Astronomide göktaşları ve asteroitlerden birçok kez bahsedilir. Birçok insanın aralarındaki farkın ne olduğu konusunda şüpheleri var ve asteroitler nedir Yok canım. Güneş sistemimizin tüm özelliklerini tam olarak anlamak için asteroitlerin ne olduğunu bilmek gerekir.
Bu nedenle, bu makaleyi size asteroitlerin ne olduğunu, özelliklerini, kökenlerini ve tehlikelerini anlatmaya adayacağız.
asteroitler nelerdir
Asteroitler, gezegenlerden çok daha küçük olan ve milyonlarca asteroitin bulunduğu eliptik yörüngelerde güneş etrafında dönen uzay kayalarıdır. çoğu sözde "asteroid kuşağı"nda. Geri kalanlar, Dünya da dahil olmak üzere güneş sistemindeki diğer gezegenlerin yörüngelerinde dağılmıştır.
Asteroitler, Dünya'ya yakınlıkları nedeniyle sürekli araştırma konusudur. Uzak geçmişte gezegenimize ulaşmış olmalarına rağmen çarpma ihtimalleri çok düşüktür. Aslında birçok bilim insanı dinozorların ortadan kaybolmasını bir asteroidin çarpmasına bağlıyor.
Asteroit adı, Dünya'da bir teleskopla bakıldığında yıldızlara benzedikleri için görünüşlerine atıfta bulunan Yunanca "yıldız figürü" kelimesinden gelir. Ondokuzuncu yüzyılın büyük bölümünde, Asteroitler "planetoidler" veya "cüce gezegenler" olarak adlandırıldı.
Bazıları gezegenimize düştü. Atmosfere girdiklerinde tutuşurlar ve meteorlara dönüşürler. En büyük asteroitler bazen asteroitler olarak adlandırılır. Bazı insanların ortakları vardır. En büyük asteroit Ceres'tir, yaklaşık 1.000 kilometre çapında. 2006 yılında Uluslararası Astronomi Birliği (IAU) onu Pluto gibi bir cüce gezegen olarak tanımladı. Ardından Vesta ve Pallas, 525 km. 240 km'nin üzerinde on altı tane bulundu ve daha küçük olanlar da var.
Güneş sistemindeki tüm asteroitlerin toplam kütlesi, ayınkinden çok daha azdır. En büyük nesneler kabaca küreseldir, ancak çapı 160 milden daha az olan nesneler uzun, düzensiz şekillere sahiptir. Çoğu insan mil üzerinde bir dönüşü tamamlamak için 5 ila 20 saate ihtiyaç duyarlar.
Çok az bilim adamı asteroitleri yok edilmiş gezegenlerin kalıntıları olarak düşünür. Büyük olasılıkla, güneş sisteminde, Jüpiter'in yıkıcı etkisi nedeniyle değil, oldukça büyük bir gezegenin oluşmuş olabileceği bir yeri işgal ediyorlar.
Köken
Hipotez, asteroitlerin, yaklaşık beş milyon yıl önce Güneş ve Dünya oluştuğunda yoğunlaşan gaz ve toz bulutlarının kalıntıları olduğunu savunur. O buluttan gelen maddelerin bir kısmı merkezde toplanarak güneşi oluşturan çekirdeği oluşturdu.
Malzemenin geri kalanı yeni çekirdeği çevreler ve "asteroitler" olarak adlandırılan farklı boyutlarda parçalar oluşturur. Bunlar maddenin bölümlerinden geliyor güneşe veya güneş sisteminin gezegenlerine dahil edilmezler.
asteroit türü
Asteroitler, bulundukları yere ve gruplandırma türüne göre üç gruba ayrılır:
- Kemerdeki asteroitler. Uzay yörüngelerinde veya Mars ile Jüpiter arasında sınırda bulunanlardır. Bu kuşak, güneş sistemindekilerin çoğunu içerir.
- Centaur asteroit. Sırasıyla Jüpiter veya Satürn ile Uranüs veya Neptün arasındaki sınırlar içinde yörüngede dönerler.
- truva asteroit. Gezegensel yörüngeleri paylaşan, ancak genellikle bir fark yaratmayanlardır.
Gezegenimize en yakın olanlar üç kategoriye ayrılır:
- asteroitler aşk. Onlar Mars'ın yörüngesinden geçenlerdir.
- Apollo Asteroitleri. Bu nedenle Dünya'nın yörüngesini geçenler göreceli bir tehdittir (darbe riski düşük olsa da).
- Aten asteroitleri. Dünyanın yörüngesinden geçen parçalar.
temel özellikleri
Asteroitler, mükemmel küresel olmalarını engelleyen çok zayıf yerçekimi ile karakterize edilir. Çapı birkaç metreden yüzlerce kilometreye kadar değişebilir.
Her gök cismi tipine göre değişebilen oranlarda metal ve kayalardan (kil, silikat kaya ve nikel-demir) oluşurlar. Atmosferleri yoktur ve bazılarının en az bir ayı vardır.
Asteroitler, Dünya yüzeyinden yıldızlar gibi küçük ışık noktaları gibi görünürler. Küçük boyutu ve Dünya'dan uzaklığı nedeniyle, bilgisi astrometri ve radyometriye, ışık eğrilerine ve absorpsiyon spektroskopisine dayanmaktadır. (güneş sisteminin çoğunu anlamamızı sağlayan astronomik hesaplamalar).
Asteroitlerin ve kuyruklu yıldızların ortak noktası, her ikisinin de güneşin yörüngesinde dönen, genellikle olağandışı yollar izleyen (güneşe veya diğer gezegenlere yaklaşmak gibi) gök cisimleri olmaları ve güneş sistemini oluşturan maddenin kalıntıları olmalarıdır.
Sin ambargo, kuyruklu yıldızların toz ve gazın yanı sıra buz tanelerinden yapılmış olmaları bakımından farklılık gösterirler.. Kuyruklu yıldızlar, her zaman iz bırakmasalar da, arkalarında bıraktıkları kuyruklar veya izler ile tanınırlar.
Buz içerdiklerinden, halleri ve görünümleri güneşten uzaklıklarına göre değişir: güneşten uzaktayken çok soğuk ve karanlık olurlar veya ısınarak toz ve gaz çıkarırlar (dolayısıyla iz). güneşe yakın Kuyruklu yıldızların ilk oluştuğunda Dünya'da su ve diğer organik bileşikleri biriktirdiği düşünülmektedir.
İki tür uçurtma vardır:
- kısa süre. Güneş etrafında dönüşleri 200 yıldan az süren kuyruklu yıldızlar.
- uzun dönem Uzun ve öngörülemeyen yörüngeler oluşturan kuyruklu yıldızlar. Güneş etrafındaki bir yörüngeyi tamamlamaları 30 milyon yıl kadar sürebilir.
Asteroit kuşağı
Asteroit kuşağı, Mars ve Jüpiter'in sınırları arasında yer alan bir halka (veya kuşak) şeklinde dağılmış birkaç gök cismi birleşiminden veya yaklaşımından oluşur. Yaklaşık iki yüz büyük asteroit (yüz kilometre çapında) ve neredeyse bir milyon küçük asteroit (bir kilometre çapında) olduğu tahmin edilmektedir. Asteroitin boyutu nedeniyle, dördü belirgin olarak tanımlandı:
- Ceres. Kuşağın en büyüğü ve oldukça iyi tanımlanmış küresel şekli nedeniyle bir gezegen olarak kabul edilmeye çok yaklaşan tek kişidir.
- Vesta. Kuşaktaki en büyük ikinci asteroit ve en büyük ve yoğun asteroittir. Şekli düz bir küredir.
- Pallas. Kayışların üçüncü en büyüğüdür ve boyutuna özel hafif eğimli bir patikaya sahiptir.
- Hijyen. Dört yüz kilometrelik çapıyla kuşağın dördüncü en büyüğüdür. Yüzeyi karanlık ve okunması zor.
Umarım bu bilgilerle asteroitlerin ne olduğu ve özellikleri hakkında daha fazla bilgi edinebilirsiniz.