Er is altijd gezegd dat de oceaanbodem een mysterie is voor mensen, gezien de grote diepte en moeilijkheid om het te bestuderen. De oceaan loopgraven het zijn afgronden op de zeebodem. De vorming ervan is het resultaat van de activiteit van de tektonische platen die, wanneer een van hen samenkomt, onder de andere wordt geduwd. Op deze manier wordt een zogenaamde lange en smalle V-vormige verdieping gevormd die de diepten van de oceaan bereikt. Enkele van de grootste oceaansleuven bereiken een diepte van ongeveer 10 kilometer onder zeeniveau.
In dit artikel gaan we je alles vertellen wat je moet weten over oceaansleuven en hun belangrijkste kenmerken.
hoofdkenmerken
De diepste oceanische greppel is de Mariana Trench gelegen nabij de Marine-eilanden met een lengte van meer dan 2,542 kilometer. De overgrote meerderheid van deze graven bevindt zich in de Stille Oceaan, met name in het gebied dat Ring of Fire wordt genoemd. In deze put is de Challenger Abyss die heeft een diepte van 10.911 meter op het diepste deel. Het wordt beschouwd als de maximale diepte die de oceaan bereikt. Het betekent dat als we de Mariana Trench vergelijken met de Mount Everest, hij 2.000 meter diep is.
Onder de belangrijkste kenmerken die alle oceaansleuven hebben, vinden we hoge druk en een gebrek aan zonlicht. In bijna alle greppels wordt op diepte een grote hoeveelheid druk uitgeoefend door water. Er moet ook rekening mee worden gehouden dat het zonlicht hier niet komt en daarom temperaturen dalen ook veel. Het zijn deze kenmerken die ervoor zorgen dat de graven een van de meest unieke habitats op de hele planeet zijn geworden.
Vorming van oceaantroggen
Tektonische platen zijn de oorzaak van de vorming van oceaantroggen. Ze worden voornamelijk gevormd door subductie. Subductie is een geofysisch proces waarbij twee of meer tektonische platen op elkaar convergeren. Normaal gesproken is de oudste en dichtste tektonische plaat degene die onder de lichtste plaat wordt geduwd. Deze plaatbeweging zorgt ervoor dat de oceaanbodem van de buitenste korst in een helling buigt. Meestal deze depressie die zich vormt, heeft de vorm van een V. Dit is hoe oceaansleuven worden gevormd.
We gaan dieper weten wat de subductiezones zijn.
Subductiezone
Wanneer het zich aan de rand van een dichte tektonische plaat bevindt met een andere, minder dichte rand, buigt de plaat met een hogere dichtheid naar beneden. De plaats waar de dichtere plaat die wordt onderdrukt, is wat bekend staat als een subductiezone. Dit proces maakt dingen geologische en dynamische elementen. Veel van deze oceaansleuven zijn verantwoordelijk voor talrijke aardbevingen op zee. En het is dat in de subductie de ene plaat op de andere een vrij sterke wrijvingskracht genereert. Ze zijn meestal het epicentrum van grote aardbevingen en enkele van de diepste aardbevingen die ooit zijn geregistreerd.
Deze dingen kunnen ook worden gevormd met een subductiezone die een continentale korst en een oceanische korst omvat. Het is bekend dat de continentale korst altijd meer drijft dan de oceanische, dus de laatste zal altijd subduceren. De bekendste oceanische dingen zijn het resultaat van deze grens tussen convergerende platen. Het is een zeldzame tijd dat zich een oceaangeul vormt wanneer twee continentale platen samenkomen.
Belang van oceaansleuven
Mensen hebben altijd verklaard dat oceaansleuven van groot belang zijn. De kennis over het interieur is zeer beperkt van grote diepte leven. Ook naar de afgelegen locatie van zijn bestaan. Wetenschappers kennen echter de fundamentele rol die ze in ons leven spelen. Veel van de fysieke activiteiten vinden plaats in de subductiezones. Dit kan een verwoestend effect hebben op kustgemeenschappen en de wereldeconomie. Er is meer te zien dan de aardbevingen op de zeebodem in de subductiezone Zij waren verantwoordelijk voor de tsunami in Japan in 2011.
Wetenschappers bestuderen de kenmerken en het leven in oceaansleuven om onze planeet beter te begrijpen. En het is dat er talloze manieren zijn om verschillende organismen aan te passen aan de diepten van de zee. Veel van de aanpassingen kunnen worden geëxtrapoleerd om technologische en biologische vooruitgang te boeken en verbeteringen in de geneeskunde te bewerkstelligen. Dankzij talrijke wetenschappelijke studies is het mogelijk om de vorm van organismen beter te begrijpen en zich aan te passen aan het harde leven van deze omgevingen. Het kennen van deze vorm van aanpassing kan helpen om andere onderzoeksgebieden te begrijpen diabetesbehandelingen ter verbetering van wasmiddelen.
Een ander onderzoek dat is gedaan naar de oceanische loopgraven is de ontdekking van microben. Deze microben hebben hun leefgebied in hydrothermale ventilatieopeningen in de diepzee. Dankzij het bestaan van deze microben is ontdekt dat ze potentieel hebben als nieuwe vormen van antibiotica en medicijnen om kanker te voorkomen. Al deze ontdekkingen en onderzoeken maken de oceaantroggen van groot belang.
U kunt ons ook laten weten de sleutel tot het begrijpen van de oorsprong van het leven in de oceaan. De genetica van organismen dient om de geschiedenis te kennen van hoe het leven zich uitbreidde van ecosystemen die zo geïsoleerd waren als deze dingen naar het land via de oceaan. Enkele recentere ontdekkingen geven aan dat er grote hoeveelheden geaccumuleerde koolstofmaterie in de putten zijn ontdekt. Dit zorgt ervoor dat al deze regio's een belangrijke rol kunnen spelen in het klimaat van planeet Aarde.
flora en fauna
Omdat deze plaatsen de meest vijandige habitats op aarde zijn, is leven zeldzaam. Bestaat druk 1000 keer groter dan die van het oppervlak en een temperatuur iets boven het vriespunt. De zon dringt niet door in oceaansleuven, waardoor fotosynthese onmogelijk wordt. De organismen die hier leven, hebben zich met uitzonderlijke aanpassingen kunnen ontwikkelen om in deze koude en donkere canyons te kunnen leven.
Zonder fotosynthese hebben al deze gemeenschappen zeesneeuw als hun belangrijkste voedsel. Het is de val van het organische materiaal vanaf de hoogte in de waterkolom. Het bestaat voornamelijk uit afvalstoffen zoals uitwerpselen en resten van dode organismen zoals vissen en zeewier. Een andere bron van voedingsstoffen komt niet vandaan fotosynthese maar chemosynthese. Het is het proces waarbij organismen zoals bacteriën chemische verbindingen omzetten in organische voedingsstoffen.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over oceaansleuven en hun belang.