System betic

Dzisiaj będziemy rozmawiać System betic. Geograficznie ta grupa gór rozciąga się od Zatoki Kadyksu do Wspólnoty Walenckiej i południowego wybrzeża Balearów. Od północy graniczą z Basenem Guadalquivir i południową granicą masywu iberyjskiego i Systemu Iberyjskiego, natomiast Morze Alboran znajduje się na południowej granicy. Jednak, podobnie jak Pireneje, w sensie geologicznym rozciąga się poza granice geograficzne, rozciąga się na południe i północny wschód pod Morzem Alboran, a część jego struktury nie jest przerwana przez dno Morza Śródziemnego, a część cypla Balearów na wyspę Majorki.

W tym artykule powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o systemie Betic, jego cechach i znaczeniu.

Główne cechy

Pasmo górskie jest wynikiem mechanizmu kompresji, który rozpoczął się pod koniec kredy około 100 milionów lat temu i dotyczy głównie północnych i południowych krawędzi płyty iberyjskiej. Jego budowa i późniejsza ewolucja są skomplikowane, ponieważ jest wynikiem interakcji dwóch dużych płyt i bloku kontynentalnego, dziś mikropłyta Alboran, która tworzy wewnętrzny pas pasma górskiego, przesunęła się na zachód i ostatecznie zderzyła się z obrzeżem mezozoiku. i północno-zachodnia Afryka, tworzące pasmo górskie Betica-Rifena.

Jednym z najbardziej godnych uwagi faktów na poziomie korowym jest to, że pod pasmem górskim nie wykryto żadnego rodzaju korzenia, jak ma to miejsce w przypadku innych alpejskich systemów orogenicznych. Chociaż można zaobserwować pewne pogrubienie skorupy, w żadnym przypadku nie przekracza ono 40 kilometrów. Innym niezwykłym faktem na poziomie korowym jest szybkie przerzedzenie, które można zaobserwować w obszarze nad wybrzeżem. gdzie grubość skorupy wynosi około 22 kilometry. Obszar również kontynuuje do basenu Morza Alboran, gdzie osiąga już swoje minimum, mając 15 kilometrów grubości.

Struktura systemu Betic

Biorąc pod uwagę te cechy domeny korowej i zastosowanie pewnych kryteriów petrologicznych i strukturalnych, doprowadziło to do rozróżnienia systemu Betic, tak jak w Rif, dwóch dużych obszarów, jak również zróżnicowanych dzieci i rozdzielonych przez kontakt tektoniczny. Ponadto te dwa obszary mają odmienne pochodzenie paleogeograficzne. Zobaczmy, czym są te dwa obszary lub domeny:

• Domena południowo-iberyjska lub strefy zewnętrzne: Strefy te różnią się w obu pasmach górskich i są utworzone przez skały mezozoiczne i kenozoiczne, które przecinają się i fałdują bez jakiejkolwiek metamorfizacji, która odpowiada osadom oceanicznego basenu oceanicznego Tethys.
• Domena Alboran lub strefy wewnętrzne: te strefy są złożone. Układanie płaszczy osuwiskowych z materiałami, które są zasadniczo metamorficzne. Pochodzenie jest związane z migracją mikropłytki Alboran, która znajduje się dalej na wschód.

Oprócz tych dużych obszarów w systemie Betic możemy wyróżnić inne obszary, takie jak:

• Bruzda fliszów Campo de Gibraltar: nie przypisuje się mu żadnej jednostki domenowej, ponieważ rodzaj skorupy, na której się znajduje, jest prawie całkowicie nieznany, jest powszechny w obu pasmach górskich i znajduje się po obu stronach Cieśniny Gibraltarskiej.
• Poporodowe depresje trzeciorzędowe: depresje te składają się z osadów neogenicznych i czwartorzędowych. Większość tych osadów powstała w wyniku erozji płaskorzeźb w okolicy. Różni się głównie w różnych basenach marginalnych 3030 30 do pasma górskiego - Depresja Guadalquivir- i innych obszarów wewnątrzgórskich - Depresja Granady, Guadix-Baza, Almería-Sorbas, Vera-Cuevas de Almanzora i Murcia głównie.
• Wulkanizm neogeńsko-czwartorzędowy: Jest reprezentowany na obszarze Cabo de Gata i Murcji. Ten wulkan i nie odpowiada postogenicznym manifestacjom wulkanicznym związanym z niedawną tektoniką z powodu licznych przesunięć płyt.

Obszary systemu Betic

Przeanalizujemy obszary systemu Betic i ich charakterystykę. Zaczynamy od obszaru zewnętrznego.

Strefa zewnętrzna

Są to mezozoiczne i kenozoiczne skały osadowe, głównie pochodzenia morskiego, powstałe w basenie Tetydy na krańcu kontynentalnym południowej Iberii i osadzone w fałdach alpejskich. Zajmują one duże rozszerzenie pasma górskiego i reprezentują przedział czasu od trias 250 milionów lat temu do miocenu.

Przedstawiają strukturę charakteryzującą się ogólnym oderwaniem się podłoża (warysko paleozoiczne) od skały zdeformowanej (fałdy, uskoki i naprężony płaszcz). Piwnica paleozoiczna nie pojawia się i pozostaje na głębokości 5-8 kilometrów, utworzona przez skały podobne do masywu iberyjskiego. Z pierwotnej lokalizacji jednostki rekonstrukcyjnej oryginalna umywalka z poziome rozszerzenie 2-3 razy większe niż obecne.

Obserwuje się deformacje w różnym wieku. W okresie jurajskim wystąpiła niestabilność strukturalna, która spowodowała podział Basenu Tetydy na regiony zróżnicowania morfologicznego. Napór rozpoczął się w kredzie i trwał w paleogenie. Ostatni i główny etap deformacji nastąpił w miocenie, co doprowadziło do szerokiego wypiętrzenia gór.

Strefa wewnętrzna

Znajduje się na południowym krańcu pasma górskiego Betica, rozciągającego się od Estepony (Malaga) na zachodzie do Przylądka Santa Pola między Murcją a Alicante na wschodzie.

Obszar paleogeograficzny wnętrza pochodził dalej na wschód i był częścią mikropłytki Alboran lub Mesomemediterranean. Wraz z zamknięciem starożytnej rzeki Tetyda ta oddzielona mikropłytka z północno-wschodniej Afryki migrowała bocznie w wyniku ruchów transformacyjnych. Skały paleozoiczne pojawiają się w wewnętrznym obszarze tej mikropłytki, która początkowo została sfałdowana w orogenie Varisca, a została erodowana i reaktywowana w orogenezie alpejskim.

W strefie wewnętrznej prawie nie występują skały mezozoiczne, na ogół odpowiadające osadom osadzającym się wokół mikropłyt lub podczas ich migracji i osiadania. Trias różni się od reszty systemu betyckiego tym, że jego podstawę stanowi skała klastyczna, a pozostała część dolomitu. Skały jurajskie i kredowe to skały węglanowe. Ogólnie rzecz biorąc, z wyjątkiem niektórych niezgodnych płatów eocenu w płaszczu, brakuje osadów paleogenu.

Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom można dowiedzieć się więcej o systemie Betic i jego charakterystyce.