Droogte is een natuurlijk fenomeen dat bestaat uit een afname van regenval onder het gemiddelde (wat normaal zou zijn in een gebied) en als gevolg daarvan een afname van de beschikbare watervoorraden, zowel in reservoirs als in watervoerende lagen. Spanje gezichten, eindigend 2017, met de meest intense droogte van de afgelopen 20 jaar.
Wat kan Spanje doen om deze situatie te stoppen?
De ergste droogte
Door het gebrek aan regen neemt het peil van de reservoirs in de zuidoostelijke bekkens en, ook alarmerend, die in het noordwesten. Niveaus zijn ongeveer 30%, waarden die sinds 1990 niet meer zijn gezien.
Het water dat is afgedamd, dat van de laatste regens niet meegerekend, het is 20 punten onder het gemiddelde van de afgelopen 10 jaar. Het klimaat van Spanje was en zal altijd droog zijn, met droogtecycli van ongeveer 3-4 jaar. Deze droogte is echter de meest intense in meer dan 20 jaar.
Deze situatie van gebrek aan water wordt delicaat in bassins zoals de Miño-Sil, Segura, Júcar, Guadalquivir en vooral in de Duero, met bijna 30% minder dan 10 jaar geleden.
Gezien de geografische ligging van Spanje en het terrein komen droogtes vrij vaak voor. Daarom is 75% van het Spaanse grondgebied vatbaar voor woestijnvorming. In de periode 1991-1995 was er al een soortgelijke droogteperiode met zulke lage waarden.
Deze droogte was te wijten aan de lage regenval in 2014 en 2016, waarin het 6% onder het gemiddelde regende. Bovendien hebben de bronnen minder regen en verliezen de bevoorradingsnetwerken aan de bevolking bijna 25% water.
Aan al deze factoren moeten we de toename van het toerisme in bijna het hele Spaanse grondgebied toevoegen, ze zijn toegenomen landbouwgebieden voor irrigatie en, als gevolg van de stijging van de gemiddelde temperaturen, neemt ook de verdampingssnelheid van het water toe.
Te droog jaar
Dit hydrologische jaar dat eindigde in oktober van dit jaar was over het algemeen erg droog. De groenste gebieden van Spanje, zoals Galicië, het noorden van Castilla y León, een groot deel van Asturië en Cantabrië, hebben ook te maken gehad met een drastische vermindering van de regenval.
De droogste gebieden van het jaar zijn ongetwijfeld Extremadura, Andalusië en de Canarische Eilanden geweest. In deze gemeenschappen valt de regenval niet hoger was dan 75% van de normale waarde, waarmee het het achtste jaar is met de minste regenval sinds 1981.
Sinds het begin van dit nieuwe hydrologische jaar (2017-2018) is de situatie alleen maar erger geworden. Op de gemiddelde gegevens van 150 liter per vierkante meter die normaal worden verzameld van oktober tot november, zijn er slechts 63 verzameld, dat wil zeggen 58% minder dan normaal.
Nasleep van de droogte
In veel stuwmeren in Spanje zijn dorpen ontstaan die door het lage waterpeil onder water stonden. Deze steden ze zijn sinds de jaren zestig ondergedompeld, tijdens de aanleg van de meeste Spaanse reservoirs. Enkele van deze steden en monumenten zijn de oude kerk van Santa Eugenia de Cenera de Zalima in het Aguilar de Campoo stuwmeer (Palencia) en de oude stad Mansilla in La Rioja.
Een van de belangrijkste problemen die door droogte in de bevolking worden veroorzaakt, is het probleem van de aanvoer. Waterbesparingen zijn nodig om te kunnen waarborgen watervoorraden zo lang mogelijk. De overheid zorgt ervoor dat er maximaal wordt gewerkt aan het vermijden van waterbeperkingen. Als deze situatie echter aanhoudt, zullen sommige populaties problemen krijgen met de watervoorziening.
Zoals u kunt zien, is goed duurzaam gebruik van water een van de fundamentele pijlers van een land dat voortdurend kampt met droogte. 25% verliezen in het voedingsnetwerk het is allemaal een verspilling die we niet kunnen toestaan. Om deze situatie te vermijden, moet de bevolking worden opgeleid om het meeste uit dit kostbare en schaarse goed te halen.