Onder de soorten bossen vinden we de flatwood bos, bestaande uit groenblijvende bomen en de loofbos, gevormd door loofbomen. Het is een plantformatie waarvan de bomen jaarlijks hun blad verliezen, afhankelijk van de temperatuur en het klimaat. Er zijn ook verschillende soorten loofbossen, afhankelijk van de breedtegraad waar we ons bevinden.
In dit artikel gaan we je vertellen over alle kenmerken, soorten en variëteiten van het loofbos.
hoofdkenmerken
Er zijn verschillende soorten loofbossen, afhankelijk van de breedtegraad en het gewenste klimaat. Er zijn gematigde en tropische loofbossen. De tropen worden vaak genoemd loofbossen of loofbossen. Zowel bladverliezend als bladverliezend kunnen als synoniem worden beschouwd. Beide termen verwijzen naar de jaarlijkse val van de bladeren.
Het belangrijkste kenmerk van het loofbos is het verlies van bladeren tijdens de meest beperkende periode van het jaar. Bij gematigde soorten is de belangrijkste beperking waarvoor de bladeren moeten verliezen de energiebalans. Dit of gebeurt in de periode die van herfst tot winter gaat. Aan de andere kant hebben de soorten tropisch loofbos een beperking en is het de waterbalans. Het is hier waar de neerslag de beperking vormt van de ontwikkeling van de bladeren als gevolg van een meer uitgesproken zeer droge periode.
De bodems van het loofbos Ze zijn meestal diep en zeer vruchtbaar vanwege de periodieke bijdrage die door het nest wordt gegenereerd. Het strooisel is samengesteld uit al die hoeveelheid bladeren die van de boom vallen en dat wordt afgebroken tot vruchtbare organische stof. Dit strooisel helpt om een goed vocht- en voedingsgehalte in de bodem te behouden.
Het gematigde loofbos strekt zich uit over Noord-Amerika en Zuid-Argentinië, Chili, Europa, Azië en Oost-Australië. Aan de andere kant zijn zure bossen die verspreid zijn over tropisch Amerika, Afrika en Indomalasia. De plantformaties van zure bossen hebben verschillende soorten reliëfs waarin we ons bevinden van vlaktes tot valleien en bergen.
In de gematigde loofbossen van het noorden, soorten zoals Quercus, Fagus, Betula, Castanea en Carpinus. Als we naar de tropen gaan, zijn er Quercus- en Nothofagus-soorten in overvloed, evenals peulvruchten, Bignoniaceae en Malvaceae. De fauna die het gematigde loofbos kenmerkt, omvat de wolf, het hert, het rendier, de beer en de Europese bizon. Terwijl de tropen zijn er soorten katachtigen, apen en slangen.
Ten slotte moet worden gezegd dat gematigde loofbossen overheersende continentale en oceanische klimaten hebben met 4 zeer duidelijke seizoenen. In de bladverliezende coniferen is het klimaat koud continentaal. Aan de andere kant heeft het zure bos een warm tropisch klimaat met twee zeer uitgesproken seizoenen, het droge seizoen en het regenseizoen.
Bladverliezende woudelementen
Blad vervalt
We gaan analyseren uit welke elementen het loofbos bestaat. Het eerste is de uitademing van het blad. Geen enkele vaste plant met een levenscyclus van meerdere jaren heeft een blad dat een leven lang meegaat. De bladeren en worden voortdurend vernieuwd, hoewel bij sommige soorten alle bladeren in dezelfde periode verloren gaan. De groenblijvende planten verliezen ze geleidelijk tijdens het regenereren.
Het proces van bladval is beperkt tot bepaalde omgevingsbeperkingen, zoals een watertekort of een lage energiebalans. Deze ongunstige omgevingsomstandigheden kunnen de boom dwingen zijn metabolisme tot een laag niveau te verminderen. Een van de strategieën die met succes wordt gebruikt om te overleven met een laag metabolisme, is om de bladeren geheel of gedeeltelijk af te werpen.
Het moet gezegd worden dat de bladeren de metabolische centra zijn van de plant waarin fotosynthese, transpiratie en de meeste ademhaling van de plant plaatsvinden. Dankzij de huidmondjes kan overtollig water vrijkomen in de vorm van waterdamp. Een van de grootste problemen van planten in de zomer is overmatige transpiratie door verlies van water en hoge temperaturen. Water lekt door de huidmondjes tijdens het fotosyntheseproces.
Daarom worden door het verlies van bijna het grootste deel van het gebladerte verschillende functies van het metabolisme geannuleerd en wordt hun overleving tot een minimum beperkt. Bladverlies treedt op tijdens het herfstseizoen in het loofbos en het paddenstoelenseizoen in het tropische loofbos.
Groei ringen
Jaarringen zijn andere belangrijke elementen. In de periode dat er verschillende omgevingsbeperkingen zijn, vindt er een vorming van nieuwe weefsels plaats die volledig stopt om de stofwisseling te verminderen. Bijvoorbeeld de vorming van geleidingsweefsels zoals xyleem en floëem in de stam van planten in gematigde streken tijdens het winterseizoen. Hier kunnen we zien dat in de lente de activiteiten van de weefsels opnieuw beginnen en nieuwe geleidende cellen vormen. Deze activiteit genereert de jaarringen die te zien zijn bij het maken van een doorsnede in de stam.
Omdat dit regelmatig voorkomt in gematigde zones, komt elke groeiring overeen met een latentieperiode en een jaarlijkse activering. Op deze manier kan de leeftijd van de boom in een gematigde zone worden bepaald door de jaarringen te tellen. Aan de andere kant zie je in het tropische loofbos ook deze jaarringen maar komen niet overeen met jaarlijkse wijzigingen. Deze veranderingen zijn niet zo eenvoudig in te schatten omdat ze afhankelijk zijn van het droge seizoen of overvloedige regenval.
Suelo
Tenslotte de bodems van het gematigde loofbos zijn vruchtbaarder en dieper. Dit komt door de periodieke bijdrage van zwerfafval dat uiteenvalt en vruchtbare organische stof vormt. Deze bodems zijn perfect voor regeneratie en het creëren van nieuw terrein.
De bodems van de bladverliezende naaldbossen overheersen podzol-soorten. Deze bodems zijn arm aan voedingsstoffen met permafrostvorming in sommige slecht gedraineerde gebieden. Normaal gesproken worden deze bodems gevormd door de lage temperaturen die het hele jaar door bestaan en de geringe beschikbare vochtigheid.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over het loofbos.