W geologii istnieją różne rodzaje reliefów. Reliefy, które mają związek z jego składem, strukturą lub stopniem nachylenia. W tym przypadku będziemy rozmawiać ulga krasowa. Jest to rodzaj krajobrazu, który składa się z wapiennej skały. Wapień jest bardzo szczególnym rodzajem skał, ponieważ pomimo tego, że jest skałą osadową w swoim pochodzeniu, woda i istoty żywe nadają mu spójność, która czyni go odpornym na różne czynniki erozyjne atakujące skały osadowe.
W tym artykule wyjaśnimy wszystkie cechy i znaczenie rzeźby krasowej.
Główne cechy
Skała wapienna nie ulega fragmentacji, ale rozpuszcza się w wodzie. Dlatego jest odporny na wiele czynników erozji z wyjątkiem wody deszczowej. Z biegiem czasu zużywa się i tworzy się rozwiązanie, które tworzy relief krasowy. Ten rodzaj rzeźby występuje nie tylko na skałach wapiennych, ale także uvsls
Aby dowiedzieć się więcej o rzeźbie krasowej, zagłębimy się trochę w skałę, z której się składa. Wapień składa się głównie z węglanu wapnia. To właśnie sprawia, że włosy rozpuszczają się w wodzie, jest to jedyna rzecz, z której zrobiona jest skała. Zawiera również zanieczyszczenia, których gromadzenie nazywa się terra rossa. Ze względu na rozpuszczanie się skał wapiennych można znaleźć dwa rodzaje rzeźby krasowej: wewnętrzne i zewnętrzne.
Rodzaje rzeźby krasowej
Zewnętrzna rzeźba krasowa
Najprostszą formą rozpuszczania skał wapiennych jest lapiaz. Są to powierzchowne otwory, które mogą mieć rozmiary od małych milimetrów do kilku metrów szerokości. Te płytkie otwory mają dno otoczone krawędziami, chociaż gdy wydają się być bardzo strome, przybiera bardziej liniowy wygląd, jak gdyby były rurami narządu. Jeśli lapiaz dobrze się rozwija, kończy się utworzeniem zagłębienia w ziemi. To zagłębienie generuje kilka rodzajów ulgi krasowej:
- Dolomit. Jest to zamknięte zagłębienie z okrągłym lub eliptycznym dnem. Może mierzyć od kilkudziesięciu metrów do setek. Dno tego reliefu jest pokryte lub przez zanieczyszczenia, które gromadzą się w wapiennej skale. W miarę jak woda gromadzi się na dnie, szybkość rozpuszczania skały jest wyższa i dlatego pojawia się zlew prowadzący do jaskini. To dno ma zwykle kształt lejka ze względu na sposób, w jaki skała wapienna rozpuszcza się stopniowo w czasie. Jeśli formacja ta będzie znajdować się blisko wybrzeża, możliwe jest, że powstałe dno zostało zaatakowane przez morze. W wyniku wtargnięcia soli może dalej niszczyć skałę.
- uvala. Ten typ formacji występuje, gdy kilka zapadlisk rośnie razem, tworząc jedno zagłębienie. Nazywa się to tak, ponieważ ta koalescencja ma kształt pęcherzykowy.
- Polje. Jest to inny rodzaj formacji związany z reliefem krasowym. Występuje, gdy zewnętrzne zagłębienie o płaskim dnie i kilometrowych wymiarach zamyka strome zbocza. Można powiedzieć, że to bardzo duże winogrono. W obrębie poljé występują drobne formy krasowe, takie jak uvalas, lapiaces i leje krasowe. Ponieważ zagłębienia te są duże, zwykle rozwija się na nich sieć hydrograficzna. Ponieważ jest to zamknięte zagłębienie, wody nie mogą płynąć prawidłowo, ale mają raczej zlew, który daje dostęp do podziemnej rzeki. Obszar w pobliżu tego zlewu jest zwykle bagnisty, ponieważ zwykle występują one podczas ulewnych deszczy. Wszystko będzie zależało od wielkości zlewu i ilości opadów.
Wewnętrzna rzeźba krasowa
Jest to inny rodzaj rzeźby krasowej, która tworzy jaskinie. Pochodzenie tego rodzaju rzeźby występuje w podziemnych rzekach krążących wewnątrz wapiennej skały. Ta woda przepływa przez zlewy, o których wspomnieliśmy powyżej. Rzeki wykorzystują słabości skały, aby przedrzeć się przez nie i wewnątrz nich. Jeśli skała ściera się wraz z przepływem wody, nadając kształt różnym podziemnym ścieżkom, możemy zobaczyć autentyczne podziemne rzeki.
Ponieważ woda w rzece rozpuszcza wapień we wnętrzu, opuszcza stary bieg i kontynuuje bieg wewnętrzny. To jest powód, dla którego możemy zobaczyć całkowicie suche jaskinie, które zostały opuszczone przez rzeki. Najbardziej elementarną formą cieku wodnego wewnątrz jaskini jest tzw. Galeria. Te niezbędne galerie do pozostania mogą biegać i kontynuować innymi ścieżkami. W zależności od biegu wody galerie mogą być skomplikowane i węższe lub szersze. Są miejsca, w których woda jest zmuszona do ponownego podniesienia się i rozgałęzienia w różne strumienie. Obszar, w którym woda ma tendencję do ponownego podnoszenia się, jest znany jako syfony.
Galerie opuszczone przez cieki wodne rozpoczynające inną trasę mają tendencję do utrzymywania wysokiego poziomu wilgotności w ścianach krążących w wodach obciążonych węglanem wapnia. Te krople wody będą przez lata tworzyć stalaktyty i stalagmity. Jeśli stalaktyt dołączy teraz do stalagmitu, utworzy kompletną kolumnę. Aby tak się stało, muszą minąć tysiące lat. Dlatego jaskinie, które mają te formacje, są tak ważne.
W dynamice tych galerii może się zdarzyć, że wszystko się zawali i zniknie. Tak powstają sierpy i armaty. Są to bardzo głębokie doły, otoczone pionowymi ścianami blisko siebie, a w tle rzeka. Obszar, w którym rzeka opuszcza wnętrze na zewnątrz, nazywany jest upwellingiem.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom dowiesz się więcej o rzeźbie krasowej.