Jednym z wulkanów znanych z rodzaju stratowulkanów, najbardziej znanych w Indonezji z powodu dużej aktywności wulkanicznej, jest Bęben. Do tej pory był to jeden z wulkanów o największej aktywności na świecie. Dlatego uważany jest za jeden z najbardziej wyjątkowych istniejących wulkanów. Aby dowiedzieć się więcej o tym wulkanie, przyjrzymy się jego głównym cechom, powstawaniu i pochodzeniu, jego erupcjom oraz skutkom zmian klimatycznych.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o wulkanie Tambora, to jest Twój post.
Główne cechy
Wulkan ten należy do grupy stratowulkanów. Oznacza to, że składa się z imponującej struktury, na którą składa się duża ilość bardzo silnych minerałów, których erupcje są klasyfikowane jako wybuchowe. Erupcje te występują okresowo, więc można je uznać za wulkan, który jest zawsze aktywny. Jedną z informacji, która będzie miała duży wpływ na określenie Twojej konstytucji, jest Twój wzrost. Chociaż ta wysokość wynosi zaledwie 2.850 metrów nad poziomem morza, jest to coś zbyt wysokiego, aby być stratowulkanem.
Musimy wiedzieć, że kaldera wulkaniczna jest depresją typu wulkanicznego, która występuje z różnych powodów. Głównym i najczęstszym powodem jest to, że komora magmowa tonie lub przesuwa się, gdy wulkan jest wyżej niż może unieść podstawa. To sprawia, że ta klasa wulkanów ma dużą dziurę i jeśli spojrzysz z góry, możesz zobaczyć rodzaj próżni.
Historia się wydłużyła, wiadomo, że wulkan Tambora osiągnął wysokość 4300 metrów nad poziomem morza. To sprawia, że w XVIII wieku uważany był za jeden z najwyższych szczytów w całej Indonezji. Jednak wszystko to się zmieniło, gdy jego komora magmy została wypełniona. Aby to wyjaśnić, musimy odwołać się do powstania wulkanu.
Powstanie wulkanu Tambora
Ten wulkan zasłynął z kolosalnej erupcji, ponieważ znajduje się w strefie subdukcji. Strefa subdukcji to taka, w której jedna płyta tonie pod drugą. Wiemy, że wulkan znajduje się w przybliżeniu około 340 kilometrów od rowu Java i około 190 kilometrów powyżej strefy subdukcji płyt tektonicznych położone poniżej wysp Sumbawa.
Ruch płyt był tym, który spowodował powstanie wielkiego ciśnienia w magmie wewnątrz ziemi. Mając tak wielką presję, magma szukała wyjścia. W ten sposób powstaje wiele wulkanów. Szacuje się, że Starożytność wulkanu Tambora sięga około 57.000 XNUMX lat temu i to zaczęło się tworzyć z twardniejących osadów wody. Ten typ formacji występuje głównie w wulkanach typu stratowulkanów, zwanych również wulkanami złożonymi.
Około 43.000 4.000 lat temu powstała wielka kaldera, która osiągnęła wysokość ponad XNUMX metrów. Wszystko to wydarzyło się w trakcie późnego plejstocenu i był wypełniony przepływem wody. Później, już we wczesnym holocenie, miało miejsce kilka wybuchów, które modyfikowały morfologię wulkanu. Najważniejsza znana erupcja tego wulkanu miała miejsce w 1815 roku. Przeprowadzane jest datowanie radiowęglowe, które pozwoliło wejść w zakres najważniejszych erupcji w całym kontekście historycznym.
Erupcje wulkanu Tambora
Istnieje zapis 7 erupcji wulkanu, z których najważniejsza miała miejsce w 1815 r. Historia erupcji wulkanu Tambora sięga co najmniej 50.000 XNUMX lat wstecz. Potwierdzono 7 erupcji, z których najstarsza miała miejsce w 3.900 rpne. Mniej więcej wiadomo, że między jedną erupcją a drugą istnieje przybliżona różnica wynosząca 5.000 lat. W każdej erupcji występują różnice między występującymi warstwami lawy i ich intensywnością.
Inne bardziej znane i potwierdzone erupcje wydarzyły się w roku 3000 pne, w roku 1812, w 1819 r., choć najpoważniejszy wystąpił w 1815 r. Po długim okresie bezczynności wulkanu mieszkańcy terenów otaczających wulkan Tambora byli zaskoczeni kolejnymi trzęsieniami ziemi. Byli również zaskoczeni, widząc wydech pary i popiołu z komina tego stratowulkanu. Chociaż wybuchła, obywatele ci nie byli zbyt zaniepokojeni, ponieważ nie była to zbyt niebezpieczna erupcja.
Najgorsze stało się już 5 kwietnia 1815 roku. Tego dnia wulkan wybuchł z wielką gwałtownością i wypuścił piroklastyczne strumienie. Uważa się, że jest to rodzaj erupcji wybuchowej i słychać było z odległości 1.400 kilometrów. Już następnego dnia popiół wulkaniczny spadł na wschodnią Jawę, a także wywołał głośne dźwięki w wyniku wybuchowej aktywności. Pięć dni później miała miejsce jedna z najgorszych erupcji w historii. Jest to jedna z najbardziej gwałtownych erupcji w całej historii, wypluwająca do 150 kilometrów sześciennych skał i popiołów na odległość 1.300 kilometrów na północny zachód.
Taka była erupcja i jej uszkodzenie około 60.000 XNUMX ludzi straciło życie. Ta erupcja jest znana jako jedna z najgorszych, ponieważ była bardziej intensywna niż wulkan Krakatoa, który miał miejsce w 1883 roku. W tego typu erupcji wyrzucony materiał był około 100 razy większy niż w przypadku tej erupcji. Jednak wiele osób straciło życie, a rzeki lawy całkowicie pochłonęły najbliższe bieguny i wszystkie pola uprawne. Wydarzenie spowodowało powstanie bardzo dużej kaldery, która trwa do dziś i spowodowało, że wulkan stracił dużo wysokości.
Jak widać, ten wulkan jest jednym z najważniejszych na świecie, biorąc pod uwagę agresywność erupcji, która miała miejsce w 1815 r. Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom można dowiedzieć się więcej o wulkanie Tambora i jego niebezpiecznych gwałtownych erupcjach.