Een studie uitgevoerd door onderzoekers van de IUniversitair Instituut voor Wateronderzoek en de afdeling Ecologie van de Universiteit van Granada laat zien dat de bijdrage van stof uit de Sahara de rol van de Middellandse Zee als CO2-put kan vergroten.
Wat is een CO2-put? Het is een gebied dat is in staat om CO2 uit de atmosfeer te absorberen en niet terug te voeren naar de kringloop nogmaals, maar die CO2 verlaat de atmosferische circulatie.
Dit onderzoek is binnen het project uitgevoerd DOELEN toont aan dat de Middellandse Zee fungeert als een put voor atmosferische CO2 in open oceaangebieden. Het is verantwoordelijk voor het elimineren van CO2 uit de kringloop in deze gebieden, maar het dient als bron van CO2 aan de kusten waar het in staat is het op te wekken.
Met deze ontdekking is getracht te testen hoe deze ecosystemen die dienen als putten en bronnen van CO2, zouden reageren tot toename van het binnendringen van stof uit de Sahara en tot ultraviolette straling. Het belang van het controleren van de respons van deze ecosystemen op deze variabelen ligt in het feit dat zij de belangrijkste factoren zijn voor globale verandering die van invloed zijn op het Middellandse Zeegebied.
De resultaten van uitgevoerde experimenten in situ bewijs van het vermogen van algen om CO2 uit de atmosfeer kunnen opnemen en daardoor als een gootsteen fungeren. De auteur van dit rapport is Marco Jabalera Cabrerizo, en hij werkt bij de afdeling Ecologie aan de Universiteit van Granada.
De onderzoeker heeft benadrukt dat het binnendringen van Sahara-stof in de afgelopen decennia samen met de toename van de blootstelling aan ultraviolette straling kan accentueren de rol van de Middellandse Zee als regulator van CO2-niveaus in de zeer nabije toekomst. Daarom zijn de resultaten van deze studies erg relevant als we ze in de context van de huidige klimaatverandering plaatsen, omdat ze ons kunnen vertellen of mariene ecosystemen zich in de toekomst als putten van CO2 of als bron zullen gedragen.