Een van de bekendste zeeën ter wereld en die Amerika en Rusland scheidt, is de Bering zee. Het is vernoemd naar Vitus Jonassen Bering. Het gaat over een Deense ontdekkingsreiziger die in de XNUMXe eeuw expedities naar het Beringia-gebied leidde. Het is een zee die zich in de noordelijke Stille Oceaan bij Alaska en Rusland bevindt. Het heeft een aantal bijzondere kenmerken en een biodiversiteit die best interessant is om te weten.
Daarom gaan we dit artikel wijden om u alle kenmerken, formatie en biodiversiteit van de Beringzee te vertellen.
hoofdkenmerken
De Beringzee is verantwoordelijk voor het scheiden van de rest van de Stille Oceaan dankzij de aanwezigheid van de Aleoeten en het schiereiland Alaska. Een van de bekendste delen van dit hele gebied is de Beringstraat. Het heeft een breedte van 85 kilometer en maakt verbinding met de Tsjoektsjzee en de Noordelijke IJszee. Al dit gebied dat tussen het ene en het andere met elkaar is verbonden, is de Beringstraat.
Als we de hele zee vanaf een kaart analyseren, zien we dat deze meer dan twee miljoen vierkante kilometer beslaat. De vorm van deze zee is best merkwaardig. En het is dat het een driehoekige vorm heeft en de Beringstraat, Bristol Bay, de Golf van Anadyr en Norton Sound bevat. Daarnaast bevat deze zee nog andere eilanden, waaronder de volgende: Diomedes, San Mateo Island, Karáguinski Island en Sledge Island, en ongeveer 16 onderwater canyons.
In deze zee is er een circulatie van waterstromingen die het wordt beïnvloed door de stroom van Alaska. De stroom die water in dit bassin brengt, komt uit deze stroom. Gezien de morfologische kenmerken van deze zee is het bekend dat het oppervlak koeler is terwijl de diepere wateren warm zijn. De warmere wateren worden ingevoerd vanuit de Stille Oceaan. Dit water beweegt door talrijke zeestraten van de eilanden naar het zuiden.
Een ander kenmerk waar deze zee bekend om staat, is dat vanwege zijn geografische ligging en verschillende factoren het noordelijke deel meestal bevriest in de winter. Over het algemeen is het een vrij koude zee. Je kunt zien dat het grootste deel van de winter bevroren is en in de zomer kun je watertemperaturen van minder dan nul graden registreren. Ondanks wat men zou denken, is het zoutgehalte van deze zee erg laag. In sommige diepere gebieden zijn iets hogere zoutconcentraties te vinden. Omdat de diepte echter zo variabel is, kan worden gezegd dat de helft van de zee minder dan 200 meter diep is. In sommige delen, iets minder dan 152 meter en in andere bereikt het een diepte van 3.600 meter.
Het diepste punt van de Beringzee bevindt zich in het Bowers Basin ongeveer 4.067 meter diep.
Vorming van de Beringzee
Er moet rekening mee worden gehouden dat voor de vorming van de Beringzee de ouderdom van de Stille Oceaan moet worden geschat, aangezien deze er sterk door wordt beïnvloed. De geschatte leeftijd is ongeveer 750 miljoen jaar. Toen Rodinia, meer dan 1.000 miljard jaar geleden bekend als een supercontinent, zich begon te vormen, maakte dit hele gebied een proces van afscheiding door. Terwijl de landen zich scheidden, splitste de Stille Oceaan zich en maakte plaats voor de Beringzee.
Deze zee houdt de rest van de oceaan tegen tijdens Eoceen tijdperk. Het belangrijkste deel dat verantwoordelijk is voor het scheiden van de rest van de oceaan is de vorming van de boog van de Aleoeten. De Beringzee werd gevormd met een breed continentaal plat dat wordt begrensd door de keten van de Aleoeten en de Beringstraat. Dit platform is ontstaan als gevolg van de botsing van de platforms aan het begin van het Krijt ertussen Oost-Siberië en het North Slope Block. Het North Slope Block is een gebied in het noorden van Alaska.
Biodiversiteit van de Beringzee
Zoals we eerder hebben vermeld, is het een zee met veel soorten dieren en planten. Wordt lange tijd beschouwd als een marien ecosysteem van groot belang. Alle arctische gebieden tussen Rusland, Alaska en Canada profiteren van de aanwezigheid van deze biodiversiteit. En dit komt omdat je in zijn wateren een veelvoud aan zeezoogdieren, vissen, weekdieren, kreeftachtigen en andere dieren van microscopisch kleine grootte kunt vinden.
Er zijn meer dan 160 soorten zweefalgen die hun ecosysteem in de Beringzee hebben. We vinden bijvoorbeeld de gigantische bruine algen die in sommige watergebieden weelderige bossen kunnen vormen. Een van de meest voorkomende diersoorten in de Beringzee zijn de volgende:
- Walrus
- Vinvis
- Boreale walvis
- North Pacific Right Whale
- Stellers zeeleeuw
- Mariene voeding
- Voor ieder
- zalm
- haring
- Pacifische kabeljauw
- Reuze rode krab
- egels
- Zeesterren
En de lijst gaat maar door. Er zijn in totaal ongeveer 420 vissoorten die hebben bijgedragen aan de verspreiding van de visserij en daarmee de handel. Er zijn echter enkele gevolgen en bedreigingen die de Beringzee treffen.
bedreigingen
Houd er rekening mee dat menselijke impact problemen veroorzaakt in de Beringzee. En het is dat het een gebied is dat erg kwetsbaar is voor de negatieve effecten van de opwarming van de aarde. Een gebied zijn in de buurt van de Noordelijke IJszee het wordt beïnvloed door stijgende waterstanden als gevolg van het smelten van de poolijskappen. Bovendien moet er rekening mee worden gehouden dat de zee, die een zeer productieve visserij is, onder uitbuiting lijdt en dat er bij veel soorten problemen zijn veroorzaakt. Zo verkeert het meest westelijke gebied in een staat van overbevissing en illegale visserij.
Delen van de Beringzee zijn vervuild met grote hoeveelheden microscopisch klein organisch afval en giftige stoffen. Het probleem met deze stoffen is dat ze moeilijker te elimineren zijn. In het lichaam van veel zeedieren zijn gevonden polychloorbifenylen die persistente organische verontreinigende stoffen zijn, sporen van kwik, lood, selenium en cadmium. We zien ook enkele effecten van maritiem verkeer die het zeeleven verstoren en een groot risico op olielozingen.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de Beringzee.