Wulkany są w stanie uwolnić duże ilości energii i zniszcz wszystko wokół siebie. Są przyczyną powstawania wysp i gleb. Jego aktywność nie zawsze jest stała, ale aktywny wulkan może naprawdę stanowić problem i zagrożenie dla środowiska.
Chcesz wiedzieć wszystko o wulkanach?
Rodzaje erupcji
Rodzaje erupcji mogą zależeć od kształtu i wielkości wulkanu, a także od względny stosunek gazów, cieczy (lawy) i ciał stałych to odpadło. Oto rodzaje istniejących erupcji i ich cechy:
Erupcje na Hawajach
Są to cechy magm płynnych o podstawowym składzie (głównie bazaltowe), typowe dla niektórych wysp oceanicznych np to archipelag hawajski, Skąd się wzięło twoje imię.
Są to erupcje, które emitują bardzo płynne law i ubogie w gazy, dlatego nie są bardzo wybuchowe. Budynek wulkaniczny ma zwykle łagodne zbocza i ma kształt tarczy. Tempo wzrostu magmy jest szybkie, a spływy pojawiają się sporadycznie.
Niebezpieczeństwo związane z tego typu wysypką polega na tym, że myją się są w stanie pokonywać odległości kilku kilometrów generują pożary i niszczą infrastrukturę, z którą się spotykają.
Erupcje Strombolian
Magma, która jest zwykle bazaltowa i płynna, zwykle unosi się powoli i miesza się z dużymi pęcherzykami gazu, które wznoszą się do 10 metrów wysokości. Są w stanie generować okresowe eksplozje.
Zwykle nie generują kolumn konwekcyjnych, a piroklasty, które opisują trajektorie balistyczne, są rozmieszczone w środowisku kilku kilometrów wokół przewodu. Zwykle nie są zbyt gwałtowne, więc ich niebezpieczeństwo jest niewielkie i są w stanie wytwarzać stożki lawy. Te erupcje występują w wulkanach na wyspie Liparyjskiej (Włochy) i Vestmannaeyjar (Islandia).
Erupcje wulkanów
Są to średnio wybuchowe erupcje spowodowane odblokowaniem kanałów wulkanicznych zatkanych przez lawę. Wybuchy następują w odstępach od kilku minut do godzin. Występują powszechnie w wulkanach, które emitują magmy o pośrednim składzie.
Kolumny nie przekraczają 10 km wysokości. Na ogół są to erupcje o niskim ryzyku.
Erupcje Pliniusza
Są to erupcje bogate w gazy, które rozpuszczone w magmie powodują jej rozpad na piroklasty (pumeks i popiół). Ta mieszanina produktów wydostaje się przez usta z dużą prędkością wznoszenia.
Te erupcje są stabilnie emitowane, zarówno pod względem objętości, jak i prędkości. Należą do nich krzemionkowe magmy o dużej lepkości. Na przykład erupcja Wezuwiusza, która miała miejsce w 79 rpne. DO.
Stanowią one duże zagrożenie, ponieważ kolumny erupcyjne mają kształt grzybów i osiągają dużą wysokość (sięgają nawet stratosfery) i powodują znaczne deszcze popiołu, które mają wpływ na bardzo duży promień działania (kilka tysięcy kilometrów kwadratowych).
Erupcje Surtseyan
Są to wybuchowe erupcje, w których magma oddziałuje z dużymi ilościami wody morskiej. Te erupcje prowadzą do powstania nowych wysp, takich jak erupcja wulkanu Surtsey w południowej Islandii, qktóra dała początek nowej wyspie w 1963 roku.
Aktywność tych erupcji charakteryzuje się bezpośrednimi eksplozjami, w których wytwarzane są duże, białe chmury pary zmieszane z czarnymi chmurami bazaltowych piroklastów.
Erupcje hydrowulkaniczne
Oprócz nazwanych już erupcji wulkanicznych i plinińskich, w których interwencja wody wydaje się być udowodniona, istnieją inne o charakterze wyłącznie freatycznym (to znaczy, że mają niewielki udział materiału magmowego), które są indukowane przez wzrost magmy.
To wybuchy pary wytwarzany w skale powyżej magmowego źródła ciepła, powodując niszczące skutki deflagracji i spływu szlamu.
Jak działa wulkan?
Rozmawialiśmy o rodzajach erupcji, które istnieją, ale nie wiemy, jak właściwie działa wulkan. Aby to zrozumieć w prostszy sposób, wyjaśnimy to na prostym przykładzie.
W szybkowarze, który gotuje wodę, para paruje ściany wewnętrzne, zwiększając objętość. Wraz ze wzrostem temperatury wewnątrz garnka objętość pary zajmuje więcej miejsca i zwiększa ciśnienie, aż nadejdzie moment, w którym zostanie uwolniony przez zawór i para wydostanie się z garnka powodując głośny syk.
Podobnie dzieje się w przypadku wulkanów. Ciepło rośnie wewnątrz, aż materiały znajdujące się wewnątrz zostaną wyrzucone wraz z parą wodną na zewnątrz. Im cieplejsze jest wnętrze, tym gwałtowniejsza będzie erupcja.
Wulkany przechodzą przez trzy fazy:
- Faza wybuchu. Gorąca masa materiałów piroklastycznych wypiera się na zewnątrz. Ponieważ w ziemi znajdują się pęknięcia, gwałtownie je łamie i mogą wystąpić wybuchy gazów i różnych materiałów. Nazywa się je bardziej zestalonymi blokami magmy, popiołu lub fragmentami. W wielu przypadkach erupcjom wulkanów towarzyszy aktywność sejsmiczna.
- Faza wybuchu. Stopione skały wynurzają się ze szczytu wulkanu. Lawa ma zwykle temperaturę od 1000 do 1100 stopni. Następnie stopniowo ochładza się i twardnieje, aż nabierze charakterystycznego wyglądu skał.
- Faza emanacji. Po wyczerpaniu wszystkich stałych materiałów para i gaz wychodzą.
Części wulkanu
Wulkany składają się z trzech głównych części:
- Komora magmowa. Znajduje się głęboko pod skorupą ziemską i tam gromadzi się lawa.
- Kominek. Jest to kanał, przez który wydalana jest lawa i gazy.
- Krater. Jest to otwór w górnej części komina w kształcie lejka.
Aktywność wulkanów jest bardzo trudna do przewidzenia, ponieważ są one zróżnicowane i zależą od wielu złożonych czynników do zmierzenia. Zwykle zmieniają okresy, w których są bardziej nieaktywni, a innym razem pozostają z umiarkowaną aktywnością. Najgorsze są te, które stoją bezczynnie przez wieki, a następnie wybuchają katastrofalnymi erupcjami.
W całej historii możemy zobaczyć, jak kilka miast zostało całkowicie zniszczonych przez wulkan Pompeje i Herkulanum w starożytnym Rzymie.
Dzięki tym informacjom będziesz mógł dowiedzieć się więcej o wulkanach i ich charakterystyce.