Księżyc jest satelitą, więc okrąża Ziemię w średniej odległości 384.400 XNUMX km, chociaż rzeczywista odległość zmienia się na całej orbicie. Obrotowe ruchy księżyca sprawiają, że nie możemy zobaczyć ukrytej twarzy. I to jest to, że wiele osób zastanawia się, jakie są ruchy obrotowe księżyca i jaki jest powód, dla którego nie można zobaczyć jego ukrytej twarzy, mimo że obraca się wraz z Ziemią.
Z tego powodu poświęcimy ten artykuł, aby opowiedzieć o ruchach obrotowych Księżyca, jego charakterystyce i znaczeniu, jakie ma.
Główne cechy
Księżyc jest jedynym naturalnym satelitą, który krąży wokół Ziemi w odległości około 385.000 XNUMX kilometrów od Ziemi. Jest piątym co do wielkości księżycem w Układzie Słonecznym. Obieg planety trwa 28 ziemskich dni. (ruch translacyjny) i jeden obrót (ruch obrotowy), dzięki czemu powierzchnia Księżyca z Ziemi zawsze wygląda tak samo.
W 1609 roku włoski Galileo Galilei zbudował pierwszy teleskop o mocy sześćdziesięciu powiększeń, za pomocą którego odkrywał góry i kratery na Księżycu. Ponadto zauważył, że Droga Mleczna składa się z gwiazd i wykrył cztery największe księżyce Jowisza.
W dniu 20 lipca 1969 r. Amerykański astronauta Neil Alden Armstrong jako pierwszy stanął na Księżycu. Do tej pory kilkanaście osób stanęło na powierzchni Księżyca w różnych ekspedycjach. W listopadzie 2009 roku po operacji NASA oficjalnie ogłoszono odkrycie wody na Księżycu.
Pochodzenie i powstanie Księżyca
Istnieją różne teorie naukowe wyjaśniające możliwe pochodzenie Księżyca. Najnowsza teoria nosi nazwę „teorii dużego wpływu” i postuluje to powstała 4,5 milionów lat temu w wyniku ogromnego zderzenia Ziemi z Marsem (kiedy protoplaneta znajdowała się w fazie formowania).
Oddzielone fragmenty wstrząsu utworzyły ciało, w którym jego magma topiła się, aż skrystalizowała i utworzyła księżycową skorupę. Gwiazda utrzymuje orbitę wokół Ziemi, służąc jako naturalny satelita Ziemi.
Inne teorie sformułowane w poprzednich latach to:
- tworzenie binarne: Księżyc i Ziemia miały równoległe pochodzenie i że księżyce były wynikiem fuzji małych cząstek na przestrzeni tysięcy lat.
- połowu: Uważa się, że Księżyc był pierwotnie niezależną planetą, a ze względu na swoją orbitę i wpływ ziemskiej grawitacji nadal działa jak satelita uwięziony na orbicie Ziemi.
- Z rozszczepienia: oznacza, że księżyc oderwał się od ziemi podczas formowania się ziemi i stopniowo zestalał się w naturalnego satelitę. Teorię tę odrzucono ze względu na różnice w składzie obu obiektów.
Ruchy obrotowe Księżyca
Podczas orbity Księżyca wokół Ziemi odległość między dwoma ciałami niebieskimi może się znacznie różnić. W największej odległości od Ziemi, pozorna średnica Księżyca wynosi około 9/10 średnicy, jaką przedstawia nam on w najkrótszej odległości. Perygeum i apogeum również nie są ustalone. Dlatego obliczenie ruchu Księżyca jest trudne. Pewną rolę odgrywają również rozproszenia spowodowane atrakcyjnością.
Grawitacyjne przyciąganie Słońca, wybrzuszenie równikowe Ziemi i planet.
Obrót Księżyca wokół Ziemi przedstawia elipsę z Ziemią w jednym z jej ognisk. Orbita Księżyca jest nachylona pod kątem około 5º 9′ względem ekliptyki. Przecięcie tych dwóch płaszczyzn tworzy linię przecinającą orbitę Księżyca w dwóch punktach zwanych węzłami wstępującymi i opadającymi. Linia łącząca dwa węzły nazywana jest linią węzłową.
W stosunku do ustalonego układu odniesienia (takiego jak gwiezdny układ odniesienia), Księżyc okrąża Ziemię w 27,3 dnia. Dla poruszającego się układu, takiego jak Ziemia, okres obrotu wynosi 29,5 dnia, co odpowiada odstępowi między dwiema równymi fazami. Okres obiegu Księżyca wokół Ziemi, czyli miesiąc księżycowy (średni czas słoneczny), można postrzegać na różne sposoby:
- miesiąc gwiezdny: Czas, jaki upłynął między dwoma kolejnymi przejściami Księżyca przez krąg czasu gwiazdowego. Jego czas trwania wynosi 27 dni, 7 godzin, 43 minuty i 11,6 sekundy, czyli około 27,3 dnia. Koło godzinowe pamiętam jako wielkie koło sfery niebieskiej, które przechodzi przez ciała niebieskie i bieguny niebieskie. Jest prostopadła do równika niebieskiego.
- Miesiąc synodyczny: Czas, jaki upłynął między dwiema równymi fazami księżyca. Jego czas trwania wynosi 29 dni, 12 godzin, 44 minuty i 2,9 sekundy, czyli około 29,5 dnia. Znany również jako kalendarz księżycowy.
- miesiąc tropikalny: Jest to czas, jaki upłynął między dwoma kolejnymi przejściami Księżyca przez krąg punktów Barana. Jego czas trwania wynosił 27 dni, 7 godzin, 43 minuty i 4,7 sekundy.
- Miesiąc anomalistyczny: Jest to czas, jaki upłynął między dwoma kolejnymi przejściami Księżyca w perygeum, trwający 27 dni, 13 godzin, 18 minut i 33,2 sekundy.
- Smoczy miesiąc: Jest to czas, jaki upłynął między dwoma kolejnymi tranzytami orbitalnego węzła wstępującego Księżyca. Trwało to 27 dni, 5 godzin, 5 minut i 35,8 sekundy.
Są to wszystkie rodzaje miesięcy księżycowych. Jeśli chodzi o ruch obrotowy, trzeba powiedzieć, że jest to ruch synchroniczny z translacją, to znaczy czas potrzebny na jeden obrót księżyca jest taki sam, jak czas potrzebny na okrążenie Ziemi. Wynika to z przyciągania grawitacyjnego Ziemi, które z czasem spowolniło początkową prędkość obrotu Księżyca. Dlatego zawsze widzimy tę samą stronę księżyca.
Istnieje inny ruch zwany księżycowym wyzwoleniem. Księżyc ma zawsze tę samą twarz co Ziemia. Według tego, 50% powierzchni Księżyca jest zawsze widoczne z Ziemi, ale z powodu tych wibracji nie jest to prawdą. Są to pozorne chybotania waszej sfery, wywołane zmianami pozycji Ziemi. Dzięki nim możemy zobaczyć aż 59% jego powierzchni.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom dowiesz się więcej o ruchach obrotowych Księżyca i jego charakterystyce.