Is er geluid in de ruimte? Dit is een vraag die vaak tot verwarring en discussie onder mensen leidt. Eigenlijk is het antwoord enigszins complex en vereist begrip van hoe geluid werkt en de kenmerken van de ruimte. Er zijn veel wetenschappelijke studies over.
In dit artikel gaan we je vertellen of er geluid in de ruimte is, hoe het wordt overgedragen en wat de noodzakelijke kenmerken ervoor zijn.
Is er geluid in de ruimte?
Als we aan geluid denken, associëren we het meestal met het vermogen van onze oren om de trillingen van deeltjes in de lucht waar te nemen. Op aarde bijv. Geluid plant zich voort door golven die reizen in het gasvormige medium dat ons omringt. Deze geluidsgolven laten onze trommelvliezen trillen, waardoor we de wereld om ons heen kunnen horen en waarnemen.
In de ruimte is de situatie echter heel anders. De ruimte is een bijna perfect vacuüm, met een extreem lage dichtheid. Er zijn niet genoeg deeltjes in de ruimte om geluidsgolven op dezelfde manier te laten voortplanten als op aarde. Dit betekent dat er over het algemeen geen geluid is in de ruimte zoals we dat hier kennen.
Maar dat betekent niet dat de ruimte helemaal stil is. Er zijn andere vormen van "geluid" die in de ruimte kunnen worden waargenomen. Astronomen gebruiken bijvoorbeeld geavanceerde instrumenten om elektromagnetische golven op te vangen, zoals radiogolven, röntgenstralen en gammastralen, uitgezonden door kosmische objecten. Deze elektromagnetische golven ze kunnen worden vertaald in hoorbare signalen, zodat wetenschappers het universum beter kunnen bestuderen en begrijpen.
Er zijn ook momenten waarop astronauten in de ruimte bepaalde geluiden kunnen horen. In ruimtevaartuigen kunnen astronauten bijvoorbeeld geluid horen van ventilatiesystemen, de werking van apparatuur en communicatie met de aarde. Deze geluiden worden overgebracht door trillingen in de structuren van het ruimtevaartuig en worden opgepikt door de oren van de astronauten.
Hoe geluid zich in de ruimte verplaatst
Op de vraag of er geluid is in de ruimte, begrepen als buiten planetaire atmosferen en in interplanetaire, interstellaire en intergalactische omgevingen, kan worden geantwoord dat er geen geluid wordt gehoord in een vacuüm. de leegte van de ruimte heeft weinig of geen deeltjes per kubieke meter waardoor geluid zich kan verplaatsen, aangezien geluid een medium nodig heeft om efficiënt te reizen. Geluidsgolven reizen met specifieke snelheden, afhankelijk van het medium waardoor ze reizen.
Aangezien geluid gewoon trillende lucht is en er geen trillende lucht in de ruimte is, volgt hieruit dat er geen geluid is. Als we in een ruimteschip zouden zitten en een ander ruimteschip explodeerde, zouden we niets horen. Ontploffende bommen, neerstortende asteroïden, supernova's en brandende planeten zijn net zo stil in de ruimte.
In het ruimteschip hoor je natuurlijk de andere bemanningsleden omdat het ruimteschip vol lucht zit. Daarnaast, een mens zal zichzelf altijd kunnen horen praten of ademen, aangezien de lucht in het ruimtepak dat je leven ondersteunt ook geluid draagt. Maar twee astronauten in ruimtepakken die in de ruimte zweven, zullen niet rechtstreeks kunnen praten, hoeveel ze ook schreeuwen, ook al zijn ze maar een paar centimeter verwijderd.
Zijn onvermogen om rechtstreeks te spreken is niet te wijten aan zijn koptelefoon die stoort, maar eerder aan het vacuüm van de ruimte waar helemaal geen geluid is. Daarom zijn ruimtepakken uitgerust met bidirectionele radiocommunicators. Radio is een vorm van elektromagnetische straling die zich, net als licht, perfect door het vacuüm van de ruimte verplaatst. De zender van de astronaut zet de geluidsgolfvorm om in een radiogolfvorm en stuurt de radiogolf door de ruimte naar een andere astronaut, waar het weer wordt omgezet in geluid zodat anderen het kunnen horen.
sonificatie
Voor een dramatisch effect in alle commerciële ruimtefilms, geven bioscopen dit principe opzettelijk verkeerd weer. De stille explosie van een ruimteschip zou niet zo opvallen als je niets zou kunnen horen. Maar een saga als Star Wars beschrijft het spectaculaire geluid van schepen die lasers afvuren en de gigantische ontploffing van schepen en planeten.
Wat we kunnen doen, is geluid geven aan astronomische objecten, en dat is wat Het heet sonificeren. Het gaat om het omzetten van de intensiteit van straling, plasma, etc. in sommige onwerkelijke geluiden van dingen die in de ruimte gebeuren, wat ons een vreemd volumeverschijnsel kan geven. Bijvoorbeeld een groep deepsky-sterrenstelsels die zijn afgebeeld door de Hubble-ruimtetelescoop, met name het centrum van een cluster van sterrenstelsels die bekend staat als RXC J0142. Hetzelfde geldt voor de virale video van ruis die wordt gemaakt door een zwart gat.
Er is een atmosfeer op Mars, maar die is zo dun dat menselijke oren geen geluiden op aarde kunnen horen. Dankzij NASA's InSight-missie kunnen we horen hoe de wind op Mars waait. Op 1 december 2018 werden de seismometers en luchtdruksensoren van het ruimtevaartuig detecteerde trillingen in een wind van 10 tot 15 mph die uit het Elysium-gebied van Mars waaide. De seismograafmetingen vallen ruim binnen het bereik van het menselijk gehoor, maar bijna alle bas is moeilijk te horen op luidsprekers en mobiele apparaten.
Om dit te doen, heeft de video zowel de originele audio als een met twee octaven verhoogde versie om ernaar te kunnen luisteren op mobiele apparaten. Luchtdruksensormetingen zijn 100 keer versneld om ze hoorbaar te maken. De resultaten zijn verbluffend. Hoewel Mars een zeer dunne atmosfeer heeft in vergelijking met de aarde, met een atmosferische druk van slechts 1% van die van de aarde, zijn er aanzienlijke niveaus van wind- en stofstormen, zowel lokaal als wereldwijd.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over of er geluid in de ruimte is en hoe het wordt overgedragen.