Volcanes

Het woord zelf vulkaan, komt van de Romeinse vulkaan, zei toen Vulcanus. Hij was eigenlijk een personage uit de Griekse mythologie dat de Romeinen adopteerden. Lava was toen gerelateerd aan het roodgloeiende ijzer dat uit de werken sprong die werden uitgevoerd door Hephaestus, de God van vuur en metalen in de Griekse mythologie. Wat de Ouden nooit konden begrijpen, was waarom ze bestaan, waar de lava vandaan komt en wat hen het meest onrustig zou hebben gemaakt, dat het niet alleen op onze planeet bestaat.

Waarom bestaan ​​er vulkanen?

Vulkanen (hetzelfde als aardbevingen) zijn nauw verwant aan de interne structuur van onze planeet. De aarde heeft een centrale kern die volgens seismische metingen in vaste toestand is met een straal van 1220 km. De buitenste laag van de kern is een halfvast deel met een straal van 3400 km. Van daaruit komt de mantel, waar de lava wordt gevonden. Er kunnen twee delen worden onderscheiden: de onderste mantel, die varieert van 700 km diep tot 2885 km, en de bovenste, die zich uitstrekt van 700 km tot de korst, met een gemiddelde dikte van 50 km.

Hoewel het uiterlijk misschien niet zo lijkt, is de onze planeet bestaat uit grote platen tektonische of lithosferische oproepen. Dit betekent dat de korst niet helemaal uniform is. De platen drijven op de basaltmantel, waar de lava vandaan komt, en dit fenomeen wordt continentale drift genoemd.

Dit soort drift bevat scheuren, en zijn het meest merkbaar op zeeniveau. Een enorme bergketens van vulkanen steken de bodem van de oceanen over, het zijn de mid-oceanische ruggen. Deze enorme bergketens worden op hun beurt gevormd door enorme spleetvormige vulkanen. Langs deze kloven, vele duizenden kilometers lang, materiaal komt continu uit de mantel. Dit materiaal glijdt in twee longitudinale banden en genereert continu nieuwe aardkorst. Er zijn plaatsen waar de kloof tussen tektonische platen zich in delen van het vasteland bevindt, niet in de oceanen, en daar hebben we de oorsprong van vulkanen. In de smalste delen van de aardkorst, waar tektonische platen samenkomen.

Hoe ontstaan ​​vulkanen?

De korst wordt op zijn beurt regelmatig vernietigd in de zogenaamde subductiezones. Zoals we hebben opgemerkt, zijn de tektonische platen niet letterlijk "gelijmd". Dit betekent dat er gebieden zijn waarin sommige platen onder andere wegzakken en samenvloeien met de mantel. Deze verbindingsgebieden van de platen hebben een enorme druk, waardoor ze een grote seismische instabiliteit, resulterend in aardbevingen en vulkanen.

De onderzeese ruggen zijn de meest onstabiele gebieden. Uitzonderlijk kunnen sommige van deze gewelddadige vulkanen die op de bodem van de oceanen worden gevonden, boven zeeniveau uitstijgen. Ze vormen eilanden met een grote vulkanische activiteit, zoals bijvoorbeeld het geval is in IJsland. De meest onstabiele gebieden zijn de gebieden waar de ene plaat op de andere rijdt, of zelfs wanneer ze zijwaarts tegen elkaar wrijven, zoals de beroemde San Andrés-breuk in de Verenigde Staten. Dit is met het blote oog zeer herkenbaar vanwege de diepe discontinuïteiten die het in de grond presenteert. Vanwege de grote seismische activiteit voorspellen wetenschappers een grote aardbeving in dat gebied, bijgenaamd Grote.

Delen van een vulkaan

• Magmatische kamer: Het komt overeen met de binnenste zone van de aardkorst, waar het magma wordt gevonden. Dit is waar magma zich onder druk opbouwt voordat het naar de oppervlakte stijgt. Het is meestal tussen de 1 en 10 kilometer diep.
• Schoorsteen Leiding waardoor het magma dat opstijgt bij de uitbarstingen naar buiten komt, de lava. Na de uitbarsting wordt het verstopt met koude rotsen, dat wil zeggen met de stolling van het magma dat er is geweest.
• Vulkanische kegel: Het is de afgeknotte kegelformatie die rond de krater ontstaat. Het wordt gevormd door de opeenhoping van materialen die zijn geproduceerd en uitgestoten door de uitbarstingen.
• Secundaire vulkanische kegel: Vorming van een kleine hulpschoorsteen waardoor het magma naar buiten komt.
• Krater: Het is het gat waardoor het magma naar het aardoppervlak komt. Afhankelijk van de vulkaan zullen de afmetingen en vormen heel verschillend zijn. Het kan de vorm hebben van een omgekeerde trechter of kegel, en meten van enkele meters tot kilometers.
• Koepels: Het is de opeenhoping van zeer stroperige lava afkomstig van magma die, wanneer deze wordt afgekoeld boven de uitbarstende mond zelf, deze kan verstoppen.
• Geiser: Ze zijn als kleine vulkanen, maar gemaakt van kokende waterdamp. Heel typisch in gebieden als IJsland.
• Stinkdieren: Koude fumarolen die kooldioxide afgeven.
• Fumarolen: Emissie van gassen uit lava in kraters.
• Vent: Het komt overeen met het zwakke punt van de aardkorst waar magma vanuit de kamer omhoog is gekomen om het oppervlak te bereiken.
• Solfatara's: Emissies van waterdamp samen met waterstofsulfide.
• Vulkaan typen

De temperatuur, het soort materiaal, de viscositeit en de in het magma opgeloste elementen vormen samen het soort uitbarsting, de vulkaan. Samen met de hoeveelheid vluchtige producten die ermee gepaard gaan, kunnen we de volgende soorten onderscheiden:

Strombolian-vulkaan

Het ontstaat wanneer er een afwisseling is van de uitbarstende materialen. Ze vormen een gelaagde gelaagde kegel van vloeibare lava en vaste materialen. Lava is vloeibaar, het stoot overvloedige en gewelddadige gassen uit, met projecties van bommen, lapilli en slakken. Omdat gassen gemakkelijk vrijkomen, produceert het geen as of spray. Wanneer lava stroomt over de randen van de krater, daalt de hellingen en ravijnen af, zonder veel uitbreiding te bezetten, wat gebeurt in vulkanen van het Hawaiiaanse type.

Hawaiiaanse vulkaan

Net als de Strombolian, lava is behoorlijk vloeibaar. Het heeft geen explosieve gasvormige releases. In dit geval, wanneer de lava over de randen van de krater stroomt, dalen ze gemakkelijk de hellingen van de vulkaan af grote gebieden bezetten en grote afstanden afleggen. Vulkanen van dit type zijn zachte hellingen, en wanneer sommige lavaresten door de wind worden weggeblazen, vormen ze kristallijne draden.

Gerelateerd artikel:

Alles wat u moet weten over de Kilauea-vulkaan

Vulkanische vulkaan

Naam die afkomstig is van de Vulcanus-vulkaan, met zeer steile en steile kegels, het kenmerkt zich door de grote uitstoot van gassen. De vrijgekomen lava is niet erg vloeibaar en consolideert snel. Bij dit soort uitbarstingen zijn de uitbarstingen erg sterk en verpulveren ze de lava. Het produceert veel as, die bij het in de lucht werpen gepaard gaat met andere fragmentarische materialen. Het magma dat naar buiten vrijkomt, de lava, stolt snel, maar de vrijkomende gassen breken en kraken het oppervlak ervan. Dat maakt het erg ruw en ongelijk.

Peleano-vulkaan

In dit type vulkaan, lava van zijn uitbarstingen is bijzonder stroperig en consolideert snel. Het komt om de krater volledig te omsluiten en een soort python of naald te vormen. Dit veroorzaakt een hoge druk van gassen niet kunnen ontsnappen, waardoor een enorme explosie die de python optilt of de top van de heuvel inslaat.

Een voorbeeld van een Peleano-vulkaan is te vinden in de kolossale uitbarsting die plaatsvond 8 mei 1902 op de berg Pelée. De buitengewone kracht van de bij hoge temperatuur verzamelde gassen, vermengd met as, vernietigde de wanden van de vulkaan toen deze plaats maakte voor zo'n duw. Het trof de stad St. Pierre, op het Franse eiland Martinique, met een dodelijk saldo van 29.933 slachtoffers door de vurige wolk die is ontstaan.

Phreatomagmatische vulkaan

Er worden freatomagmatische vulkanen gevonden in ondiep water, door de Internationale Hydrografische Organisatie ondiepe wateren genoemd. Ze presenteren een meer in hun krater en vormen soms atollen, oceanische koraaleilanden. Aan de eigen energie van de vulkaan wordt de uitzetting van de snel opgewarmde waterdamp toegevoegd buitengewoon gewelddadige uitbarstingen. Ze vertonen gewoonlijk geen lava-emissies of gesteente-extrusies.

Pliniano-vulkaan

In dit type vulkaan, dat verschilt van de typische vulkaanuitbarsting, de druk van de gassen is erg sterk, gewelddadige uitbarstingen veroorzaken. Het vormt ook vurige wolken die bij afkoeling asneerslag genereren. Ze kunnen steden begraven.

Bovendien wordt het ook gekenmerkt door de afwisseling van pyroclastische uitbarstingen met uitbarstingen van lavastromen. Hierdoor ontstaat er een overlap in lagen, waardoor deze vulkanen zeer grote afmetingen hebben. Een goed voorbeeld hiervan hebben we in Teide.

Nu we hebben gezien wat een vulkaan is, moet worden opgemerkt dat ze niet alleen op onze planeet bestaan. Dit fenomeen is er een die onze planeet Aarde ook gemeen heeft met andere planeten in het zonnestelsel en in het universum. Want al dat magma in die ene dag onder druk explodeert. Waar we ook kijken, we kunnen overeenkomsten zien, met onze planeet en zelfs met onszelf. En het is dat "we allemaal een vulkaan binnen hebben: we bewaren zoveel dingen dat we ze op een dag allemaal tegelijk eruit halen", Benjamin Griss.

Weet je wat de actieve vulkanen hoe gaat het?