Kiedy byliśmy mali, uczono nas w szkole, że istnieją dwa główne rodzaje drzew. Z jednej strony mamy te drzewa, które zachowują swoje liście nawet w okresie zimowym, az drugiej strony te drzewa, które je tracą. Te pierwsze nazywane są wiecznie zielonymi, a drugie to drzewa liściaste. Drzewa, które zachowują zieleń swoich liści niezależnie od sezonowych zmian w okresach odpoczynku wegetatywnego i tworzą dużą masę, nazywane są wiecznie zielony las. Zimozielony oznacza trwały lub wiecznie zielony liść lub drzewo. Niektóre warianty tej nazwy są wiecznie zielone lub półtrwałe.
W tym artykule przedstawimy wszystkie cechy charakterystyczne, charakter i ekologię wiecznie zielonego lasu.
Główne cechy
Są regiony, w których panuje silny chłód, w którym drzewa tracą liście. Jednak rośliny zimozielone nie zrzucają liści ani nie są podatne na zmiany klimatyczne. Drzewa te zrzucają niewielką część swoich liści, aby stopniowo je odnawiać. Robią to co dwa lub rok, ale prawie zawsze mają szklankę przykrytą i błyszczącą liśćmi. Liście zachowują intensywny zielony kolor przez cały cykl.
Wiecznie zielony las liściasty to podkategoria, która obejmuje to wszystko wiecznie zielone drzewa o szerokich liściach. Zwykle występują na terenach równikowych i na obszarach tropikalnych, których główną cechą charakterystyczną są bardzo częste opady deszczu. Oznacza to, że istnieją okazy, takie jak magnolia lub figowiec, które można znaleźć na obszarach o cieplejszym środowisku. Ogromne rozmiary liści przyczyniają się do zróżnicowania wysokości roślin.
Drzewa te mają szerokie korony, które są w stanie pochłaniać promienie słoneczne, uniemożliwiając im dotarcie do niższej roślinności. Innymi słowy, na roślinność podszytową większy wpływ ma gęstość liści tych drzew. Oznacza to, że krzewów zdolnych do przetrwania w cieniu generowanym przez te drzewa jest niewiele. A jeśli nie otrzymają światła słonecznego, nie mogą prawidłowo przeprowadzić fotosyntezy.
Istnieją gatunki, takie jak epifity, które wiszą na kłodach lub gałęziach i winoroślach, które są bardzo powszechne w wiecznie zielonych drzewach. Gatunki te są umieszczone w taki sposób, że mogą uzyskać promienie słoneczne. W wiecznie zielonych lasach liściastych rzadziej można zobaczyć niektóre drzewa w klimacie umiarkowanym, ale są pewne wyjątki, takie jak pomarańcza, wierzba, laur, chleb świętojański, oliwka i eukaliptus.
Tam, gdzie dominują niskie temperatury, królują brzozy. Te brzozy należą do rzędu Fagales i Tworzą je również inne drzewa, takie jak dąb, buk i olcha.
Zimozielony las z łuskami i igłami
Istnieje inny typ wiecznie zielonego lasu z drzewami, w których dominują liście o pojedynczym kształcie, który naśladuje łuski lub igły. Te arkusze mają sztywną teksturę w dotyku i są pokryte żywicą. Głównymi gatunkami tych lasów są cyprys, sosna, cedr, cis i sekwoja. Drzewa te należą również do grupy drzew iglastych, które są drzewami o wyglądzie rogowym.
Istnieje kilka gatunków, takich jak sosna lub modrzew, które występują obficie w regionach, które obejmują Syberię, Alaskę i Skandynawię. Gatunki te są zdolne do tworzenia dużych obszarów leśnych o powierzchni tysięcy i tysięcy hektarów. Liście te są obecne we wszystkich szczytach i najwyższych częściach kontynentów, takich jak Azja, Ameryka i Europa.
Naukowcy doszli do wniosku, że wiecznie zielony las jest formą adaptacji do różnych warunków środowiskowych. I to jest tak, że normalnie flora stara się zmieścić w miejscu, w którym musi rosnąć. Oznacza to, że istnieją okazy, które mają liście liściaste i inne liście zimozielone. Okres użytkowania każdego liścia będzie zależał od specyfiki klimatu i gleby, na której znajduje się drzewo. Każdy rodzaj drzewa ma inne potrzeby adaptacyjne.
Niektóre bezwarunkowe cechy charakterystyczne dla adaptacji gatunków to rozmiar, skład i kształt. Cechy te oznaczają, że niektóre gatunki, takie jak dąb ostry, mogą zapobiegać odwodnieniu w okresie letnim, gdy opady są niższe, a temperatury wyższe. Ponadto te cechy pomagają im zachować liście, spadają temperatury z powodu nadejścia zimy.
Zimozielony las i adaptacja
Większość wiecznie zielonych lasów, które znajdujemy, znajduje się w wilgotnych strefach i kwiatowych strefach Morza Śródziemnego. Należy pamiętać, że rośliny przechodzą proces adaptacji, aby przetrwać regularny brak deszczu. W wiecznie zielonym lesie spotykamy rośliny o głębokich korzeniach i dużej rozciągłości, które pozwalają na poszukiwanie zasobów wodnych w bardziej rozbudowany sposób. Dalej, liście mają wytrzymałą i mocną teksturę na różne niekorzystne warunki i brak opadów.
Okazy, które są najbardziej istotne w wiecznie zielonym lesie to dąb korkowy i dąb ostry. Drzewa te są na średniej wysokości, ale mają zakrzywione, grube i prążkowane pnie. Wierzchołki tych drzew są kuliste i zapewniają doskonałe schronienie przed słońcem.
Dąb korkowy ma ciemnozielony kolor i wyrastają z niego niektóre nie jadalne żołędzie. Jego liście mierzą od 4 do 7 centymetrów i mogą mieć długowieczność od 150 do 250 lat. Z drugiej strony dąb ostry ma spójny pień o dobrej odporności. Posiada różne cechy, które sprawiają, że idealnie nadaje się do produkcji mebli. Jego drewno jest dość poszukiwane.
Inną odmianą wiecznie zielonego drzewa jest sosna. Uważany jest za jeden z ocalałych gatunków. Ma dużą zdolność do tworzenia żyznych gleb, ponieważ ma dość wysoki wskaźnik opadania liści. Odporność na wilgoć, suszę, zimno i ciepło sprawia, że jest ulubionym materiałem dekoracyjnym parków i terenów otwartych. Jest również idealna do ponownego zalesiania, ponieważ wytwarza dużą ilość żyznej gleby.
Wreszcie wśród grupy wiecznie zielonych wyróżnia się również akacja mimozy. Jest w stanie osiągnąć 10 metrów wysokości, a jego zdolność przetrwania jest wzmocniona, jeśli zostanie odpowiednio przycięte.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom dowiesz się więcej o wiecznie zielonym lesie.