Dni takie jak dzisiaj, w których budzimy się z wieloma autonomicznymi społecznościami z ostrzeżeniami o wysokich temperaturach, to właśnie wtedy nasz organizm jest najbardziej narażony na ciepło. Istnieje wiele wskazówek i porad, jak złagodzić jego skutki. Nawadniaj się, nie narażaj się w godzinach centralnych na ćwiczenia lub pracę itp.
Prawda jest taka, że ciepło, choć bezpośrednio, nie zawsze robi to w ten sam sposób, nie jest jednostronne. Z tego powodu zobaczymy, jaka jest różnica między udarem cieplnym a udarem cieplnym. Obie z nich są ostrymi i niebezpiecznymi zaburzeniami w którym nie działa system regulacji ciepła organizmu.
Udar cieplny
Udar cieplny występuje, gdy ciało jest w wysokiej temperaturze przez długi czas. W tym przypadku organizm nie jest w stanie odpowiednio stracić ciepła i przywrócić normalnej temperatury. Wyczerpanie cieplne jest łagodnym zaburzeniem i mogą mu towarzyszyć skurcze gorąca. Na przykład nagłe, bolesne skurcze mięśni rąk lub nóg, a czasami także brzucha.
Aby móc mówić o udarze cieplnym, temperatura ciała osoby musi wynosić 40 ° C lub więcej ze względu na ciepło otoczenia i słabą lub w najgorszych przypadkach brak termoregulacji. Ważne jest, aby nie mylić tego z gorączką, ponieważ w tym momencie to nie organizm podnosi temperaturę, aby zwalczyć infekcję. Po prostu nie możesz go pobrać.
Nasłonecznienie
Udar cieplny lub udar słoneczny, który można łatwo pomylić z udarem cieplnym, Wynika z długotrwałej ekspozycji na słońce. Może być poprzedzony udarem cieplnym, który jest spowodowany nadmierną utratą płynów i soli mineralnych poprzez pot. Powoduje to silne osłabienie organizmu. Dzieje się tak, gdy udar cieplny zamienia się w udar cieplny, gdy organizm nie jest już w stanie utrzymać normalnej temperatury.
Przyczyny udaru cieplnego lub udaru cieplnego
Długotrwała ekspozycja na środowiska o wysokiej temperaturze. W tym przypadku mówimy o zwykłym udarze cieplnym, który nie jest wywoływany wysiłkiem fizycznym. Utrzymujące się wysokie temperatury wraz z wilgotnym środowiskiem sprzyjają jego występowaniu. Zwykle występuje również w długich okresach, od dwóch do trzech dni.
Ze względu na wysiłek i aktywność fizyczną w wysokich temperaturach. W ciepłym środowisku, w którym uprawia się aktywność fizyczną lub pracę, mamy do czynienia z tego typu zaburzeniami spowodowanymi zbyt dużym obciążeniem organizmu. Ponadto, jeśli ludzie nie są przyzwyczajeni do wysokich temperatur, tym bardziej prawdopodobne jest, że będą cierpieć z powodu ich skutków.
Należy również wziąć pod uwagę wiele innych przyczyn. ZA odzież nie oddychająca który zapobiega parowaniu potu, dzięki czemu organizm się ochładza. On spożywanie napojów alkoholowych które wpływają na rozregulowanie termiczne organizmu uniemożliwiając mu prawidłową pracę. I przez odwodnienie, niewystarczająco nawodniony z powodu utraty płynów z potem. Ogólnie dla każdego, ale szczególnie dla sportowców, punkt nawodnienia ma zasadnicze znaczenie. Przy bardzo szybkiej utracie płynów ważne jest, aby pić, zanim poczujesz pragnienie, czyli dopóki organizm nie wchłonie płynów, należy rozważyć ramy czasowe.
Czynniki ryzyka
Chociaż jest to coś, co może się zdarzyć w każdym wieku, dzieci, niemowlęta i osoby starsze są najbardziej narażone. Poniżej 4 lat lub powyżej 65 lat zwykle dłużej dostosowują się do temperatury.
Sportowcy uprawiający sport w godzinach szczytuntas, jak bieganie lub jazda na rowerze. W takich przypadkach, aby temu zapobiec, jak już wspomnieliśmy, bardzo ważne jest nawodnienie.
W dłuższych okresach czasu w wysokich temperaturach, brak klimatyzacji. Nagła ekspozycja na słońce, jak na plaży.
Choroby przewlekłe, takich jak płuc, serca lub otyłość, prowadząc styl życia lub będąc w przeszłości ofiarą udaru cieplnego, liczba cierpiących wzrasta o jeden.
I na koniec ważne jest, aby podkreślić niektóre narkotykiWażne jest, aby zapoznać się z ulotką lub zapytać farmaceutę. Są takie, które powodują zwężenie naczyń krwionośnych. Te, które regulują ciśnienie krwi poprzez blokowanie adrenaliny. Diuretyki uwalniające sód i wodę do organizmu. I niektóre, które łagodzą objawy psychiatryczne, takie jak leki przeciwdepresyjne lub przeciwpsychotyczne.