IJsberen zijn het symbool van klimaatverandering geworden. Ze leven in het noordpoolgebied, een van de meest kwetsbare gebieden, en worden gedwongen steeds grotere afstanden af te leggen om een prooi te halen. Een dam die in de vroege dooi een ontsnappingsroute vindt waardoor hij in leven kan blijven.
Maar ook verandert de temperatuurstijging het gedrag van deze majestueuze dieren: als het voorheen erg moeilijk was om ze in grote groepen te zien, nu een bijeenkomst van 200 ijsberen heeft wetenschappers gewaarschuwd.
Met klimaatverandering en leven in een steeds warmere wereld ijsberenpopulaties brengen meer tijd op het land door en komen steeds dichter bij dorpen, iets dat zowel voor de mens als voor het voortbestaan van de soort gevaarlijk kan zijn.
Na de dooi rusten deze dieren tussen augustus en november op het eiland Wrangel, in de Chuckchi-zee (ten noordoosten van Siberië). In december hervatten ze de zeehondenjacht, maar aangezien jagen een activiteit is die steeds ingewikkelder wordt, zal elk dier dat dood wordt aangetroffen altijd beter zijn dan niets.
IJsbeerfeest Wrangel Island 2017 _ Julie Stephenson oppompen van julie stephenson on Vimeo.
Dat was zeker wat de 200 ijsberen die zich verzamelden om het karkas van een walvis te verslinden het was aangespoeld door de zee. De groep bestond uit verschillende gezinnen, waaronder twee moeders elk gevolgd door vier welpen. Bij het zien van deze scène waren wetenschappers die er getuige van waren, waaronder Alexandre Gruzdev, directeur van het Wrangel Island Nature Reserve, stomverbaasd.
Dit is iets dat, legde Gruzdev uit aan AFP, het is zeer zeldzaam om te zien. Hoewel toeristen er van kunnen genieten, is het nog een gevolg van klimaatverandering.