Jak wiemy, klimat jest zdolny do tworzenia stref o różnych cechach, w których życie nieustannie się dostosowuje. Na przykład znajdujemy strefy ciepłe, zimne i umiarkowane z przystosowaną do niej roślinnością i fauną oraz ekosystemami typowymi dla tej strefy. Jest to znane pod nazwą strefy bioklimatyczne. Działania na rzecz klimatu w danym regionie mają kluczowe znaczenie dla rozwoju i ewolucji życia i krajobrazów.
Z tego powodu zamierzamy poświęcić ten artykuł, aby opowiedzieć Ci wszystko, co musisz wiedzieć o strefach bioklimatycznych i ich charakterystyce.
Wpływ klimatu na strefy bioklimatyczne
Różnorodność środowiska geograficznego jest determinowana przez szereg czynników, takich jak: topografia, woda, gleba i roślinność. W tym temacie przeanalizujemy tę rasę na podstawie tego, co uważamy za najważniejszą zmienną: klimat.
Badania klimatyczne ujawniają istniejącą różnorodność regionalną związaną z temperaturą, opadami, godzinami nasłonecznienia, mgłą, mrozem i nie tylko. Wszystko to za sprawą szeregu czynników i elementów, które przeanalizujemy poniżej, ale najpierw konieczne jest zrozumienie, co rozumiemy przez pogodę i klimat.
Pogoda to stan atmosfery w danym czasie i miejscu. Klimat będzie okresowym następstwem typów pogody. Aby zrozumieć klimat regionu, potrzebujemy co najmniej 30 lat informacji.
strefy bioklimatyczne
region międzytropikalny
Obejmuje wszystkie klimaty położone pomiędzy dwoma regionami tropikalnymi. Ogólne cechy to:
- Wysoka temperatura przez cały rok (powyżej 16ºC).
- Opady roczne większe niż 750 mm. Spowodowane ruchem konwekcyjnym, strefą konwergencji tropikalnej i wschodnim strumieniem strumieniowym.
- Silny wzrost roślinności. Chociaż jego rozmieszczenie i wygląd różnych typów lasów są związane z ilością opadów i ich rocznym rozmieszczeniem.
wilgotny równikowy
Występuje w Gwinei Afryka, Kongo, Indochinach, Indonezji i dorzeczu Amazonki. Średnia roczna temperatura wynosi około 22º-26ºC, przy niewielkiej amplitudzie termicznej. Roczne opady wynoszą 1500-2000 mm. Rocznie, bez pory suchej, wysoka wilgotność względna (85%). Rzeki są potężne i regularne.
Reprezentacyjną roślinnością jest dżungla: gęste, zamknięte formacje, bogate w roślinność, nieprzeniknione przez rośliny strączkowe i storczyki. Drzewa są bardzo wysokie, a ich korony tworzą ciągły baldachim; jego kora jest gładka, a dolne dwie trzecie pnia są pozbawione gałęzi; liście są szerokie i wiecznie zielone. Typowe są również liany i epifity (rośliny rosnące na gałęziach i krzewach).
Gleba jest pozbawiona próchnicy i ma zaskorupienie laterytowe z powodu nadmiernego czyszczenia (wymywania) przez wodę deszczową.
Tropikalny
Występuje na obrzeżach pasa równikowego oraz na kontynentach zachodnich, na Karaibach iw Ameryce Środkowej.
Temperatury są wysokie przez cały rok, ale roczne wahania temperatury rosną. Jeśli chodzi o opady, wynoszą one od 700 do 1500 mm.
Roślinność przystosowuje się do suszy, utwardzając łodygi i liście oraz zmniejszając ich wielkość. Główną formacją roślinną jest sawanna, która charakteryzuje się dużą ilością wysokich ziół (trawa) i małych krzewów oraz sporadycznych drzew. Możemy wyróżnić kilka podtypów:
- zalesiona sawanna Tworzą je rozstawione drzewa i gęste podszycie utworzone przez zioła. W Afryce typowe są akacje i baobaby o płaskim wierzchołku.
- trawiaste sawanny wysoki związany z półsuchymi środowiskami o klimacie tropikalnym.
- W Ameryce Południowej klimaty tropikalne kojarzą się z tzw zamknięte pola.
- W Australii znajdujemy sawanny drzew liściastych jak eukaliptus.
Monsun
Znany również jako wilgotny klimat tropikalny; dystrybuowane w Azji Południowo-Wschodniej (Indie, Indochiny, Indonezja) i Madagaskarze. Temperatury są wysokie przez cały rok. Jeśli chodzi o opady, istnieje siedem lub osiem miesięcy pory deszczowej i pory suchej. Deszcz jest ulewny i jest spowodowany monsunem. Zimą pasaty wieją z lądu (pora bezdeszczowa), ale latem gorące, wilgotne pasaty z półkuli południowej przecinają równik i dryfują na południowy zachód, przynosząc ulewne deszcze, gdy dotrą na kontynent.
Las monsunowy ma bardziej otwarty wzór niż wcześniej, dzięki czemu istnieje duży rozwój roślinności runa leśnego. Drzewa mają wysokość od 12 do 35 metrów, z których najbardziej reprezentatywne to drewno tekowe i bambusowe. Pojawiły się również liany i epifity.
Strefy bioklimatyczne regionów suchych
Ze względu na lokalizację wyróżniamy:
- Stała strefa antycyklonowa, która wpływa na zachodnie wybrzeże kontynentu: australijską pustynię Sahara. Tropiki produkują stała sucha, opadająca masa powietrza, która jest bardzo ciepła, gdy dociera do powierzchni w silnym świetle słonecznym.
- We wnętrzu kontynentu, ponieważ burza nadchodzi bardzo słabo: Rosja Centralna i Środkowy Zachód Ameryki.
- Istnieją górskie przeszkody, które uniemożliwiają przechodzenie sztormów do zawietrznej: Mongolia, Patagonia i zachodnie Stany Zjednoczone.
- Pustynie przybrzeżne są wynikiem zimnych prądów oceanicznych. Wiatr ochładza się, gdy wchodzi w kontakt z tymi prądami oceanicznymi, ale ich niska zawartość pary wodnej oznacza, że mgła powstaje dopiero po dotarciu do kontynentów. Przykładem jest pustynia Atacama w Chile.
regiony o umiarkowanym klimacie
Morze Śródziemne
Występuje między 30º-45º szerokości geograficznej północnej i południowej, a dokładniej w krajach graniczących z Morzem Śródziemnym, południowo-zachodnią Australią, Kalifornią, środkowym Chile i południowo-zachodnią RPA.
Temperatury są łagodne w zakresie od 21º do 25ºC latem i od 4º do 13ºC zimą. Opady deszczu wahają się od 400 do 600 mm. Roczny, zwykle występuje wiosną i jesienią. Pora sucha zbiega się z latem.
Roślinnością reprezentatywną jest roślinność twardolistna, z małymi i twardymi liśćmi korowymi, grubą korą oraz sękatymi i poskręcanymi gałęziami. W regionie Morza Śródziemnego las ten składa się z drzew, takich jak dęby korkowe, dęby ostrolistne, sosny Aleppo, sosny i drzewa oliwne. Występuje też bogata warstwa krzewów drzew truskawek, dębów kermes, jałowców i jałowców.
oceaniczny
Występuje w północno-zachodniej Europie, północno-zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych, wschodnim wybrzeżu Kanady, południowym Chile, południowo-wschodniej Australii, Tasmanii i północno-wschodniej Nowej Zelandii.
Są to tereny w zasięgu permanentnych zaburzeń frontów polarnych, więc brakuje w nich pór suchych. Opady wahają się od 600 do 1.200 mm i są najbardziej intensywne zimą. Temperatury są umiarkowane, od 8º do 22ºC, ze względu na zmiękczający wpływ oceanów, chociaż schodzą one na północ i do wnętrza kontynentów.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom można dowiedzieć się więcej o strefach bioklimatycznych i ich charakterystyce.