In het netwerk van luchtstromen over de hele wereld zijn er verschillende soorten winden die meer plaatselijk en continu of vaker waaien, afhankelijk van de omgevingsomstandigheden. In dit geval wordt de circulatie van de winden die op Argentijns grondgebied waaien bepaald door een lagedruk- of cyclooncentrum en door twee anticyclonen of hogedrukcentra. Dit veroorzaakt er waaien drie lokale winden in Argentinië: El Pampero, El Zonda en La Sudestada. Wil je meer weten over deze winden?
Circulatie van lokale winden
De lokale winden van Argentinië volgen de patronen die zijn vastgesteld door de Zuid-Atlantische Anticyclone en de South Pacific Anticyclone. De eerste, heeft zijn grootste invloed in het noorden van de Colorado-rivier. Deze anticycloon zorgt ervoor dat de wind vanuit de Zuid-Atlantische Oceaan Argentinië doorkruist, door Brazilië. Normaal gesproken zijn de bijbehorende winden warm en vochtig, wat zorgt voor overvloedige regenval in het noordoosten van het land en afneemt naarmate het de bergketen nadert.
De tweede anticycloon, die van de Stille Zuidzee, heeft tot doel de regio Patagonië te beïnvloeden. Deze winden zijn ook beladen met vocht en komen uit de Stille Zuidzee. Dit veroorzaakt overvloedige regenval boven de Patagonische Andes. Bovendien hebben deze winden een tweede effect: fungeren als een condensatiebarrière, waardoor de rest van de winden bijna droog aankwam op de plateaus van Patagonië.
In Argentinië zijn er factoren zoals breedtegraad, reliëf en windcirculatie die van invloed zijn op de kenmerken van klimatologische variëteiten. Het zijn deze lokale winden die het klimaat beïnvloeden van de verschillende zones van het grondgebied van Argentinië. De drie belangrijkste lokale winden die in Argentinië waaien zijn de Pampero, El Zonda en La Sudestada.
De Pampero
De oorsprong van de naam gaat terug tot de eerste aankomst van de eerste Spanjaarden naar de Río de la Plata, die werden getroffen door een sterke wind uit de zuidwestelijke sector die frisse en droge lucht bracht. De oude kolonisten observeerden weersveranderingen in deze regio die heel anders waren dan die in Europa.
De pampero heeft zijn oorsprong te danken naar een lagedrukcentrum dat is gelegen op de vlakten van centraal en noordwest Argentinië. Dit centrum van lage druk is het sterkst in de zomer en kan de winden van de anticycloon in de Stille Zuidzee aantrekken.
Wanneer een centrum met lage drukken wordt gegenereerd, bijvoorbeeld wanneer de temperatuur een grote hoeveelheid lucht in de hoogte verhoogt, masseren de omringende lucht probeer te vervangen de plaats die is achtergelaten met de minste hoeveelheid lucht. Daarom bewegen alle winden in het gebied van de anticycloon in de Stille Zuidzee zich naar het midden van lage druk.
Zoals eerder vermeld, zijn deze winden van de anticycloon in de Stille Zuidzee koud en droog, omdat ze als een barrière fungeren en vocht verliezen. Het waait meestal op zomerdagen en de temperatuur en vochtigheid nemen toe door de komst van de passaatwinden.
Dus de Pampero rukt snel op door La Pampa en vestigt zich een stormfront in de contactzone tussen de twee massa's, omdat ze verschillen hebben in termen van vochtigheid en temperatuur.
De Pampero is de koude en droge massa, terwijl de andere warm en vochtig is, afkomstig van de passaatwinden. Dit contact tussen koud-droge en warm-vochtige massa's veroorzaakt elektrische stormen, overvloedige regens, zelfs vaak met hagel en gaat gepaard met een plotselinge temperatuurdaling. Als het front na een tijdje verdwijnt, het wordt weer koel en droog.
Wanneer de lucht van de Pampero zijn vochtigheid verliest bij het oversteken van de bergketen, is het alleen koud en droog, het wordt Pampero seco genoemd. Wanneer het neerslag veroorzaakt op het eerder genoemde front, wordt het vochtige Pampero genoemd. Als de zuidwestenwind geen regen produceert en grondstormen veroorzaakt, wordt dit Dirty Pampero genoemd.
Pampero voorspelling
Om erachter te komen wanneer de Pampero waait, kijken meteorologen naar het hogedruksysteem in het zuiden van Brazilië. Dit hogedrukcentrum zorgt voor winden die over de Río de la Plata en het hele noorden en midden van het land waaien. Terwijl deze winden waaien temperatuur en vochtigheid nemen constant toe en de druk is hoog.
De wind kan tussen de twee en drie dagen aanhouden als de massa koude en droge lucht die heel Patagonië bezet nadert. Zodra deze tijd voorbij is, begint de druk geleidelijk af te nemen, terwijl de vochtigheid en temperatuur vrij hoge waarden behouden). Onder deze omstandigheden wordt een drukval waargenomen (tot 1.5 hPcal) en plotseling wordt het waargenomen naar het zuiden of naar het zuidwesten een donkere rij wolken die oprukken naar de Río de Plata. Deze wolken markeren de voorkant van de koude die naar het noordoosten beweegt met 20-30 knopen.
De sudestada
De sudestada is een ander type lokale wind die in Argentinië waait. De oorsprong is te danken aan het verschijnen van een lagedrukcentrum aan de kust van Pampe. Wanneer dit centrum van lage druk wordt gecreëerd, het trekt alle winden aan die circuleerden in de hogedrukzone in de Stille Zuidzee.
Deze cel doorkruist op zijn traject Patagonië en wanneer hij terugkeert naar de Atlantische Oceaan neemt hij weer vocht op, dat wordt afgevoerd wanneer hij weer het continent binnenkomt. Wanneer deze regens zich voordoen, zijn ze meestal licht en duren ze drie tot vijf dagen. Ze gaan in die korte periode meestal niet continu door motregen.
De maanden waarin dit type wind het meest voorkomt, zijn in de maanden april en oktober.
De Zonda
Dit is een andere lokale wind die waait wanneer in de oostelijke sector van de uitlopers van La Rioja, San Juan en Mendoza een lagedrukcentrum wordt gevestigd dat de winden van de Zuid-Pacifische Anticyclone aantrekt. De werking is vergelijkbaar met de Sudestada.
Als het eenmaal is ontstaan, stijgt het geleidelijk naarmate het de bergketen bereikt en daalt de temperatuur. Dit veroorzaakt een condensatie van vocht, waardoor de wolken ontstaan die ontstaan een neerslag in de vorm van regen en sneeuw. Vervolgens, met een snelheid die meer dan 50 kilometer per uur kan bedragen, daalt de wind langs de oostelijke helling, waardoor de temperatuur stijgt als gevolg van de wrijving van de luchtmoleculen tegen elkaar terwijl ze tijdens de val worden samengedrukt. Zo bereikt hij uiteindelijk de voet van de berg als een warme droge wind, met temperaturen dicht bij 40 ° C.
Hoewel deze wind wat vervelend is voor de bevolking, garandeert een continue watervoorziening voor irrigatie en ander gebruik zoals levering.
Zoals je kunt zien, wordt Argentinië gedomineerd door drie lokale winden, die kenmerken hebben die ze uniek maken en verantwoordelijk zijn voor het klimaat van het land.
Ik schrijf u met het doel informatie te verkrijgen over de bronnen die worden gevraagd om de plaatselijke winden te karakteriseren. Deze informatie zal worden gebruikt om een onderzoeksproject uit te voeren bij de Escuela Normal Superior Dr. Luis Cèsar Ingold. Oprecht op uw antwoord. bedankt
De heersende wind in onze warme zomer in Paraná, ER, lijkt de Pampero te zijn (hoewel ik het niet echt zeker weet). De richting van tussen zuid en zuidwest kan geschikt zijn om de natuurlijke beluchting van een vijfde huis aan de rand van de stad te ontwerpen. Met andere woorden, de wind door het hele huis laten gaan om de thermische sensatie binnenshuis te helpen verminderen.
Het Zonda-schema is verkeerd. Lucht zet uit bij verhitting en comprimeert bij afkoeling. In het schema is deze informatie omgekeerd.
Goedemorgen.
De pampero en de sudestada zijn geen winden, maar meteorologische omstandigheden die in deze gebieden voorkomen.
Wat er gebeurt, is dat tijdens de sporadische toestand van Pampero de overheersende wind ZW is. Maar niet alle SW is pampero.
Hetzelfde geldt voor de zeer sporadische toestand van Sudestada (slechts een paar keer per jaar) de wind is ZO, maar niet alle ZO is zuidoosten.
groeten