Je hebt meer dan eens gedacht of onze planeet de enige is, niet alleen van de Zonnestelsel die bewoonbaar is, maar de enige in het hele universum. Potentieel is een planeet bewoonbaar als deze aan bepaalde voorwaarden voldoet om leven te ontwikkelen. Is het echter onmogelijk dat er een andere planeet is die aan de ideale omstandigheden voldoet? Om leven op een planeet te kunnen hebben, is het niet alleen nodig dat er vloeibaar water is. We weten dat er planeten zijn waar water is, maar het bevindt zich niet in de zogenaamde "bewoonbare zone" en daarom heeft het leven zich niet ontwikkeld. Als er evenveel kans is om leven op andere planeten te vinden als de Fermi-paradoxWaarom hebben we het nog niet gevonden?
In dit artikel gaan we uitleggen wat de Fermi-paradox is en wat deze ons probeert uit te leggen. Kan er leven zijn in het heelal op een andere planeet? We vertellen je alles.
Wat is de Fermi-paradox?
Fermi's paradox is een tegenstelling tussen theoretische en experimentele wetenschap. Volgens wetenschappers, er zijn miljoenen kansen om intelligent leven op een andere planeet te vinden door het hele universum, maar tot op de dag van vandaag is het nog niets of niemand tegengekomen.
Op dit moment heeft een wetenschapper genaamd Berezin een nieuwe verklaring gegeven aan deze theorie en een oplossing gevonden voor de Fermi-paradox. Deze oplossing is echter niet gemakkelijk aan te nemen, aangezien het waarschijnlijk niet het resultaat is dat u wilt horen. Volgens Berezin zal de mens nooit een andere intelligente beschaving vinden. We zullen blijven evolueren als een race en de Planeet Aarde zal ophouden bewoonbaar te zijn of zal verdwijnen voordat een andere beschaving kan worden gevonden. Dit komt door de aanstaande vernietiging van onze ster, de zon.
Het maakt niet uit wat voor soort beschaving er in het universum is. Als ze intelligente entiteiten zijn, gebruiken ze machines die verder gaan dan die van ons, als het planeten zijn met collectieve intelligentie, enz. Het maakt dit allemaal niet uit. Het enige dat telt is dat de beschaving die we moeten vinden op een "korte" en haalbare afstand voor de mens is. Hoewel de Fermi-paradox stelt dat statistisch gezien er is een grote kans om leven op een andere planeet te vinden, tot op heden is dit niet het geval geweest.
Technologie en afstand: twee beperkingen
Het heeft geen zin als er beschavingen zijn die anders zijn dan wij als de technologie, zowel die van u als die van ons, niet voldoende is om de afstanden tussen planeten te overbruggen. De paradox wordt verklaard door het voorbeeld dat een boom midden in de jungle staat het valt naar beneden en maakt geen geluid omdat er niemand is om het te horen. Ruis en geluid bestaan alleen omdat er iemand is die ze hoort. Hetzelfde geldt voor een andere beschaving. Er zijn misschien duizenden beschavingen door het hele universum, maar tegelijkertijd zullen ze niet voor ons bestaan omdat we ze nooit zullen kunnen zien.
Stel dat het intelligente ras in staat is te evolueren tot het punt dat het tussen planeten kan reizen, maar halverwege zijn pad het spoor van een ander leven kan uitwissen voordat het het heeft ontdekt. Het zou ons ook beperken als het gaat om het ontdekken van een andere beschaving.
We praten niet dat oorlogen, verovering of overexploitatie van hulpbronnen de redenen zijn waarom een ras met uitsterven wordt bedreigd, maar dat het een volledige genocide is, onmiddellijk maar niet met voorbedachten rade. Zodat het goed kan worden begrepen met een voorbeeld: elke keer dat een mens een gebouw bouwt, is het mogelijk dat het proces van het bestraten van de grond vernietig een hele mierenhoop en alle individuen die erin leefden. Het is duidelijk niet met opzet of uit boosaardigheid gedaan, maar vanwege de verschillen in perspectieven tussen mensen en mieren wisten we niet eens dat het er was.
We denken niet dat mieren een soort zijn waarmee we kunnen praten en gesprekken kunnen aangaan. Iets soortgelijks kan gebeuren met de rest van andere soorten of beschavingen in het universum.
Wat voor soort beschaving zijn wij?
Op dit punt denken we dat we, als we het voorbeeld van de mier hebben gegeven, mieren zijn voor andere rassen? Om ons profiel als ras uit te leggen, moeten we het antropische principe toepassen. Het is dat elke theorie over het bestaan van leven in het heelal het moet mensen in staat stellen als ras te bestaan. Dit komt door onze op koolstof gebaseerde samenstelling en het bestaan ervan in veel specifieke gebieden van het heelal.
Met dit antropische principe geven we de oplossing voor de Fermi-paradox. Het betekent dus dat de enige oplossing die het heeft, is dat we de mieren zijn van andere soorten of andere soorten beschavingen door het hele universum. Als de kansen op leven erg groot zijn en we het niet hebben gevonden, is de enige verklaring dat voor hen we zijn óf niet op te sporen, óf onbeduidend.
We vinden ook het tegenovergestelde. Wij zijn de eersten die aankomen en het grote filter passeren en daarom zullen we de laatsten zijn die vertrekken, en zijn we ook de vernietigers van andere beschavingen.
Waar is iedereen?
Sinds de Fermi-paradox heeft geen haalbare oplossing, we kunnen alleen wat speculatie aanbieden. Onze zon is veel jonger dan het heelal na zijn schepping in de Big Bang. Daarom kan worden geschat dat er planeten moeten zijn geweest met een locatie binnen de bewoonbare zone van hun corresponderende ster en waarvan de beschaving zich vóór de onze heeft ontwikkeld.
Als dit zo is, heeft hun technologie zich veel meer kunnen ontwikkelen dan de onze, maar hoewel dit het geval had kunnen zijn, ze kunnen de afstand die ons scheidt nog niet overwinnen. Bedenk dat als technologie zo ontwikkeld zou zijn dat we alle energie van de planeet zouden kunnen gebruiken, dan die van de zon volledig zouden gebruiken en zelfs nog meer om de energie van de Melkweg te gebruiken, we in het heelal zouden kunnen uitbreiden tot het punt van het ontdekken van nieuwe beschavingen of het vernietigen van vele anderen. Hetzelfde kan bij ons gebeuren.
Ik hoop dat deze informatie u heeft geholpen het probleem op te helderen.