Të shtunën e kaluar Nepali u trondit nga një tërmet me madhësi 7'9 të shkallës Rihter, duke lënë pas më shumë se katër mijë të vdekur në vend dhe viktima të shumta në zonat përreth si India ose Bangladeshi. Kishin kaluar 81 vjet që diçka e tillë nuk ishte provuar, konkretisht që nga viti 1934 kur një tërmet vrau 17 mijë njerëz që ishin në Katmandu, kryeqyteti i Nepalit.
Por tërmeti në Nepal, sipas gjeologëve, është pjesë e një »efekti domino» që formon kontinentin.
Planeti është i ndarë në pllaka tektonike, në skajet e së cilës janë të ashtuquajturat gabimet. Më i njohuri është Faji i San Andrés, i vendosur në perëndim të Amerikës së Veriut, dhe i cili gjithnjë e më shumë po ndan atë zonë të Amerikës së Veriut. Falë lëvizjeve të tyre, pamja e përgjithshme e shtëpisë sonë po ndryshon, shumë ngadalë, duke ndarë kontinentet ose duke krijuar male. Por këto goditje mund të jenë të rrezikshme për qeniet e gjalla, pasi ato shkaktojnë tërmete ose tsunami, në varësi të vendit ku ndodhen prishjet e përmendura.
Shtatë shekuj më parë, në pllakën indiano-amerikane, u ngritën dy dridhje të mëdha. Tërmeti në Nepal këtë fundjavë do të ishte ai rezultat i stresit të akumuluar në faj që nga atëherë. Laurent Bolinger i Komisionit Francez të Energjisë Alternative dhe Energjisë Atomike dhe ekipi i tij parashikuan disa javë më parë që një tërmet shumë i fuqishëm do të ndodhte aty ku ndodhi.
Grupi i shkencëtarëve ishte në gjendje të zbulonte ekzistencën e dridhjeve të mëparshme duke gërmuar llogore përgjatë thyerjes që kalon përmes Nepalit nga perëndimi në lindje. Deri tani, kanë gjetur gjurmë të lëkundjeve sizmike nga viti 1255, 1344 dhe më vonë nga 1934. Për shkak të gjasave të një modeli, shkencëtarët u shqetësuan.
Aq shumë sa që sipas Bollinger mund të ndodhin tërmete të rejapasi ajo që ndodhi vetëm disa ditë më parë nuk ishte aq e fuqishme sa të thyente tokën. Kështu, tensioni mund të ndërtohet përsëri nën sipërfaqe.