Jedna ze skal czas geologiczny które składają się na Prekambryjski jest Proterozoik. Jest to eon, który rozpoczął się około 2500 miliarda lat temu i trwał do 542 milionów lat temu. W tym okresie na planecie Ziemia zaszły wielkie transcendentalne zmiany, wśród których wymieniamy pojawienie się pierwszych organizmów fotosyntetyzujących oraz wzrost zawartości tlenu w atmosferze. Oznacza to, że podczas tego eonu nasza planeta stworzyła miejsce nadające się do zamieszkania.
W tym artykule przedstawimy wszystkie cechy charakterystyczne, geologię, klimat, florę i faunę proterozoicznego eonu.
Główne cechy
Wśród głównych cech dominujących w proterozoiku znajdujemy obecność kratonów na naszej planecie. Te kratony to nic innego jak jądra, w których znajdowały się kontynenty. Oznacza to, że kratony były pierwszymi strukturami, z których można było tworzyć i formować szelfy kontynentalne. Te kratony składają się z archaicznych skał. W starożytności skały te sięgają od 570 milionów lat do 3.5 giga lat.
Główną cechą charakterystyczną kratonów jest to przez lata nie cierpią na żadne pęknięcia formacji. Są to najbardziej stabilne obszary całej skorupy ziemskiej. Widzimy też, że w okresie proterozoiku pojawiły się stromatolity. Są to struktury utworzone przez mikroorganizmy i wytrącony węglan wapnia. Te stromatolity były badane przez naukowców od dawna i odkryto, że mają nie tylko cyjanobakterie, ale także organizmy takie jak grzyby, owady, krasnorosty itp.
Te stromatolity tworzą zapisy geologiczne o wielkim znaczeniu dla badań życia na planecie. Inną cechą wyróżniającą proterozoik jest wzrost stężenia tlenu w atmosferze. Dzięki temu wzrostowi tlenu w atmosferze może mieć miejsce duża aktywność biologiczna. Tlen atmosferyczny nie osiągnął znaczącego poziomu, ale nadal pomaga poprawiać zróżnicowanie organizmów.
Nastąpiło wielkie wydarzenie lub takie o wielkim znaczeniu i znaczeniu, które obejmuje serię wydarzeń związanych z tym wzrostem tlenu w atmosferze. Chodzi o to, że ilość tlenu przekraczała maksymalną ilość, jaką były w stanie wchłonąć reakcje chemiczne. Bezpośrednio dotknięte zostały organizmy beztlenowe, a ich populacje zaczęły spadać. Organizmy te nazywano metanogenami, ponieważ ich głównym źródłem pożywienia był metan. Ten zanik metanu miał konsekwencje na poziomie klimatycznym, które spowodowały znaczny spadek globalnej temperatury.
Geologia proterozoiczna
Niewiele jest informacji na temat tego eonu, ale wiadomo, że pierwotne zmiany zachodziły na poziomie tektoniki płyt. W tym czasie nasza planeta obracała się wokół własnej osi znacznie szybciej niż obecnie. To sprawiło, że dzień na Ziemi trwał tylko 20 godzin. Wręcz przeciwnie, ruch translacyjny był wolniejszy niż obecnie. A zatem, cały rok to 450 dni.
Wspaniałe informacje uzyskano ze skał z proterozoiku. Skały te zostały zdeformowane w wyniku erozji, chociaż inne można było uratować bez prawie żadnych zmian.
Flora i fauna proterozoiku
W tym okresie pierwsze formy życia organicznego zaczęły się rozwijać nieco bardziej po ich pojawieniu się w okresie Archaiczny. To dzięki przemianie, jaka zaszła w atmosferze, żywe istoty mogły się zróżnicować i rozprzestrzenić po terytorium. Zaczęły się tworzyć same ekosystemy oraz rozwijała się flora i fauna każdego ekosystemu. Wynika to z adaptacji genetycznej, która nastąpi, gdy zwierzę lub roślina będzie musiała dostosować się do różnych warunków środowiskowych.
Organizmy prokariotyczne zaczęły się rozwijać w okresie archaicznym, ale rozwinęły się dalej w okresie proterozoiku. Wśród tych organizmów prokariotycznych znajdujemy zielone algi znane jako cyjanobakterie oraz same bakterie ogólne.
Z upływem czasu tego eonu widzimy, że pojawiły się pierwsze organizmy eukariotyczne, które mają już określone jądro. Jako pierwsze pojawiły się glony zielone z klasy Chlorophytas oraz krasnorosty z klasy Rodhophytas. Obie klasy glonów są wielokomórkowe i fotosyntetyczne. Prowadząc fotosyntezę, przyczynili się do wydalania tlenu do atmosfery.
Należy zauważyć, że wszystkie żywe istoty, które zamieszkiwały podczas proterozoicznego eonu zrobili to w środowisku wodnym. I to właśnie w oceanie znaleziono minimalne warunki niezbędne do przeżycia.
Jeśli chodzi o faunę, możemy powiedzieć, że w tym okresie znaleziono niektóre organizmy, które dziś są uważane za mało rozwinięte, takie jak gąbki. Udało się odzyskać skamieniałości zwierząt należących do szerokiej grupy, w której się znajdują meduzy, korale, polipy i ukwiały. Główną cechą tych grup zwierząt jest symetria promieniowa.
Na pewno kiedykolwiek słyszałeś o Fauna Ediacara. Jest to odkrycie złóż kopalnych, które reprezentowały pierwsze żyjące istoty znane na tej planecie. Zaobserwowano skamieniałości gąbek i ukwiałów, a także innych gatunków, które wciąż wprawiają w zakłopotanie paleontologów.
Klimat
Na początku proterozoiku klimat był dość stabilny. Atmosfera jest ukierunkowana na dużą ilość gazów cieplarnianych, z których wyróżnia się metan. Jednak po rozwoju cyjanobakterii i produkcji organizmów fotosyntetycznych spowodowały one masowe uwolnienie tlenu atmosferycznego. Spowodowało to redukcję metanu z atmosfery w wyniku śmierci organizmów beztlenowych. Aby zmniejszyć ilość gazów cieplarnianych w atmosferze, zatrzymano mniej promieniowania słonecznego, więc globalna temperatura spadła.
W okresie proterozoiku było kilka zlodowacenia. Najbardziej niszczycielska była epoka lodowcowa huronu. To zlodowacenie miało miejsce 2.000 milionów lat temu i spowodowało zniknięcie beztlenowych żywych istot, które istniały w tym czasie.
Eon proterozoiczny dzieli się głównie na 3 epoki: Był to paleoproterozoik, mezoproterozoik i neoproterozoik.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom dowiesz się więcej o proterozoiku.