Klimaatverandering heeft verwoestende gevolgen voor onze planeet. De gevolgen ervan nemen toe, zowel in frequentie als in intensiteit vanwege een toename van het broeikaseffect.
In de geschiedenis van de aarde zijn er verschillende klimaatveranderingen geweest, maar deze door de mens veroorzaakte is de meest intense. De belangrijkste oorzaak is de uitstoot van broeikasgassen die vrijkomen in de atmosfeer door onze industriële, landbouw-, transportactiviteiten, enz. Echter, klimaatverandering treft niet alle landen in gelijke mate omdat het werkt afhankelijk van de kenmerken van de ecosystemen en het vermogen om warmte vast te houden van elk broeikasgas. Wil je er meer over weten?
Factoren die het klimaat beïnvloeden
Zoals we weten, is het broeikaseffect natuurlijk en absoluut noodzakelijk voor het leven op onze planeet. Het is een uitgebalanceerd systeem van energieoverdracht en transformatie in de atmosfeer, het aardoppervlak en de oceanen. Dankzij het broeikaseffect blijft het klimaat op aarde stabiel en met een gemiddelde temperatuur die het bewoonbaar maakt. Deze stabiliteit ontstaat door de hoeveelheid energie die de aarde ontvangt het is gelijk aan degene die het afgeeft. Dit zorgt voor een redelijk evenwichtige energiebalans.
Door de mens en onze activiteiten die broeikasgassen uitstoten in de atmosfeer, raakt deze energiebalans echter uit balans. Als de totale energie die wordt opgeslagen groter is, treedt er verwarming op en als het tegenovergestelde is, wordt er afgekoeld. In ons geval kunnen we gemakkelijk afleiden dat de hoeveelheid energie die door de aarde wordt vastgehouden veel groter is dan de hoeveelheid die vrijkomt door de uitstoot van broeikasgassen die warmte in de atmosfeer vasthouden.
De concentratie van broeikasgassen in de atmosfeer is gestegen sinds 1750 met het begin van de industriële revolutie. Dat is het moment waarop het verbranden van fossiele brandstoffen zoals steenkool en olie de verbrandingsmotoren van industrieën en transport begon te voeden. Deze ongecontroleerde uitstoot van broeikasgassen in de atmosfeer veroorzaakt een positieve energiebalans in het systeem aarde-atmosfeer. Het is te zeggen, er wordt meer warmte vastgehouden dan wordt teruggevoerd naar de ruimte.
Natuurlijke schommelingen in klimaat
Veel mensen associëren cyclische of andere klimatologische gebeurtenissen van verschillende aard met klimaatverandering. Het is waar dat klimaatverandering de frequentie en intensiteit van extreme meteorologische verschijnselen doet toenemen, maar klimaatveranderingen als gevolg van deze onevenwichtigheden in de energiebalansen moeten niet worden verward met natuurlijke schommelingen in het klimaat.
Om aan te tonen dat dit waar is, moet in feite worden vermeld dat, zelfs in perioden waarin het klimaat relatief stabiel is, de systemen waaruit het landklimaat bestaat ze fluctueren van nature. Meestal worden deze fluctuaties oscillaties genoemd omdat ze oscilleren tussen twee hoofdtoestanden.
Deze schommelingen kunnen een grote relevantie en impact hebben op het klimaat, zowel regionaal als mondiaal. De bekendste voorbeelden van deze oscillaties zijn De jongen en het meisje. El Niño veroorzaakt een merkbare opwarming van het oceaanoppervlak in de centrale en oostelijke equatoriale Stille Oceaan, die drie of vier duurt. Wanneer de temperatuur van dit oceanische gebied onder het normale niveau zakt, wordt het fenomeen La Niña genoemd.
Wat beïnvloedt klimaatverandering?
Klimaatverandering heeft verschillende effecten die verschillende effecten hebben op:
- De ecosystemen: Klimaatverandering tast ecosystemen aan, vermindert de biodiversiteit en maakt het voor veel soorten moeilijk om te overleven. Het verandert ook de koolstofopslag in de cyclus en fragmenteert de habitats van elke soort. Gefragmenteerde habitats zijn grote gevaren waarmee dieren en planten worden geconfronteerd en die soms het uitsterven van de soort kunnen betekenen.
- Menselijke systemen: Vanwege de nadelige effecten die het heeft op de atmosfeer, regenval, temperaturen, enz. Klimaatverandering tast menselijke systemen aan en veroorzaakt prestatieverlies in de landbouw. Zo worden veel gewassen beschadigd door extreme droogte of kunnen ze niet geteeld worden door hoge temperaturen, is er een vruchtwisseling nodig, neemt het ongedierte toe, etc. Aan de andere kant vergroot de droogte het tekort aan drinkwater voor irrigatie, bevoorrading van steden, het wassen van straten, versieringen, industrie, enz. En om dezelfde reden veroorzaakt het schade aan de gezondheid, het verschijnen van nieuwe ziekten ...
- Stedelijke systemen: Klimaatverandering heeft ook gevolgen voor stedelijke systemen, waardoor transportpatronen of routes moeten worden aangepast, nieuwe technologieën moeten worden verbeterd of in gebouwen moeten worden geïnstalleerd, en in het algemeen heeft het invloed op de levensstijl
- Economische systemen: Wat te zeggen over economische systemen. Het is duidelijk dat veranderingen in het klimaat invloed hebben op het verkrijgen van energie, de productie, industrieën die natuurlijk kapitaal gebruiken ...
- Sociale systemen: Klimaatverandering heeft ook gevolgen voor sociale systemen, veroorzaakt veranderingen in migratie, wat leidt tot oorlogen en conflicten, het breken van gelijkheid, enz.
Zoals we kunnen zien, is klimaatverandering iets dat ons in ons dagelijks leven en om ons heen beïnvloedt.
Broeikasgasretentiecapaciteit
Zodra we hebben geanalyseerd hoe klimaatverandering ons beïnvloedt, gaan we ons concentreren op welke gassen het meest worden uitgestoten en hun vermogen om warmte vast te houden. Dit is belangrijk om te weten, want hoe meer we weten over deze gassen, hoe meer aspecten we kunnen proberen om de toename van het broeikaseffect te verminderen.
Broeikasgassen (GHG's) zijn sporengassen in de atmosfeer die langgolvige straling absorberen en afgeven. Ze omhullen de aarde op natuurlijke wijze en zonder hen in de atmosfeer zou de temperatuur van de planeet 33 graden lager zijn. Het Protocol van Kyoto goedgekeurd in 1997 en in werking getreden in 2005, omvatte het deze zeven broeikasgassen als de belangrijkste:
- Kooldioxide (CO2): Elk broeikasgas heeft een eenheid gekregen op basis van het vermogen om warmte vast te houden in de atmosfeer. Die eenheid wordt het Global Warming Potential (GWP) genoemd. CO2 heeft 1 CFM en de uitstoot komt overeen met 76% van de totale uitstoot. De helft van de CO2 die in de atmosfeer wordt uitgestoten, wordt opgenomen door de oceanen en de biosfeer. De rest van de CO2 die niet wordt opgenomen, blijft honderd of duizenden jaren in de atmosfeer.
- Methaan (CH4): Methaangas is het op een na belangrijkste broeikasgas en draagt 16% bij aan de totale uitstoot. Zijn PCM is 25, dat wil zeggen, hij houdt 25 keer meer warmte vast dan CO2, hoewel de concentratie in de atmosfeer veel lager is. De levenscyclus is korter, het duurt amper ongeveer 12 jaar in de atmosfeer.
- Distikstofoxide (N2O): Het is een broeikasgas dat verantwoordelijk is voor 6% van alle emissies. Het heeft een GWP van 298, al moet gezegd worden dat 60% van de N2O-uitstoot in de atmosfeer afkomstig is van natuurlijke bronnen zoals vulkanen. Het heeft een levenscyclus van ongeveer 114 jaar.
- Gefluoreerde gassen: Het vermogen om warmte vast te houden en warmte vast te houden kan 23.000 keer krachtiger zijn dan dat van CO2. Ze blijven tot 50.000 jaar in de atmosfeer.
Veranderingen waargenomen in de jaarlijkse regenval op aarde
Waarnemingen laten zien dat er momenteel veranderingen zijn in de hoeveelheid, intensiteit, frequentie en type neerslag. Deze aspecten van neerslag vertonen over het algemeen een grote natuurlijke variabiliteit; en verschijnselen als El Niño en andere natuurlijke schommelingen in het klimaat hebben een opmerkelijke invloed.
In de afgelopen eeuw zijn er echter uitgesproken langetermijntrends geweest in de hoeveelheid neerslag, aanzienlijk meer in oostelijke delen van Noord- en Zuid-Amerika, Noord-Europa, Noord- en Centraal-Azië, maar zeldzamer. in de Sahel, zuidelijk Afrika, de Middellandse Zee en zuidelijk Azië. Bovendien is het waargenomen een algemene toename van verschijnselen van zware regenval, zelfs op plaatsen waar de totale hoeveelheid neerslag is afgenomen.
Impact van klimaatverandering in Afrika
Afrika is een van de continenten die het kwetsbaarst zijn voor klimaatverandering. Het grootste deel van Afrika zal minder regen krijgen, en alleen de centrale en oostelijke regio zullen meer regenval krijgen. Er wordt geschat dat er een toename zal zijn van dorre en semi-aride landen in Afrika tussen 5% en 8% tot 2080. Mensen zullen ook meer waterstress krijgen als gevolg van droogte en watertekorten als gevolg van klimaatverandering. Dit zal de landbouwproductie schaden en de toegang tot voedsel zal steeds moeilijker worden.
Aan de andere kant zal de stijgende zeespiegel grote steden in laaggelegen kustgebieden treffen, zoals Alexandrië, Caïro, Lomé, Cotonou, Lagos en Massawa.
Impact van klimaatverandering in Azië
Andere effecten dan Afrika zullen in Azië te zien zijn. Smeltende gletsjers zullen bijvoorbeeld het aantal overstromingen en rotslawines doen toenemen en de watervoorraden van Tibet, India en Bangladesh aantasten; Dit zal op zijn beurt leiden tot een afname van de stroming van rivieren en de beschikbaarheid van zoet water, naarmate de gletsjers zich terugtrekken. In het jaar 2050 meer dan 1000 miljard mensen zouden kunnen lijden aan watertekorten. Zuidoost-Azië, en met name de overbevolkte grote delta's, lopen het risico op overstromingen. Verwacht wordt dat ongeveer 30% van de koraalriffen in Azië in de komende 30 jaar zal verdwijnen als gevolg van verschillende druk en klimaatverandering. Veranderingen in regenval zullen leiden tot een toename van diarreeziekten, voornamelijk geassocieerd met overstromingen en droogtes.
Het kan ook het bereik van de malariamug vergroten en zo meer Aziatische populaties treffen.
Gevolgen van klimaatverandering in Latijns-Amerika
Het terugtrekken van de gletsjers in dit gebied en de daaruit voortvloeiende afname van regenval kan leiden tot een afname van het beschikbare water voor landbouw, consumptie en energieopwekking. Met de schaarste aan beschikbaar water zou ook de productiviteit van voedselgewassen afnemen en dit zou leiden tot problemen in de voedselzekerheid.
Door het uitsterven van veel tropische gebieden kan Latijns-Amerika een aanzienlijk verlies aan biologische diversiteit ervaren. Een verminderd bodemvocht veroorzaakt naar verwachting een geleidelijke vervanging van tropische bossen door savannes in het oosten van het Amazonegebied. Een ander bedreigd ecosysteem in het Caribisch gebied zijn koraalriffen, waar veel levende rijkdommen van de zee leven. Stijgende zeespiegel verhoogt het risico op overstromingen in laaggelegen gebieden, met name in het Caribisch gebied.
Impact van klimaatverandering op kleine eilanden
Veel kleine eilanden, bijvoorbeeld in het Caribisch gebied en de Stille Oceaan, zullen te maken krijgen met een vermindering van de watervoorraden tot het punt dat ze onvoldoende zullen zijn om aan de vraag te voldoen in periodes met weinig regenval. Zeespiegelstijging zal leiden tot infiltratie van zout water in zoetwatervoorraden, waardoor het niet langer drinkbaar is. Ook De stijgende zeespiegel zal naar verwachting overstromingen, stormvloeden, erosie en andere gevaarlijke kustverschijnselen versterkendie een bedreiging vormen voor vitale infrastructuur, nederzettingen en voorzieningen die nodig zijn voor het voortbestaan van eilandgemeenschappen. Verslechterende kustomstandigheden en koraalverbleking zullen de waarde van deze regio's als toeristische bestemming verminderen.
Zoals je zult zien, beïnvloedt klimaatverandering verschillende gebieden op verschillende manieren, maar het heeft iets gemeen: het vernietigt alles op zijn pad.