River Plate

El Zilveren rivier, is een afnemende Atlantische invasie van de oostkust van Zuid-Amerika, tussen Uruguay in het noorden en Argentinië in het zuiden. Het wordt algemeen beschouwd als de monding van de rivieren Paraná en Uruguay, hoewel sommige geografen het als de marginale zee van een golf of de Atlantische Oceaan beschouwen en anderen het als een rivier beschouwen. Het is zowel economisch als qua flora en fauna van groot belang.

Om deze reden gaan we dit artikel wijden om u alles te vertellen wat u moet weten over de Río de la Plata en zijn kenmerken.

hoofdkenmerken

De Río de la Plata is als een estuarium waar zoet water en zout water zich vermengen. Het zoete water komt uit een van de langste rivieren ter wereld, de Paraná en zijn belangrijkste zijrivier, de Paraguay, evenals de Uruguay en andere kleinere stromen.

De Río de la Plata ontvangt water uit de stroomgebieden van de rivieren Paraguay en Paraná, die een groot deel van centraal en zuidelijk Zuid-Amerika beslaan; het afwateringsgebied beslaat in totaal ongeveer 1,2 miljoen vierkante mijl (3,2 miljoen vierkante kilometer), ongeveer het grootste deel van het landoppervlak van het continent.

De Paraná-delta en de monding van de rivier de Uruguay liggen stroomopwaarts van de Río de la Plata. De breedte van het estuarium neemt geleidelijk toe vanaf de bovenloop naar de zee. La Plata is meer dan een rivier, het is de grootste rivier ter wereld met een totale oppervlakte van zo’n 13.500 vierkante kilometer.

De ondergedompelde scholen van de Barra del Indio fungeren als een barrière die de Río de la Plata verdeelt in een binnenste zoetwaterrivierzone en een buitenste brakke estuariumzone. De bank ligt ongeveer halverwege Montevideo en Ponta Piedras. Het is het zoete water van het binnenland dat door veel mensen een rivier wordt genoemd.

De bovenloop bevat verschillende eilanden, waaronder de eilanden Oyavid en Solís in de Argentijnse wateren, en Juncal, Elmaton, Martín García en Timo Domínguez in de Uruguayaanse wateren. De Plata-eilanden hebben de neiging om in de loop van de tijd te groeien als gevolg van de afzetting van sedimenten veroorzaakt door de hoge stroombelastingen die door de zijrivieren van de rivier worden gebracht.

Hydrologie van de rivierplaat

De snelheid van de Paraná-stroom verandert vaak in de lange loop van de. Voor de Alto Paraná, wanneer de rivierbedding breder wordt (vooral wanneer zich een echt meer vormt, zoals in de Itaipu-dam), neemt de snelheid af, en waar de rivierbedding smaller wordt (zoals in de Itaipu-canyons stroomafwaarts) zal veel sneller zijn.

Verderop vertraagde hij op weg naar Posadas, maar snelde toen door een reeks stroomversnellingen en ren. Het vertraagde de Corrientes opnieuw en stabiliseerde de stroom op een gemiddelde van 2,5 mijl per uur op weg naar de Río de la Plata.

Het hele stroomgebied van de rivier de Paraguay beslaat meer dan 380 vierkante mijl en stijgt zelden boven 000 voet boven zeeniveau. Als gevolg hiervan varieert de helling van de rivier zeer weinig over lange afstanden, ongeveer 1,2 tot 1,6 centimeter per kilometer.

Verschillende stromen in het stroomgebied hebben lage dijken, of natuurlijke dijken, die ontstaan ​​wanneer langzaam stromende delen van de rivier worden afgezet tijdens perioden van overstromingen. Toen de rivier zich terugtrok, bleven haar oevers boven het waterpeil van de aangrenzende vlakte. Tijdens een overstroming ligt een continue grondwaterspiegel, vaak tot 15 mijl breed, onder de uiterwaarden, een oppervlakte van ongeveer 38,600 vierkante mijl onder water zetten.

De Paraguay-rivier heeft variabele stromen tussen de bron en de samenvloeiing met de Paraná-rivier. Boven Corumbá in Brazilië heeft het een typische tropische zone met het hoogste punt in februari en het laagste in juli-augustus. Beneden Corumbá vindt het hoogste punt plaats in juli en het laagste punt in december-januari.

Vervuiling van de rivierplaat

Vervuiling door stedelijke en agrarische gebieden heeft ertoe geleid dat sommigen de Río de la Plata en zijn kleine zijrivieren bestempelen als de "ergste milieuvervuiling" in Argentinië. Het is gebruikelijk dat afval en rioolwater in de rivier drijven. Hoewel het Hooggerechtshof van Argentinië in 2008 om een ​​officieel plan verzocht om de rivierbedding te zuiveren, werd er weinig actie ondernomen.

Zo waren er in 2008 141 stortplaatsen in de open lucht met industrieel, chemisch en huishoudelijk afval langs de zijrivier Matanza van ten westen van Buenos Aires tot aan de Río de la Plata.

Volgens het saneringsplan zou de stortplaats in 2010 moeten sluiten, maar er werden nog eens 207 stortplaatsen gemeld, waardoor het totaal op 348 komt. Naast afval en chemische ladingen uit de steden, verhoogde de verhoogde bemesting van landbouwgrond langs de rivier ook de microcystines en matige eutrofiëring.

flora en fauna

Het plantenleven in de uitgestrekte regio Río de la Plata is zeer divers. In het oosten, in het bovenste deel van het Paraná-bekken en op grotere hoogte, zijn er bossen met waardevolle groenblijvende bomen zoals de paraná-den voor de kurkeik.

De westelijke regio is voornamelijk grasland voor het grazen van runderen. In de overstroomde gebieden zijn er prachtige waterhyacinten, Amazone-waterlelies, trompetbomen en guama's die gedijen in de wetlands.

Palmbomen zoals muriti en carandá groeien langs de rivieren en beken, evenals verschillende quebracho-bomen waarvan wordt aangenomen dat ze de bron van tannines zijn. In de regio Gran Chaco in het westen van Paraguay, waar het land voornamelijk voor vee wordt gebruikt, zijn er stukken boomstruiken en kruidachtige savannes, evenals droogtetolerante doornstruiken.

De rivierplaat in Argentinië Het is de thuisbasis van de zeldzame La Plata-dolfijn en verschillende soorten zeeschildpadden:

• Caretta Caretta.
• Chelonia mydas.
• Dermochelys coriacea.

Het is rijk aan dieren, waaronder enkele unieke soorten. Zilverdolfijnen zijn te vinden in het hele estuarium en langs de Atlantische kust, net als walvissen.

Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de Río de la Plata en zijn kenmerken.