Je hebt vast wel eens van gehoord permafrost. Het is een laag van de ondergrond die de aardkorst is en die door zijn aard en het klimaat waarin hij wordt aangetroffen permanent bevroren is. De naam komt van deze permanente bevriezing. Hoewel deze laag van de ondergrond permanent bevroren is, is deze niet continu bedekt met ijs of sneeuw. Het wordt gevonden in gebieden met een zeer koud en periglaciaal klimaat.
In dit artikel gaan we je vertellen over alle kenmerken, vorming en mogelijke gevolgen van het smelten van permafrost.
hoofdkenmerken
De permafrost heeft naast 15 duizend jaar een geologische leeftijd. Aangezien de klimaatverandering echter de gemiddelde temperatuur op aarde verhoogt, dreigt dit type grond te smelten. Het continu ontdooien van deze permafrost kan verschillende gevolgen hebben die we later in dit artikel zullen zien. Het is een van de grootste gevaren die we in termen van klimaatverandering in dit decennium zijn tegengekomen.
De permafrost is verdeeld in twee lagen. Aan de ene kant, we hebben het pergelisol. Dit is de diepste laag van deze grond en deze is volledig bevroren. Aan de andere kant, we hebben het molisol. Molisole is de meest oppervlakkige laag en kan gemakkelijker worden ontdooid met een verandering in temperatuur of de huidige omgevingscondities.
We moeten permafrost niet verwarren met ijs. Het betekent niet dat het een met ijs bedekte grond is, maar dat het een bevroren grond is. Deze grond kan extreem arm zijn aan rots en zand of zeer rijk aan organisch materiaal. Dat wil zeggen, deze grond kan een grote hoeveelheid bevroren water bevatten of het kan bijna geen vloeistof bevatten.
Het wordt gevonden in de ondergrond van bijna de hele planeet in koudere gebieden. Specifiek We vinden het in Siberië, Noorwegen, Tibet, Canada, Alaska en op eilanden in de Zuid-Atlantische Oceaan. Dit beslaat slechts tussen de 20 en 24% van het aardoppervlak en is iets minder dan dat van woestijnen. Een van de belangrijkste kenmerken van deze bodem is dat er leven op kan ontstaan. In dit geval zien we dat de toendra zich ontwikkelt op de permafrostbodem.
Waarom is het ontdooien van permafrost gevaarlijk?
Dat moet je duizenden en duizenden jaren weten permafrost is verantwoordelijk voor het verzamelen van grote reserves aan organische koolstof. Zoals we weten, wordt het lichaam van een levend wezen afgebroken tot organisch materiaal. Deze grond neemt organisch materiaal op met een grote hoeveelheid koolstof erin. Dit betekent dat de permafrost ongeveer 1.85 biljoen ton organische koolstof heeft kunnen verzamelen.
Als we zien dat de permafrost begint te smelten, ontstaat er een serieus probleem. En dit het proces van smeltend ijs houdt in dat alle organische koolstof die door de bodem wordt vastgehouden, in de vorm van methaan en kooldioxide in de atmosfeer terechtkomt. Door dit smelten komen broeikasgassen in de atmosfeer terecht. We herinneren eraan dat koolstofdioxide en methaan twee broeikasgassen zijn die warmte in de atmosfeer kunnen vasthouden en een stijging van de gemiddelde temperatuur op aarde veroorzaken.
Er is een zeer nuttige studie die verantwoordelijk is voor het registreren van de temperatuurstijging als functie van de verandering in de concentraties van deze twee soorten broeikasgassen in de atmosfeer. De belangrijkste oorzaak van deze studie is analyseer de onmiddellijke gevolgen van smeltend permafrostijs. Om deze temperatuurverandering te kennen, moeten de onderzoekers in het interieur boren om enkele monsters te extraheren om de hoeveelheid organische koolstof die erin aanwezig is te kunnen registreren.
Afhankelijk van de hoeveelheid van deze gassen kunnen klimaatschommelingen worden geregistreerd. Met de grote temperatuurstijging zijn deze bodems die al duizenden jaren bevroren zijn, in een niet te stoppen tempo beginnen te ontdooien. Dit is een zichzelf voedende ketting. Dat wil zeggen, het ontdooien van de permafrost veroorzaakt een stijging van de temperatuur die op zijn beurt zal nog meer permafrost doen smelten. Kom dan op het punt waarop de gemiddelde temperatuur wereldwijd dramatisch zal stijgen.
Gevolgen van het smelten van permafrost
Zoals we weten, wordt klimaatverandering bepaald door een stijging van de gemiddelde temperatuur op aarde. Deze gemiddelde temperaturen kunnen veranderingen in meteorologische patronen veroorzaken en buitengewone verschijnselen veroorzaken. Gevaarlijke verschijnselen zoals langdurige en extreme droogte, verhoogde frequentie van overstromingen, cyclonen, orkanen en andere buitengewone verschijnselen.
In de wetenschappelijke gemeenschap werd vastgesteld dat een stijging van de wereldwijde gemiddelde temperatuur met 2 graden Celsius zou leiden tot het verlies van 40% van het gehele oppervlak ingenomen door permafrost. Omdat het ontdooien van deze vloer het verlies van de structuur veroorzaakt, wordt het zeer ernstig aangezien de vloer alles ondersteunt wat er boven en voor het leven is. Het verlies van deze grond betekent dat je alles verliest wat erboven is. Dit heeft ook gevolgen voor door de mens gemaakte constructies en de bossen zelf en het hele gerelateerde ecosysteem.
De permafrost in het zuiden van Alaska en het zuiden van Siberië is al aan het ontdooien. Dit maakt dit hele deel kwetsbaarder. Er zijn delen van de permafrost die koeler en stabieler zijn op de hogere breedtegraden van Alaska en Siberië. Deze gebieden lijken iets beter beschermd te zijn tegen extreme klimaatverandering. In de komende 200 jaar werden drastische veranderingen verwacht, maar terwijl de temperatuur stijgt, zien ze elkaar van tevoren.
Stijgende temperaturen uit de arctische lucht zorgen ervoor dat permafrost sneller ontdooit en dat al het organische materiaal uiteenvalt en al zijn koolstof in de vorm van broeikasgassen in de atmosfeer terechtkomt.
Ik hoop dat deze informatie meer kan leren over permafrost en de gevolgen van het smelten ervan.