De twee manen van Mars zijn Phobos en Deimos. Deze manen van Mars zijn waarschijnlijk gevangen asteroïden uit de belangrijkste asteroïdengordel die tussen Mars en Jupiter ligt. Phobos Het is de grootste van de twee manen van Mars, met een lengte van 13,4 kilometer aan de langste zijde, een breedte van 11,2 kilometer en een diameter van 9,2 kilometer. Het maakt elke 9380 uur een omwenteling op 6000 kilometer van het centrum van Mars, of minder dan 7,5 kilometer van het oppervlak. De satelliet werd op 18 augustus 1877 ontdekt door de Amerikaanse astronoom Asaph Hall (1829-1907).
In dit artikel gaan we je alles vertellen wat je moet weten over de Phobos-satelliet, zijn kenmerken, ontdekking en belang.
hoofdkenmerken
Phobos, wiens naam in het Grieks 'angst' betekent, Het werd in 1877 ontdekt door de Amerikaanse astronoom Asaph Hall. Het is de grootste satelliet van Mars, maar toch vrij klein in vergelijking met andere satellieten in ons zonnestelsel, met een diameter van ongeveer 22 kilometer.
Een van de meest opvallende kenmerken van Phobos is de onregelmatige en langwerpige vorm. Het oppervlak is bedekt met kraters, wat wijst op een gewelddadig verleden en een interessante geologische geschiedenis. Bovendien vertoont het groeven en richels, wat suggereert dat het breukprocessen kan hebben ondergaan als gevolg van getijdekrachten die worden gegenereerd door de zwaartekracht van Mars.
Zijn baan is extreem dicht bij Mars. Het bevindt zich op een afstand van slechts 6,000 kilometer van het aardoppervlak, wat vrij ongebruikelijk is voor een natuurlijke satelliet. Dit betekent dat Phobos voltooit één baan rond Mars in ongeveer 7 uur en 39 minuten, veel sneller dan de tijd die Mars nodig heeft om om zijn eigen as te draaien.
Vanwege de nabijheid van Mars ondergaat deze satelliet een proces van orbitale degradatie. Na verloop van tijd oefent de zwaartekracht van Mars getijdekrachten uit die ervoor zorgen dat Phobos steeds dichter bij de planeet komt. Wetenschappers geloven dat over een paar miljoen jaar de satelliet zal uiteindelijk uiteenvallen als gevolg van getijdekrachten en een ring rond Mars worden.
De Russische ruimtemissie, genaamd Phobos-Grunt, was bedoeld om op Phobos te landen, monsters te verzamelen en terug te brengen naar de aarde. De missie kreeg echter een technische storing en kon haar doel niet bereiken.
Phobos Stickney-krater
Deze satelliet is bezaaid met inslagkraters, zoals alle aardse objecten in het zonnestelsel. Met een diameter van 9 km is de Stickney-krater de grootste krater op een Mars-maan en heeft hij bijna de helft van de diameter van Phobos.
De krater draagt Genoemd naar Chloe Angelina Stickney Hall, een wiskundige en astronoom en vrouw van Asaph Hall. Ondanks de geringe zwaartekracht (0,005 m/s²) kan worden aangenomen dat materiaal van de meteoriet die Phobos trof langzaam langs de kraterwanden naar beneden gleed. Kanalen gevonden op het oppervlak van de satelliet zijn minder dan 30 meter diep, 100-200 meter breed en tot 20 kilometer lang.
Phobos en Deimos
De namen van de twee manen van Mars zijn ontleend aan de Griekse mythologie, Phobos (angst) en Deimos (terreur), tweelingen van de god Ares en de godin Aphrodite. Deimos is bedekt met een dikke laag deeltjes die zijn uitgestoten door de meteorietinslag, waardoor het reliëf van de geleidelijke kratervulling wordt verdoezeld.
De twee manen, waarschijnlijk afkomstig uit de asteroïdengordel, werden vastgelegd tijdens hun nadering van Mars. Deimos ligt op 23.460 kilometer van Mars en Phobos op 9.377 kilometer. De zwaartekracht op het oppervlak van Deimos is erg laag (0,0039 m/s-2). De dichtheid is slechts 2,2 g/cm3. Zijn ontsnappingssnelheid is 22 km / u of 6 m / s), waardoor een persoon het oppervlak van Deimos zou kunnen verlaten door simpelweg te rennen.
Phobos is de grootste van de twee manen van Mars. Het was ook het dichtst bij de rode planeet en duurde 7 uur en 39 minuten. Op het moment van filmen was Mars Express 11 mijl verwijderd, terwijl Deimos 800 kilometer verwijderd was.
Een opmerkelijk verschil tussen deze twee manen is de vorm van elk. Phobos is langwerpig en onregelmatig van vorm, met een oppervlak bedekt met kraters en bergkammen. Aan de andere kant, Deimos is boller en gladder van vorm, met minder kraters. Dit verschil in vorm kan te wijten zijn aan de verschillende geologische geschiedenis van elke satelliet.
De banen verschillen ook aanzienlijk. Phobos draait in een baan om Mars op een afstand van ongeveer 6,000 kilometer van het aardoppervlak, waardoor het een van de dichtstbijzijnde satellieten is in vergelijking met andere in ons zonnestelsel. Deimos bevindt zich op een veel grotere afstand en cirkelt ongeveer 23,500 kilometer rond het oppervlak van Mars. Dit verschil in baanafstanden vertaalt zich ook in verschillen in de omlooptijden van beide satellieten rond Mars.
Wat de oorsprong betreft, zijn er verschillende theorieën. Sommige wetenschappers suggereren dat het asteroïden kunnen zijn die zijn gevangen door de zwaartekracht van Mars, terwijl anderen denken dat het de overblijfselen kunnen zijn van een groter object dat door een inslag uit elkaar is gevallen. Deze theorieën blijven het onderwerp van onderzoek en debat in de wetenschappelijke gemeenschap.
landingsmissie
Phobos is voorgesteld als een vroeg doelwit voor menselijke missies naar Mars. Menselijke teleoperatie van robotverkenners op Mars vanuit Phobos zou kunnen worden uitgevoerd zonder noemenswaardige vertragingen, en problemen met de bescherming van planeten bij vroege verkenningen van Mars zouden op deze manier kunnen worden aangepakt.
Landen op Phobos is veel gemakkelijker en goedkoper dan landen op het oppervlak van Mars. Een lander op weg naar Mars moet in staat zijn om de atmosfeer binnen te gaan en terug te keren naar een latere baan zonder enige ondersteuningsfaciliteiten, of er zal ter plaatse een ondersteuningsfaciliteit moeten worden opgezet. In plaats daarvan zou een lander op de satelliet gebaseerd kunnen zijn op apparatuur die is ontworpen voor landingen op de maan en asteroïden. Omdat het een zeer zwakke zwaartekracht heeft, is de delta-v die nodig is om op Phobos te landen en terug te keren slechts 80% van de delta-v die nodig is om van en naar het maanoppervlak te gaan.
Ik hoop dat u met deze informatie meer te weten kunt komen over de Phobos-satelliet en zijn kenmerken.