De periodieke stijgingen en dalingen van het commando worden door getijden gedragen. Ze komen ongeveer elke 24 uur voor. Ze worden veroorzaakt door de zwaartekracht van de maan en de zon op de oceanen van de aarde. De zwaartekracht van de zon, hoewel groter dan die van de maan, heeft een kleiner effect op de getijden vanwege de afstand tot de aarde. De dichtere nabijheid van de maan tot de aarde heeft daarentegen een groter effect op de getijden. Daarom hebben de getijden en de maan een vrij belangrijke relatie.
In dit artikel gaan we je alles vertellen wat je moet weten over de getijden en de maan en hoe deze de zee beïnvloedt.
De getijden en de maan
Terwijl de aarde ronddraait, trekt de zwaartekracht water naar de kant die naar de maan is gericht, waardoor vloed ontstaat. Tegelijkertijd wordt ook water aan de andere kant van de aarde weggevaagd, waardoor opnieuw hoogwater ontstaat. Wanneer het water zich terugtrekt, ontstaat er eb.
Getijden zijn regelmatige schommelingen in het oceaanniveau, veroorzaakt door de zwaartekracht van de zon en de maan ten opzichte van de aarde. Dit feit veroorzaakt de migratie van enorme hoeveelheden water over het aardoppervlak, omdat ze worden beïnvloed door de hemellichamen in onze omgeving. De zwaartekracht van de maan is ongeveer 2-3 keer krachtiger dan die van de zon, omdat de maan zich veel dichter bij de aarde bevindt.
De vorming van getijden vindt plaats diep in de oceanen, waardoor de impact ervan zich naar buiten verspreidt en kustlijnen over de hele wereld beïnvloedt, wat resulteert in de eb en vloed van de zee. De oceanen bevatten enorme hoeveelheden water die bewegen als gevolg van de zwaartekracht.
De beweging van water naar de kust staat bekend als "stroom", terwijl water dat terugkeert naar de zee als gevolg van de zwaartekracht van de zon en vooral de maan "eb" wordt genoemd. Deze constante cyclus van waterbeweging creëert wat wij getijden noemen, het voortdurende komen en gaan van water aan de kusten. Deze cyclus zorgt elke dag voor twee keer hoogwater en twee keer laagwater, waardoor er twee waterstromen richting de kust en twee ebwateren richting de zee ontstaan. Uiteindelijk zijn eb en vloed van water de belangrijkste drijvende kracht achter getijden.
Newton, de getijden en de maan
De bijdragen van Isaac Newton aan de wetenschap worden algemeen erkend, waarbij zijn werk op het gebied van zwaartekracht en getijdenwetenschap van bijzonder belang is. Newtons baanbrekende theorieën over de zwaartekracht vormden niet alleen de basis van de moderne natuurkunde, maar hielpen ons ook de mechanica van het zonnestelsel en de bewegingen van de hemel te begrijpen. Zijn studies in de getijdenwetenschap, waarin de complexe interacties tussen de maan en de oceanen van de aarde werden onderzocht, leidden tot nieuwe inzichten in het gedrag van getijden en hun patronen. Newtons werk blijft tot op de dag van vandaag een fundamenteel onderdeel van de wetenschappelijke kennis.
De verklaring van de getijden ligt in de principes die zijn vastgelegd in de wetten van Newton. De wet van de zwaartekracht tussen de aarde, de zon en de maan is voornamelijk gebaseerd op de zwaartekracht. Newton stelde dat de aantrekkingskracht tussen twee objecten evenredig is met hun massa en omgekeerd evenredig met het kwadraat van de afstand ertussen.
Met andere woorden: de aantrekkingskracht tussen twee objecten is sterker wanneer hun massa groter is en wanneer ze dichterbij zijn. Het pad van de maan rond de aarde is elliptisch, net zoals onze baan rond de zon ook elliptisch is. Wat de maan betreft, ervaart de kant van de aarde die ernaar toe kijkt een sterkere zwaartekracht vanwege de nabijheid van de satelliet.
Hierdoor worden er grote hoeveelheden water naar toe gezogen, waardoor hoogwater ontstaat. Daarentegen ervaart de andere kant een zwakkere zwaartekracht als gevolg van de middelpuntvliedende kracht van de aarde ten opzichte van de maan, wat resulteert in een vloed met een lagere intensiteit.
Bij het gebruik van de formule van Newton is het belangrijk om te erkennen dat afstand een grotere rol speelt dan massa bij het berekenen van de zwaartekracht tussen twee lichamen. Als gevolg hiervan is de aantrekkingskracht die door de maan wordt uitgeoefend twee tot drie keer groter dan die van de zon, ondanks de grotere omvang van laatstgenoemde. Bijgevolg vertonen maangetijden een grotere mate van sterkte vergeleken met zonnegetijden.
Hoogwater en laagwater
Het fenomeen van eb en vloed is een natuurlijk fenomeen dat optreedt als gevolg van de aantrekkingskracht van de maan en de zon op de oceanen van de aarde. Bij vloed staat het waterpeil op het hoogste punt, bij eb op het laagste punt. Dit patroon Het is cyclisch en komt twee keer per dag voor, met ongeveer zes uur tussen vloed en eb. Het is een essentieel aspect van kustecosystemen en speelt een cruciale rol bij het reguleren van het mariene leven en kusterosie.
Het hoogste punt dat de zee bereikt, staat bekend als vloed. Dit gebeurt twee keer per dag, met een interval van 12 uur en 25 minuten tussen elke verschijning. Ook eb, oftewel het laagste punt dat de zee bereikt, komt twee keer per dag voor, met hetzelfde tijdsinterval als vloed. De duur van de halftijperiode, dat wil zeggen de tijdspanne tussen vloed en eb, Het is 6 uur, 12 minuten en 30 seconden. Als gevolg hiervan verandert het getij elke dag gedurende ongeveer 50 minuten.
Surfscholen zijn gebaseerd op een referentiepunt dat ongeveer 45-50 minuten duurt om uw tijden voor de surfcursussen van de volgende dag in te stellen. Deze methode wordt gebruikt omdat elk strand een ideaal getijdenpunt heeft om te surfen. Duikers moeten zich ervan bewust zijn wanneer het vloed is en wanneer de “eb” van het water begint, aangezien de kracht van de oceaan hen naar dieper water kan trekken. Daarom wordt aanbevolen om tijdens laag water te duiken. Op dezelfde manier is eb voor veel vissers de geschikte tijd om te gaan vissen, vooral tijdens springtijperioden.
Ik hoop dat je met deze informatie meer kunt leren over de getijden en de maan.