τον μετεωρίτη που χτύπησε τον Φόβο γλίστρησε αργά κάτω από τα τοιχώματα του κρατήρα. Τα κανάλια που βρίσκονται στην επιφάνεια του δορυφόρου έχουν βάθος μικρότερο από 30 μέτρα, πλάτος 100-200 μέτρα και μήκος έως 20 χιλιόμετρα.
Φόβος και Δείμος
Τα ονόματα των δύο φεγγαριών του Άρη προέρχονται από την ελληνική μυθολογία, Φόβος (φόβος) και Δείμος (τρόμος), δίδυμα του θεού Άρη και της θεάς Αφροδίτης. Ο Δείμος καλύπτεται από ένα παχύ στρώμα σωματιδίων που εκτοξεύονται από την πρόσκρουση του μετεωρίτη, το οποίο κρύβει το ανάγλυφο της σταδιακής πλήρωσης του κρατήρα.
Τα δύο φεγγάρια, πιθανότατα από τη ζώνη των αστεροειδών, καταγράφηκαν κατά την προσέγγισή τους στον Άρη. Ο Δείμος απέχει 23.460 χιλιόμετρα από τον Άρη και ο Φόβος 9.377 χιλιόμετρα. Η βαρύτητα στην επιφάνεια του Δείμου είναι πολύ χαμηλή (0,0039 m/s-2). Η πυκνότητά του είναι μόνο 2,2 g/cm3. Η ταχύτητα διαφυγής του είναι 22 km/h ή 6 m/s), που θα επέτρεπε σε ένα άτομο να φύγει από την επιφάνεια του Deimos απλά τρέχοντας.
Ο Φόβος είναι το μεγαλύτερο από τα δύο φεγγάρια του Άρη. Ήταν επίσης το πιο κοντινό στον κόκκινο πλανήτη, χρειαζόταν 7 ώρες και 39 λεπτά. Την ώρα των γυρισμάτων, το Mars Express ήταν 11 μίλια μακριά, ενώ ο Δείμος 800 χιλιόμετρα.
Μια αξιοσημείωτη διάκριση μεταξύ αυτών των δύο φεγγαριών είναι το σχήμα του καθενός. Ο Φόβος είναι επιμήκης και ακανόνιστος σε σχήμα, με επιφάνεια καλυμμένη από κρατήρες και κορυφογραμμές. Αφ 'ετέρου, Ο Δείμος είναι πιο σφαιρικός και λείος σε σχήμα, με λιγότερους κρατήρες. Αυτή η διαφορά στο σχήμα μπορεί να οφείλεται στις διαφορετικές γεωλογικές ιστορίες κάθε δορυφόρου.
Οι τροχιές διαφέρουν επίσης σημαντικά. Ο Φόβος περιφέρεται γύρω από τον Άρη σε απόσταση περίπου 6,000 χιλιομέτρων από την επιφάνεια του πλανήτη, καθιστώντας τον έναν από τους πιο κοντινούς δορυφόρους σε σύγκριση με άλλους στο ηλιακό μας σύστημα. Ο Δείμος βρίσκεται σε πολύ μεγαλύτερη απόσταση, σε τροχιά περίπου 23,500 χιλιόμετρα από την επιφάνεια του Άρη. Αυτή η διαφορά στις τροχιακές αποστάσεις μεταφράζεται επίσης σε διαφορές στις περιόδους τροχιάς και των δύο δορυφόρων γύρω από τον Άρη.
Όσον αφορά την προέλευσή του, υπάρχουν διαφορετικές θεωρίες. Μερικοί επιστήμονες προτείνουν ότι θα μπορούσαν να είναι αστεροειδείς που συλλαμβάνονται από τη βαρύτητα του Άρη, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι θα μπορούσε να είναι τα υπολείμματα ενός μεγαλύτερου αντικειμένου που διαλύθηκε λόγω πρόσκρουσης. Αυτές οι θεωρίες συνεχίζουν να αποτελούν αντικείμενο έρευνας και συζήτησης στην επιστημονική κοινότητα.
αποστολή προσγείωσης
Ο Φόβος έχει προταθεί ως πρώιμος στόχος για ανθρώπινες αποστολές στον Άρη. Η ανθρώπινη τηλελειτουργία ρομποτικών εξερευνητών στον Άρη από τον Φόβο θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς σημαντικές χρονικές καθυστερήσεις και τα ζητήματα πλανητικής προστασίας στις πρώτες εξερευνήσεις του Άρη θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με αυτόν τον τρόπο.
Η προσγείωση στον Φόβο είναι πολύ πιο εύκολη και λιγότερο δαπανηρή από την προσγείωση στην επιφάνεια του Άρη. Ένα σκάφος που κατευθύνεται προς τον Άρη πρέπει να μπορεί να εισέλθει στην ατμόσφαιρα και να επιστρέψει σε μια μεταγενέστερη τροχιά χωρίς υποστηρικτικές εγκαταστάσεις, διαφορετικά θα χρειαστεί να δημιουργηθεί μια εγκατάσταση υποστήριξης επί τόπου. Αντίθετα, ένα προσεδάφιο στον δορυφόρο θα μπορούσε να βασίζεται σε εξοπλισμό σχεδιασμένο για προσγειώσεις σε Σελήνη και αστεροειδείς. Επίσης, επειδή έχει πολύ ασθενή βαρύτητα, το δέλτα-v που απαιτείται για να προσγειωθεί στον Φόβο και να επιστρέψει είναι μόνο το 80% αυτού που απαιτείται για να πάει από και προς τη σεληνιακή επιφάνεια.
Ελπίζω ότι με αυτές τις πληροφορίες μπορείτε να μάθετε περισσότερα για τον δορυφόρο Phobos και τα χαρακτηριστικά του.