Zorza polarna to najbardziej imponujący naturalny spektakl zimy. Spektakl, którym Kanadyjczycy mogli się cieszyć kilka godzin po przesileniu zimowym i tak dalej NASA zrobiła zdjęcie z »zespołem dzień-noc» (DNB) instrumentu VIIRS (Visible Infrared Imagin Radiometer Suite lub Visible Infrared Radiometer w języku hiszpańskim) satelity Suomi NPP.
DNB wykrywa słabe sygnały świetlne, takie jak zorze polarne, poświata powietrza, rozbłyski gazu i odbite światło księżyca. Przy tej okazji wykrył „burzę” zorzy polarnej w północnej Kanadzie.
Jak powstają zorze?
Zorze polarne to zjawiska typowe dla biegunów, zarówno północnych, jak i południowych. Kiedy pojawiają się na biegunie południowym, są znane jako zorze południowe, a kiedy występują na biegunie północnym, jako zorze polarne. Obie występują, gdy wiatr słoneczny zderza się z polem magnetycznym Ziemi. W ten sposób energia jest rozciągana i gromadzona wewnątrz, aż linie pola magnetycznego ponownie się połączą i nagle ją uwolnią, wypychając elektrony z powrotem na planetę.
Kiedy te cząstki zderzają się z górną częścią atmosfery, generowane jest to, co nazywamy zorzą polarną, co powoduje zabarwienie nieba w regionach polarnych.
Film przedstawiający zorzę polarną w Kanadzie
Teraz, gdy wiemy, jak są produkowane, cieszmy się nimi. Możemy być daleko od biegunów, ale przynajmniej zawsze będziemy mieć filmy. I oczywiście ten jest naprawdę imponujący:
Kanadyjczycy bez wątpienia mieli początek najzimniejszej pory roku, najbardziej kolorowej i uderzającej, nie sądzisz? Zorza polarna przyciąga wiele uwagi, ponieważ wiesz, że jeśli masz szczęście je zobaczyć, najprawdopodobniej będziesz zaskoczony. Jego ruch i kolory wydają się zaczerpnięte ze snu, który na szczęście jest prawdziwy.